رفتار عجیب با مردگان در قبیله فیلیپینی (تابوت های معلق فیلیپین)
تابوت های معلق فیلیپین از جمله عجیب ترین سنت های قدیمی هستند که در جهان برگزار می شود. مردمانی که در قبیله ایگوروت هالت مانتین زندگی می کنند زمان های قدیم تاکنون طبق یک سنت قدیمی مرده های خود را درون تابوت هایی دفن کرده و آن ها را از صخره ها آویزان می کنند. این تابوت ها بر روی صخره ها نصب شده و حالت آویزان قرار دارند و همیشه به همین صورت باقی می مانند.
این سنت دارای قدمتی بسیار زیاد است و مردم از حدود ۲۰۰۰ سال گذشته تاکنون در میان این مردم رواج داشته است. قدمت آن به حدود قبل از ورود اسپانیایی ها برمی گردد. این رسم و سنت هم اکنون نیز در آن جا پابرجا می باشد البته مردم نسبت به گذشته کمتر به اجرای آن اصرار دارند و خانواده های محدودی این کار را انجام می دهند. در ادامه مقاله در مورد دفن مردگان و تابوت های آویزان فیلیپین توضیحاتی آورده شده است. اگر دوست دارید در مورد این رسم بیشتر بدانید ادامه مقاله را مطالعه نمایید.
تاریخچه تابوت های آویزان
تابوت‌های معلق فیلیپین در چین و اندونزی نیز دیده می شوند و در چین از آن ها به نام تابوت های حلق آویز نام برده می شود. در فیلیپین شهری وجود دارد که آن را ساداگا می نامند. ساداگا دارای یک صخره با تابوت های آویزان است و هر ساله گردشگران بسیار زیادی را به خود جلب می کند. این شهر با تابوت های آویزان و معلق معروف می باشد. قبیله دیگری نیز به نام ایکورت وجود دارند که در منطقه کوهستانی لوزان در ساگادا زندگی می کنند.
مردم این قبیله معمولاً اجساد خود را در جایگاه های بسیار بالایی قرار می دهند و برای آن ها ارزش بسیار زیادی قائل هستند. آن ها تصور می کنند که مردگان روحشان جدا می شود و تا مرتبه خدایی بالا می روند.
آن ها بر این عقیده هستند که تابوت مردگانشان باید بر بلندی کوهستان باشد و جسد عزیزانشان در آسمان ها و نزدیک به برکت بسیار باشد. زمانی که روحشان در آسمان باشد جسمشان عذابی نمی بیند و به خدا نزدیک تر می باشد. همچنین جسمشان از آسیب حیوانات و جانداران موذی در امان است.
علت دفن مردگان در تابوت های آویزان
تابوت های معلق فیلیپین یکی از عجیب ترین رسم هایی است که در سراسر جهان برگزار می شود. این مراسم سنتی که مردگان را درون تابوت هایی آویزان می کنند، هر چند سال یکبار برگزار می گردد. مردم عقیده های بسیاری در مورد این سنت دارند. مردمانی که در قبیله ایگورت زندگی می کنند اعتقاد دارند که اگر مردگان خود را در ارتفاعات بالاتر آویزان کنند، آن ها به روح اجدادشان نزدیک تر می باشند.
البته علاوه بر این دلیل، دلایل دیگری نیز برای دفن مردگان در حالت آویزان وجود دارد. در گذشته ها افراد مسن تصور می کردند که اگر زیر زمین دفن شوند روح آن ها در یک مکان بسیار ترسناک گیر می کند. از روی ترسی که این افراد پیر و مسند داشتند آن ها را در ارتفاع وصل می کردند.
از طرفی دیگر برخی از افراد در گذشته تصور می کردند اگر در زیر زمین دفن شوند آب به سرعت درون خاک نفوذ کرده و موجب پوسیده شدن جسدهایشان می شود. آن ها دوست داشتند در جایی دفن شوند که جسدهایشان در امان باشد و مدت زمان طولانی باقی بماند.
دلیل دفن مرده ها در تابوت های آویزان
تابوت های معلق فیلیپین رسمی بود که به دلیل ترس مردم قبیله در میان آن ها رواج یافت. آن ها از اینکه سگ جسدهایشان را بخورد، آن را در نقاط مرتفع آویزان می کردند. آن ها می ترسیدند از اینکه تابوت هایشان جایی در دسترس حیوانات باشد و جسد های آن ها توسط حیوانات خورده شود. از این رو تصمیم گرفتند که جسدهای خود را در یک مکان مرتفع آویزان کنند تا حیوانات به آن دسترسی نداشته باشند.
یکی دیگر از دلایل ترس مردم آن زمان از دفن مرده هایشان در زیر زمین مربوط به دوران هد هانتینگ بود. در آن زمان مردم شن بخش های مختلف کالینگا و استان شرقی بونتوک دشمنان مردم این منطقه بودند، آن ها سر دشمنان را جدا می کردند و به عنوان نشان پیروزی و غنیمت همراه خود می بردند. از این رو مردم آن زمان برای اینکه مرده هایشان در دسترس این افراد نباشد، آن ها را در ارتفاع آویزان می کردند.
رسم آویزان کردن مرده ها در فیلیپین
تابوت های معلق فیلیپین رسمی است که حدود ۲۰۰۰ سال در قبایل فیلیپین قدمت دارد. آن ها اجداد خود را با مشقت بسیار زیادی درون تابوت هایی می گذاشتند و به سختی آن ها را به بالای کوه ها و صخره ها می بردند. سپس با کمک میخ هایی آن ها را بر روی صخره ها نصب می کردند. این مردم برای ساخت تابوت هایشان از درختان سبک و توخالی استفاده می کردند که دارای وزن کمتری باشند و حمل و نقل انتقال آن راحت تر باشند.
همچنین بتوانند آن را به راحتی به بالای کوه ببرند و آویزان کنند. از طرف دیگر نیز تابوت ها باید سبک باشند تا در هنگام آویزان شدن نشکند یا سقوط نکنند. به همین دلیل است که از چوب های سبک برای ساخت آن ها استفاده می شود.
جزئیات رسم آویزان کردن تابوت ها
تابوت های معلق در فیلیپین دارای جزئیات و رسم و رسوم های متفاوتی می باشند که در هنگام آویزان کردن آن ها باید این موارد رعایت شود. به عنوان نمونه آن ها بر تن مردگان خود لباس های بسیار زیبا و فاخری می پوشاندند. آن ها تصور می کردند که در جهان دیگر مردگان زنده می شوند و لازم از ظاهری آراسته و شیک داشته باشند. بنابراین لباس هایی که برایشان انتخاب می کردند اغلب دارای قیمت های بالا و ظواهر بسیار شیکی بودند.
علاوه بر این عقیده دیگر آن خا در مورد این مرده ها این است که اگر در زمانی که مرده را پتو پیچ می کنند از او خون خارج شود این خون بسیار خوش یمن است و از آن به عنوان یک ماده خوش یمن و خوش شانس استفاده می کنند. آن ها معتقد هستند که تابوت های آویزان شده تحت هیچ شرایطی نباید جابجا شود. اما در طول سالیان به دلیل رشد درختان و آسیب های طبیعی تابوت ها جابجا شده و خودشان مجبور شدند اجسادشان را جابجا کنند و آن را در مکان های دیگری آویزان کنند.
عمیق ترین باور مردم فیلیپین در هنگام آویزان کردن اجساد
همانطور که پیشتر گفته شد علت ها و باور های مختلفی برای تابوت های معلق فیلیپین وجود دارد. اما عمیق ترین باور آن ها در هنگام آویزان کردن اجسادشان این است که شخص مرده به بهشت نزدیک تر باشد و بتواند از دور و بالادست ها خانواده خود را ببیند. هم اکنون بر روی صخره های فیلیپین حدود صدها تابوت قرار دارد. سال ۲۰۰۶ و ۲۰۰۸ نیز تعداد زیادی از تابوت ها و صخره های فیلیپین آویزان شدند و تعداد آن ها را افزایش دادند.
چه کسی تابوت ها را آویزان می کند؟
وظیفه آویزان کردن تابوت های معلق فیلیپین بر عهده یک فرد بزرگ در قبیله می باشد. علاوه بر او افراد خانواده متوفی نیز می توانند این کار را انجام دهند. آن ها بر این باورند که اگر این دو دسته از افراد تابوت معلق را آویزان کنند روح مرده در آرامش و امنیت بیشتری می باشد. اگر بزرگ قبیله از لحاظ جسمی نتواند تابوت را آویزان کند این وظیفه توسط پسر بزرگ متوفی انجام می شود.
حتی بازماندگان قبیله ایکورت نیز اجساد خود را معمولاً بر روی صخره ها آویزان نمی کنند. تابوت های آویزان شده تقریباً حدود یک متر طول دارند. زیرا مردم در آن زمان تصور می کردند افراد همانگونه که به دنیا می آیند باید همانگونه نیز از دنیا بروند. از این رو آن ها اجساد خود را جمع می کردند و به شکل جنین درون تابوت قرار می دادند.
مراسم دفن مردگان
تابوت های معلق فیلیپین به صخره ها بسته می شوند و یا با کمک میخ هایی به دیواره صخره متصل می شوند. معمولاً بر اساس سنت اگر فردی از دنیا برود اطرافیان او برایش خوک یا مرغ قربانی می کنند. بر اساس سنت ها افراد برای نزدیکانشان که مسن تر هستند سه خوک و دو مرغ قربانی می کنند. اما افرادی که دارای وضعیت مالی خوبی نباشند دو مرغ و یک خوک قربانی می کنند.
طبق سنت ها بسیار مهم است که تعداد حیوانات قربانی شده باید بین ۳ یا ۵ باشد. از آنجایی که تابوت ها بر روی صخره ها حمل می شوند تمام عزاداران سعی می کنند که برای هم کردن تابوت نهایت تلاش خود را انجام دهند. آن ها تصور می کنند که در هنگام جابجایی تابوت اگر به خون مرده آغشته شوند برایشان خوش شانسی می آورد. همچنین مایعاتی که از جسد منتشر می می شود بسیار خوش یمن می باشد.
زمانی که جسد را به محل دفن می رسانند یک جوان از صخره بالا می رود و جسد را درون تابوت های خالی که بر روی کوه قرار دارند می گذارد. آن ها برای اینکه جسدهایشان در تابوت جا بگیرد استخوان های آن را می شکنند.
جلوگیری از تجزیه سریع اجساد
افراد برای اینکه جسد هایی که درون تابوت های معلق فیلیپین تجزیه نشوند و بوی پوسیدگی آن ها پخش نشود اقدامات خاصی را انجام می دهند. آن ها برای از بین بردن بوی پوسیدگی، جسدها را دودی می کنند. علاوه بر این با چوب تاک، ابوت را کاملاً مهروموم می کنند تا چیزی نتواند به آن وارد شود. یا اینکه بوی پوسیدگی جسد نیز بیرون بیاید.
آن ها جسدهای خود را درون یک پتو می پیچند و آن را با برگ های بامبو یا خیزران به صورت کامل می بندند. گروهی از افراد دیواره صخره را مقداری سوراخ می کنند تا بتوانند تابوت را بر روی تکیه گاه آن قرار دهند.
امروزه این فرهنگ در میان آن ها بسیار کمرنگ شده زیرا امکان بالا رفتن از صخره وجود ندارد و معمولاً افراد دوست دارند به آرامگاه خانواده خود سر بزنند که این کار بر روی صخره ها امکان پذیر نیست. بنا به همین دلایل است که این سنت کم کم رو به پایان بوده و دیگر مردم اجساد خود را بر روی دیواره ها و صخره ها آویزان نمی کنند.
