طراحی با حنا رشته ای جدیدی نیست و کاملا یک رشته هنری بسیار قدیمی است و بسیار سخت است، و دلیل این سختی ظرافت کار در طراحی دست یا پا است .
مجله تالاب : و این هنر زیبا را می توان در جنوب ایران در دستان زنان جنوبی دید و هم اینکه بعضی از زنان جنوبی به عنوان درآمد بر روی دستان گردشگران و علاقمندان طراحی می کند و مبلغی دریافت می کنند.
تاریخچه طراحی حنا هزاران سال است که در میان انسانها رواج دارد و شامل کشیدن طرحهایی بینظیری با رنگ طبیعی روی پوست است که مانند خالکوبی یا تتو موقت عمل میکند. در اینجا رشته هنر باشکوه حنانگاری و کاربردهای مدرن آن آشنا میشوید.
در بسیاری از کشورهای دیگر در سراسر آسیا، شمال آفریقا و خاورمیانه نیز طراحی با حنا بسیار دیده می شود. و هنوز هم بسیار طرفدار دارد و هرگز هنرحنا قدیمی نشده است
حنا هزاران سال است که به صورت پودر و خمیر به عنوان رنگ طبیعی و داروی گیاهی استفاده میشود.
شاید بیشتر آن را به خاطر سنت خالکوبی با حنا در هند بشناسید، اولین استفادههای حنا به دلیل خاصیت خنک کنندگی این گیاه بوده است و برای مردمی که در اقلیم بیابانی زندگی میکردند، کاربرد فروانی داشته است. به همین دلیل خمیری از این گیاه درست میکردند تا کف دست و پا به آن آغشته شود.
مزایای دارویی نیز از دیگر دلایل استفاده از حنا بوده است. از این گیاه برای درمان معدهدرد، سوختگی، سردرد و زخمهای باز پوست استفاده میشده است و بسیار هم جوابگو درمان این نوع بیماری ها بود.
همچنین برای درمان ریزش مو هم استفاده می کنند و می گوید بسیار نتیجه بخش است و هم برای زیبایی از رنگ مو از حنا استفاده می کنند که موهای خود رنگ بگیرد و زیباتر شود.
در بین زنان هندی غیر ممکن است طرح حنا روی دست و پاهای آنان نباشد، و هم معناهای خاص برای خود دارند و هم به عنوان زیباترشدن دستان و پاهای خود استفاده می کنند. و به گفته آنها با استفاده ازحنا بر روی بدنشان از بسیاری از بیماری ها جلوگیری می کنند.
طرح حنای مرسوم در فرهنگ هند با یک دایره، مستطیل یا مربع آغاز میشود و باقی نقوش به این عنصر مرکزی اضافه میشوند. دایره در فرهنگ هند نمادی مقدس است و و نشان دهنده کمال، تمامیت، یگانگی، تعادل، تداوم و ابدیت است. مربع نیز به معنای ثبات، زمین و انسان است.
با کمک این طرحها روی دست، ساعد، پاها و مچهای عروس را میپوشانند و در میان این نقوش، گل نیلوفر، آفتابگردان، زنبق و… به چشم میخورد. همچنین طرحهایی همچون انگور، مارپیچ، ستاره، برگ، قطره، پیچک و… هم در طرح حنا دیده میشود.
طرح های هندی حنا قسمت بزرگی از پوست را به خود اختصاص میدهند و فضای خالی در آن کمتر دیده میشود. معمولاً قانون قرینه در این طراحی رعایت میشود.
در مراسم ازدواج هندیها، نام داماد یا حرف اول اسم او به نقوش حنا اضافه میشود و این کار یکی از رسوم سنتی هندیها محسوب میشود. عروس های هندی معتقدند که هرچه رنگ در طرح حنا پرنگتر باشد، عشق داماد به آنها نیز بیشتر است.
بسیاری برای تیرهتر شدن رنگ حنا به سراغ حنای سیاه میروند که از مواد شیمیایی خطرناک محسوب میشود و اصلاً توصیه نمیشود. حنای سیاه ممکن است منجر به تاول، آلرژیهای پوستی، زخم و حتی سوختگی شود. ولی جالب است که هنوز بعد از هزار سال هنر حنا برایشان تکرار و قدیمی نشده است و هنوز پایبند هستند برای طراحی حنا بر روی دستان خود.
تفاوت اصلی طرح حنا در جهان عرب با سبک هندی آن، نقوش و المانهای به کار رفته است. طرح حنا در فرهنگ عرب، با نقوش مینیمالیستی همراه است و فضای خالی در بین المانهای نقاشی شده بسیار دیده میشود.
از نقوش استفاده شده در طرح حنای عربی میتوان به گل، برگ، پرندگان، اشکال هندسی، دست، چشم و… اشاره کرد. چشم و دست از المانهای اصلی طرح حنا در فرهنگ عرب ها است.
زیرا در اسلام نمادی از دست با چشم در کف آن وجود دارد که با مفهوم محافظت از چشم بد تعبیر میشود. و در کل طرح حنا به صورت هندی و عربی و حتی ایرانی بسیار جذاب است.
ساهاسرارا یا نیلوفر هزار گلبرگ یک نماد پیچیده شبیه گل نیلوفر آبی است و نشاندهنده وحدت است که معمولاً روی کف دست کشیده میشود.
طاووس پرنده ملی هند است و جای تعجب نیست که نشاندهنده زیبایی است. اعتقاد بر این است که پرهای طاووس رفاه را به ارمغان میآورد. پرندگان به طور کلی نشاندهنده ارتباط بین بهشت و زمین هستند.
گلها معمولاً در طرحهای حنا دیده میشوند، گل نیلوفر آبی محبوبترین آنهاست، زیرا نمادی از لطف و پاکی است.
* نماد چشم معمولاً برای محافظت در برابر نیات شیطانی ترسیم میشود. این طرح معمولاً در پشت دست، ناحیهای مرتبط با محافظت یا روی گردن قرار میگیرد.