13 بدر روزی کـه ایرانیان در 13 فروردین بـه دل طبیعت میزنند فلسفه ان از کجا آمده و موارد مهمی در مورد سیزده بدر را دراین مقاله زیبا در مجله تالاب بخوانید.
رسوم مهم جشن سیزده بدر و نکاتی مهم درباره این رسم زیبای ایرانی را بخوانید.
ایرانیان باستان اعتقاد داشتند کـه شماره 13 نحس می باشد ؛ از نظر علمی عقیده ي آن ها کاملا درست میباشد ! البته در رسانه های امروزی هیچ اشاره ای بـه آن گونه مسائل نمیشود و دلیل ان هم ترس از خرافی شدن عقاید و همچنین کم بودن سطح علمی جامعه میباشد .
مجله تالاب: در واقع فلسفه شماره 13 بر میگردد بـه طرز قرار گیری ستاره ها و منظومه خورشیدی ؛ جمعی از دانشمندان بر این باورند کـه اجسام خیلی بزرگ « مانند ماه ؛ یا حتی کوه » نوعی فرکانس از خود منتشر می کنند کـه بر بازده و عملکرد مغز جانوران خصوصا انسان مستقیما تاثیر « خوب یا بد » دارد . این مسئله پایه و اساس خیلی از عقاید را ثابت میکند . « در باره این موضوع مطالب بسیار زیادی وجوددارد کـه بـه دلیل مختصر گویی از آوردن آن ها دراین متن خود داری نمودم » .
ایرانیان باستان این روز « 13 فروردین » را در طبیعت بـه جشن شادی می پرداختند تا بدین گونه خودرا از نحسی ان حفظ کنند . از آداب این روز میتوان بـه گره زدن سبزه و دور انداختن یا بـه قولی بـه آب دادن سبزه اشاره کرد .
در گذشته دختران و پسران دم بخت سبزه ها را گره می زدند و آرزو میکردند تا درسال جدید تشکیل خانواده دهند ؛ یک شعر نیز وجوددارد کـه دختران در هنگام گره زدن این سبزه ها می خواندند ” سال دیگه ؛ سیزده بـه در ؛ خونه شوهر ؛ بچه بقل ” کـه من هرچه در منابع در دسترسم جستوجو کردم نتوانستم قدمت این شعر را از دوران قاجار بیشتر پیدا کنم ! البته گره زدن تنها مختص دختران و پسران دم بخت نمی باشد و همه ی میتوانند سبزه ای گره زده و آرزو کنند .
عقیده بر این بوده اسـت کـه وقتی گره باز شود ؛ مشکلات حل شده و آرزو بر آورده میشود .
دور انداختن سبزه ها هم بـه این دلیل بود کـه ایرانیان باستان عقیده داشتند بدی ها و مریضی ها دراین سبزه جمع شده و با بـه آب دادن یا بـه دور انداختن ان این پلیدیها و مریضی ها را از خود دور میکردند .
درضمن این روز متعلق بـه خدای باران می باشد ودر مراسم 13 بـه در دعا برای بیشتر شدن و بـه موقع بودن باران درسال جدید وجود داشته کـه با گذشت زمان این رسم از میان رفته .
13 بدر یا بـه قول تقویم “روز طبیعت” برای همه ی ایرانی ها روز خاصی اسـت. از انتظار و صف های طویل در ترافیک تا شادی یک دور همی یک روزه.
بـه گزارش تالاب بـه نقل از بانکی دات آی آر، این سنت دوست داشتنی از پیش از ما وجود داشته و پس از ما هم خواهد بود یعنی نوه و نتیجه های ما هم روز 13 فروردین ماه بـه دامان طبیعت«البته اگر تا ان موقع چیزی از طبیعت مانده باشد» خواهند رفت و بـه شادی و پایکوبی خواهند پرداخت. اما آیا میدانید این رسم از کجا آمد و اصلا چراباید دراین روز چنین کاری را انجام دهیم؟
دراین باره دیدگاه ها و نظریه های مختلفی مطرح شده کـه دراین گزارش بـه عده ای از آن ها اشاره خواهیم کرد.
1. این روز را نحس دانسته، بـه همین دلیل برای رفع بلا بـه دامان طبیعت پناه میبردند.
2. این روز را خجسته پنداشته و برای گذراندن بهتر این روز از طبیعت یاری میجستند.
البته روایت دوم شواهد تاریخی بیشتری دارد. مثلاً در صفحهً 266 آثار الباقیه جدولی برای سعد و نحس آورده شده کـه در ان سیزده نوروز کـه تیر روز نام دارد کلمه «سعد» بـه معنی فرخنده آمده و بـه هیچ عنوان نحوست و کراهت ندارد.
میگویند اولین ازدواج روی زمین توسط فرزندان کیومرث “اولین سلطان و اولین بشر” صورت گرفته اسـت. دراین روز چون ان زمان رسم و رسوم خاصی برای ازدواج وجود نداشته با گره زدن سبزه ازدواجشان را ثبت کردند و جشن گرفتند از ان زمان این مراسم را بویژه دختران و پسران دم بخت انجام میدادند و امروز هم دختران و پسران برای بستن پیمان زناشویی نیت میکنند و علف گره می زنند. این رسم از زمان کیانیان تقریبا متروک شد ولی در زمان هخامنشیان دوباره شروع شده و تا امروز باقیمانده اسـت.
بسياري از مردم بـه نحسي شماره سيزده نه تنها اعتقادي ندارند بلكه در اساس تأثير عددي خاص را در سرنوشت خود مؤثر نميدانند اما اين باور كه در قديم شماره سيزده را خوش يمن تلقي نمي كردهاند شايد بـه اين دليل باشد كه در طالع نماي نجومي، قدما معتقد بودند كه آسمان دوازده برج دارد و هر تولدي كه صورت مي گيرد داراي ستارهای در يكي از دوازده برج اسـت و بنابراين اينكه كدام ستاره در كدام برج قرار گرفته، طالع و خوي فرد متولد شده شكل مي گيرد و خارج از دوازده برج كه شماره سيزده اسـت ،نابجا و نحس بـه شمار مي آمده اسـت. در هرحال اكنون ديگر نحسي شماره سيزده مورد پذيرش همگان قرار ندارد و بيشتر جنبه خرافي دارد.
گروهي از مردم معتقدند كه براي دوركردن نحسي اين روز بايد از خانه خارج شوند و سيزده را بدر كنند تا نحسي این روز در طبيعت بـه در شود. دراين روز سبزههای سبز شده را كه چند روز اول سال نو مهمان سفره هفت سين بوده بـه آب روان ميسپارند. خوراكي های باقيمانده نوروز، بـه مصرف ميرسد و بساط بازيهاي دستهجمعي پهن اسـت.
روز سيزدهم، كمتر كسي در منزل ميماند. در ساعت اول روز خيابان ها شلوغ و پرمعاشرت اسـت. پاركها مناظر طبيعي اطراف شهر پذيراي ميليونها زن و مرد و جوان و پير و كودك اسـت.
خانوادهها با صفا و صميميت در كنار هم مينشينند و گل ميگويند و گل ميشنوند. مردمي كه در طول سال در هياهوي شهر پي نام و نان هستند و باهم روابطي سرد و خشك دارند دراين روز تغييري در رفتارشان روي ميدهد همه ی مهربان و شادمان هستند. گويي بهترين روز سال همين روز اسـت. هرچند گروهي ان را نحس ميشمارند اما دراين روز همه ی چيز و همه ی كس رنگ شادي دارد.
<span”>این سیزده هایِ در بـه در
مرا می آزارند
من از گره های این مردم
بر تنِ سبزه ها میترسم
من میترسم… می ترسم از ان لحظه ای کـه کسی تو را آرزو کند
و آنگاهست کـه من
گره ي تمام سبزه ها را باز خواهم کرد..
منابع:
irkook.com
banki.ir