افتتاح تماشاخانه تئاتر شانو در تهران افتتاح شد
تماشاخانه شانو
در بیستم مهرم ماه سال 1396 تماشاخانه شانو در تئاتر تهران افتتاح شد و خبری خوبی برای هنرمندان ما هم بود .
در این مراسم علی مرادخانی معاون هنری وزارت ارشاد، مهدی شفیعی مدیرکل هنرهای نمایشی، محمود صلاحی رییس سازمان فرهنگی هنری شهرداری تهران، محمدجواد حق‌شناس رییس کمیسیون فرهنگی اجتماعی شورای شهر تهران، رحمت امینی، پیمان شریعتی، احمد کامیابی مسک، سهراب سلیمی، مسعود دلخواه، مهدی افضلی مدیرعامل موسسه توسعه هنرهای معاصر، اردشیر صالح پور، اسماعیل خلج، شهرام کرمی، اردلان جسور کاوه، الیزا اورامی، قاسم زارع، یارتا یاران، ایرج راد، نادر نادرپور، ناصر آویژه، حسن دادشکر، گلاب آدینه، کاظم هژیر آزاد، توحید معصومی، عباس عبدالله زاده، رضا افشار و … حضور داشتند.
کوروش سلیمانی بازیگر تئاتر، سینما و تلویزیون اجرای مراسم را بر عهده داشت.
در ابتدای برنامه قسمتی از نمایش «فروغ ساراپینا» به کارگردانی و اجرای محسن حسینی به نمایش در آمد و پس ازآن قطب الدین صادقی مدیر این تماشاخانه در صحبت هایي عنوان کرد: توسعه هنر شکلهای گوناکونی دارد که یکی از آن ها همین غیر دولتی کردن تئاتر هست و این که ابتکار عمل به دست کسانی بیفتد که تعریف دیگری از هنر تئاتر دارند. من بیش از ۵۰ سال هست که کار تئاتر میکنم همه ی کار کرده ام از تدریس و بازیگری گرفته تا نوشتن و کارگردانی اما تا به حال تماشاخانه نساخته بودم و این سنجیدن بسیار گران‌سنگ و پر از درد و مهنتی برای من بود.
وی تصریح کرد: برای تماشاخانه ساختن دلایل مختلفی داشتم که یکی از دلایل آن بحث یادگیری بود که در شغل ما از اهمیت بیشماری برخوردار هست اما متاسفانه اینروزها یادگیری به امری کاریکاتور گونه تبدیل شده هست. من سالیان دراز با دانشجویان کار کردم و از این منظر به خودم تبریک میگویم که هیچ گاه محبتم را از انها افسوس نکردم. هدف دیگری که من را ترغیب به راه اندازی یک تماشاخانه کرد پیدا کردن یک جایگاه برای گروهمان بود. گروه ۴۰ نفره من مانند آواره ها بی مکان بودند و این بی مکانی من را بسیار آزار می داد. احساس کردم حرمت ها دارد از بین می‌رود و ما آرامش و تمرکزی برای انجام کار خلاقانه و یکپارچه نداریم. این حق ما نبود که بعد از ۸۰ کار حتی ۴۰ متر برای این که دور هم جمع شویم در اختیار نداشته باشیم.
وی ادامه داد: چالش دیگری که باعث شد به این فکر بیفتم این بود که در همه ی جای جهان مدیر تئاترهای بزرگ، کارگردان هاي بزرگ و صاحب سبک میباشند. دولت به انها امکانات می‌دهد ودر کارشان دخالت نمیکند و فقط یک بازرسی مالی روی کارشان دارد. این کارگردان برای دست کم ۵ سال مدیریت آن تئاتر را برعهده دارد و سبک و هویتی ناب برای آن تماشاخانه به وجود می آورد که متاسفانه اینکار در کشور ما هنوز آغاز نشده هست.
کارگردان «مکبث» متذکر شد: من دوست داشتم بعضی نمایش هایي راکه خودم دوست دارم کار کنم و هنرمندانی راکه هم‌تعریف با من میباشند بکار دعوت کنم. برایم سخت بود که در انتظار ایفا در سالن هاي گوناگون بمانم. آرزویم بود جایی را داشته باشم که یک تعریف حقیقی از هنر داشته باشد ودر واقع این تماشاخانه تصویر العملی بود که نسبت به تئاتر تجاری داشتم. معتقدم این موج تئاتر تجاری طولی نمیکشد اما اینروزها غالباً کارها هیچ ربطی به ایران ندارد و تئاتر دارد حالت شکل روشنفکرانه دور از حقیقت هاي زندگی اجتماعی به خودش می‌گیرد و روز به روز مهجورتر میشود.
این مدرس و کارگردان تئاتر یادآور شد: در کاری که آغاز کردم مشکلات بسیار زیادی از جمله مشکلات مالی داشتم. تعداد زیادی از افرادی که همچون سرمایه گذار وارد اینکار می شدند تعریفشان از تئاتر با من بسیار فرق داشت در نتیجه هیچ شریکی را قبول نکردم. مشکلات تولید و ساز و سرراست نبودن مهندسانی که وارد کار شده بودند از دیگر مشکلات من بودو در مقطعی متوجه شدم, که ۷۰ میلیون از من اختلاس شده هست. مشکل دیگر افتادن در بروکراسی ادارات بود که اگر چند جا من را نمی شناختند با مشکلاتی بیش از این مواجه میشدم.
صادقی با اشاره به افرادی که در شکل‌گیری این تماشاخانه وی را یاری رساندند، گفت: پیش از همه ی از آقای مرادخانی و افضلی کمال تشکر را دارم. اگر آقای مرادخانی و مهدی شفیعی در سه چهار بزنگاه من را یاری نمی‌کردند، فلج میشدم,. به آقای صلاحی نیز ادای احترام میکنم که بسیار به ما کمک کردند. صندوق کارآفرین و صندوق حمایت از هنرمندان من را بسیار زجر دادند اما کمک زیادی هم به من کردند. همینطور از آقای امرآبادی مدیر سایت تیوال و افراد دیگری که در این طرح با من همراه بودند، قدردانی میکنم.
وی در پایان صحبت هایش بیان کرد: در حال حاضر ۴۳۰ میلیون بدهکار هستم و چک دست مردم دارم و انشاالله تا آخر سال بتوانم قرض هایم را تسویه کنم. برای راه اندازی این تماشاخانه همه ی ریسک هایي راکه هرگز در عمرم نکرده بودم امتحان کردم که انشاالله نتیجه اش را ببینم. مضمون دیگر این که صاحب ملک حاضر شده این جا را بفروشد که همین جا اعلام میکنم یا به من وام بدهید یا خودتان این ملک را بخرید چون حیف هست این جا از بین برود، بگذاریم این جا محلی برای خلقت هاي هنری باشد. در حال حاضر قرار هست از اول آبان ماه نمایش هاي «من»، «پینکیو دروغ بگو» و «فروغ ساراپینا» در این تماشاخانه به صحنه بروند و تا آخر سال نیز تقاضاهای بیشماری برای اجرای نمایش دریافت کرده ایم.
بعد از صحبت هاي صادقی، اپیزود «سرگل» از نمایش «نامه هاي عاشقانه از خاورمیانه» از طریق هانا کامکار ایفا شد.
در ادامه علی مرادخانی معاون هنری وزارت ارشاد عنوان کرد: قطب الدین صادقی از رفقا قدیمی من هست و از زمانی که من در معاونت موسیقی بودم همه ی وقت سری هم به تاتر می زدم و با صادقی هم گپ و گفت داشتم. از همان زمان وی نیت داشت تماشاخانه اي خصوصی راه اندازی کند اما مشکلات مالی این اجازه رابه او نمی داد. امروز بسیار خرسندم که وی توانست به آن چه سال‌ها نیت عملی کردنش را داشت، برسد. این برای نخستین بار هست که یکی از هنرمندان ما تماشاخانه اي خصوصی راه اندازی کرده هست که جای خوشحالی دارد. قطب الدین صادقی جدا برای به ثمر رسیدن این طرح زحمت کشیده هست.
وی ادامه داد: امکانات ما آن قدر وسعت ندارد تا به هنرمندان کمک و از آن ها حمایت کند پس تنها راه حل مشکلات اهالی تئاتر، ورود بخش خصوصی هست. برای من توفیق زیادی هست که هنرمندان ما در این اساس کار میکنند.
مرادخانی یادآور شد: هرچه قدر دخالت دولت در این اساس کمتر شود به تعالی رسیدن این برنامه ها سریعا تر رخ می‌دهد. ما باید به صادقی کمک کنیم قرض وی را از پا نیندازد. رشد تاتر ما با امکانات زیرساختی مان توازن ندارد و از طرف دیگر هم بودجه اي برای حمایت نداریم اما راه چاره این هست که دوستانی راکه چنین قصدی دارند، حمایت کنیم.
اجرای رقص کردی «هلپرکی» از طریق آسو نادری و گروهش بخش بعدی مراسم شب قبل بود.
در ادامه محمد جواد حق شناس رییس کمیسیون فرهنگی اجتماعی شورای شهر تهران عنوان کرد: بسیار با ارزش هست که قطب الدین صادقی بعد از ۵۰ سال کار و کارگردانی ۸۰ نمایش ارزشمند، تماشاخانه اي رابه دارایی هاي تهران افزون کرده هست که من به سهم خودم از وی تشکر میکنم.
وی ادامه داد: به گزارش تالاب باید تلاش کنیم با هم افزایی با مدیران معاونت هنری، هنرمندان را در این راه یاری رسانیم. در حال حاضر شهرداری بیش از ۳۰ هزار میلیارد بدهی دارد و دولت هم بودجه اي برای اختصاص به هنر ندارد اما این مسایل نیمه خالی لیوان هست پس باید به سرمایه هاي موجود دقت بیشتری کرد و نیمه پر لیوان را از منظری دیگر دید. افرادی مانند قطب الدین صادقی سرمایه عظیمی برای هنر این مملکت میباشند و اگر بتوانیم قدر این سرمایه ها را بدانیم ودر کارشان دخالت نکنیم می‌توانیم در چند سال آینده شاهد افزایش چنین اماکنی باشیم.
اجرای بخشی از نمایش «من» به کارگردانی فرهاد تجویدی بخش پایانی مراسم شب قبل بود.
