خشونت جنسی علیه زنان در محل کار (آزار جنسی زنان)
خشونت جنسی علیه زنان در محل کار
خشونت در محیط هاي کاری برحسب خصوصی و دولتی بودن و میزان گستردگی و اعتبار ان متفاوت است. طبق معمول هرچه ساختار کوچک تر و اعتبار کمتری داشته باشد، میزان خشونت در ان ها علنی تر و گسترده تر است.
ازطرفی زنان تحصیلکرده ودر پایگاه بالاتر کمتر مورد خشونت قرار می گیرند تا زنانی که در طبقات پایین اقتصادی و اجتماعی هستند و بدلیل نیاز مالی مجبورند شغل خودرا حفظ کنند. در کل ایجاد امینت برای زنان از جمله وظایف اصلی قانون گذاران است.
اگر بتوانیم زنان شاغل در مشاغل غیر رسمی را بیمه کنیم، کارفرماها به هر بهانه اي نمی‌توانند از ان ها سوءاستفاده کرده و به میزان زیادی خشونت کم می شود.
آشنا کردن زنان شاغل بطور کلی و بطور خاص زنان کارگر در مورد حقوق خود در محیط کار نسبت به اذيت جنسی نیاز به فرهنگسازی از طریق رسانه دارد. همچنین قوانین کار برای زنان نیاز به اصلاح دارد . چون تعداد زیادی از مؤسسات خصوصی زیر نظر وزارت کار نیستند و حقوق کارگران به سهولت تضییع میگردد
خشونت علیه زنان در محل کار یکی از انواع هزاران نابرابری‌هایي است که زنان به‌طور روزمره تجربه می کنند. مشکلات اقتصادی؛ نابرابری در فرصت‌هاي شغلی، ممانعت در پیشرفت و خشونت‌هاي جنسیتی از انواع خشونت در محل کار زنان است.
به گزارش تالاب به نقل از ایلنا، لیلا عسگری «فعال حوزه زنان» باتوجه به خشونت در محل کار علیه زنان بعنوان یکی از موضوعات نشست سالانه‌ي ILO، در مصاحبه با خبرنگار ایلنا گفت: خشونت علیه زنان عبارت است از هر گونه رفتار خشن که با آسیب جسمی، جنسی، عاطفی و رنج زنان همراه می شود. رفتاری که میتواند با تهدید، سلب مطلق اختیار یا آزادی صورت گرفته ودر جمع یا در خفا رخ دهد.
وی خشونت جنسی در محیط کار را یکی از مصادیق خشونت عیله زنان بیان کرد و گفت: خشونت‌هاي جنسی در محل کار به رفتارهایی اطلاق میشود که ماهیت جنسی دارند و زن به خاطر جنسیت خود متحمل این خشونت می شود.
این فعال حوزه زنان ادامه داد: بخش عمده‌اي از خشونت‌هاي ارتکابی علیه زنان در محیط کار، از نوع خشونت‌هاي جنسی است. بنا به اذعان سازمان بین المللی کار خشونت‌هاي جنسی علیه زنان در محیط کار گسترده بالایی دارد. از این جهت این موضوع در دستور کار سازمان جهانی کار قرار گرفته است.
وی با تاکید بر تبعات گوناگون و مستمر اذيت جنسی زنان کارگر در محل کار بیان کرد: این نوع از خشونت؛ هم برای فرد قربانی و هم برای سازمان ودر کل جامعه تاثیرات ویرانگر دارد. شخص اذيت دیده، ممکن است سلامتی روانی خودرا از دست بدهد و وادار به انزوا شود. درنتیجه سازمان مذکور نیز از اشخاص کارا تهی و بازدهی کار کم می شود.
عسگری ادامه داد: کاهش در بازدهی کار و نیروی کار عواید عمومی و رونق اقتصادی را در جامعه کاهش می دهد. همچنین دموکراسی که لازمه ان مشارکت همه ی افراد جامعه در فرایندهای اقتصادی، سیاسی و اجتماعی است، آسیب می بیند. آثار این اتفاق به حدی است که از ان میتوان بعنوان «زهر محیط کاری» نام برد.
وی درباره شیوه‌ها و نیز پیامد های خشونت شغلی علیه زنان اظهارداشت: خشونت‌هاي جنسی، عاطفی و جسمی از انواع خشونت علیه زنان است که در محیط کار شاهد ان هستیم. این اعمال توسط همکاران زن یا مرد از راه‌هاي شفاهی، تلفنی، پیامکی، ایمیلی و ابزارهای اینترنتی و دست‌اندازی‌هاي فیزیکی اعمال می شود.
وی ادامه داد: می توان گفت خشونت‌هاي انفعالی شامل بدگویی، تهمت زدن، تحقیر و زیر آب زدن‌ها همگی از مصادیق خشونت است که هم شامل مردان و هم زنان کارگر می شود. اما نابرابری‌هاي جنسیتی، دست مزد نابرابر و تبعیض مدیریتی، ممانعت از پیشرفت در محل کار و خشونت‌هاي عاطفی علیه زنان که باعث ایجاد روابط عاطفی و جنسی بدون تعهد میشود، با اختلاف بسیار بالایی از سوی همکاران مرد علیه زنان اعمال میشود.
عسگری با اشاره به تفاوت‌هاي محیط‌هاي کاری گفت: محیط‌هاي کاری بر حسب دولتی یا خصوصی بودن و میزان گستردگی و اعتبار ان‌ها تفاوت دارند. طبق معمول هرچه کارگاه‌ها دارای ساختار کوچک‌ترباشند، از اعتبار کمتری برخوردار بوده یا کمتر تحت بازرسی از بیرون قرار بگیرند، میزان خشونت در آن ها علنی‌تر، شدیدتر و گسترده‌تر است.
وی ادامه داد: بهمین دلیل کارگاه‌هاي تولیدی که نه تنها طبق معمول بازرسی کمی بر آن ها می شود بلکه بیشتر در فضاهای زیرزمینی و محصور و نه چندان مناسب قرار گرفته‌اند، به این دلیل که بیشتر دور از چشم هستند، احتمال اذيت و خشونت‌هاي جنسی برای زنان را دوچندان می کنند و دقیقا همین کارگاه‌هاي تولیدی جز مهم ترین بخش‌هاي اشتغال زنان کارگر محسوب می شوند.
به گزارش تالاب این فعال زنان با اشاره به نفش خانواده‌ها بیان کرد: شرایط خود زنان اعم از پایگاه اقتصادی و اجتماعی، تحصیلات، تجرد یا تاهل و از همه ی مهم‌تر میزان نیاز به کاری که انجام می دهند، عواملی موثر در میزان آزارها در محیط‌هاي کاری محسوب می شود.
در واقع بنظر میرسد، هرچه سطح تخصص و جایگاه شغلی زنان در مشاغل مختلف پایینتر باشد و حمایت کمتری از طرف خانواده صورت گیرد، بیشتر در دسترس اذيت و اذیت در محیط کاری قرار می گیرند.
وی با بیان این که «زنان کارگر طبق معمول دارای کمترین میزان تحصیلات و بیشترین نیاز مالی به کاری که انجام میدهند، هستند.» ادامه داد: این زنان دارای کمترین تخصص شغلی هستند و بهمین خاطر بیش از دیگر مشاغل در خطر آزارهای جنسی قرار میگیرند.
عسگری در پایان افزود: مشکلی که دراین میان وجوددارد، پنهان بودن خشونت‌هاي روانی و تابو بودن خشونت‌هاي جنسی است. همین دو امر باعث میشود کمتر به این مسایل پرداخته شود. برهمین اساس، آموزش مفهوم کار، مرزبندی و شرح وظایف، کنترل و جرم شناسی حرکت‌هاي خشونت‌آمیز در محیط کار میتواند راهکارهای مفیدی برای کاهش رفتارهای پرخطر در محیط کار شود.
پژوهشی در افغانستان
این استاد جامعه شناسی دانشگاه تهران اضافه کرد:
” در کشور های توسعه یافته نهادینه کردن حقوق مساوی برای زنان در تمامی زمینه ها از جمله محیط کار نتوانسته عملا منجر به احقاق حقوق بشر زنان شود و کلا یکی از خلأهای جوامع سکولار امروز، فاصله گرفتن از اصول اخلاقی است.
یکی از تبعات سوء برابری زن و مرد فارغ از موازین اخلاقی پیدایش خشونت و انواع اذيت جنسی است. طبق پژوهشی که در کشور افغانستان انجام شده، اذيت جنسی در بیشتر محیط کاری وجود داشته، ۶۵ درصد پاسخ دهندگان به نحوی شاهد اذيت جنسی بوده اند و ١۴ درصد پاسخ دهندگان خودشان مورد اذيت جنسی قرا گرفته اند.
برپایه این پژوهش اذيت و اذیت جنسی هم در محیط کار و هم در بیرون ان و توسط کارمندان و مراجعین با استفاده از فضاهای خلوت و از طریق وسایل ارتباطی رخ داده است.”
منبع: ایلنا
