روش هایی برای دور کردن دوستان نامناسب از فرزندمان

روش هایی برای دور کردن دوستان نامناسب از فرزندمان

چگونه فرزندمان را از دوستان ناباب جدا کنیم ؟ 

فرزندانمان در مدارس و یا در مکان هاي‌‌ دیگر ممکن هست با افرادی آشنا شود که عمده خانواده دوستش مفید نباشند خب در این جا وظیفه پدر و مادر این هست که فرزنداشان را از دوست نابابش دور کند .

 

بـه گزارش تالاب اگر فرزند نوجوان داشته باشید، احتمالاً یکی از مهم‌ترین دغدغه هاي‌‌ شما، انتخاب دوستان فرزندتان هست.

 

مسلماً دوستان و هم سن و سالان می‌توانند تاثیر بسیاری روی فرزند شما بگذارند و می‌خواهید وضعیت را تحت نظارت خود در آورید. ممکن هست راجع بـه بعضی دوستان فرزندتان احساس خوبی نداشته باشید و دلتان بخواهد فرزندتان ارتباطش را با انها قطع کند.

 

بـه واقع تبعات و تاثیرات این روابط، نقش بسیار تعیین کننده ای در مسیر انتخابی جوانان در آینده خواهد داشت و بعضا بخش قابل توجهی از سقوط یا صعود و ترقی آینده جوانان و نوجوانان بـه نوع ارتباطات و گزینش افرادی معطوف میشود که در قالب و قامت دوست از سوی انها برگزیده میشود.

 

مریم فضلی، جامعه شناس و آسیب شناس مسائل اجتماعی در مصاحبه با باشگاه خبرنگاران جوان اظهار داشت: خانواده و جامعه دو عرصه و بستری بـه شمار می روند که در قالب آن نوجوانان و جوانان با تاثیرگذاری و تاثیرپذیری از آن مسیر رشد،تعالی،ترقی و احیانا سقوط و اضمحلال سرنوشت خویش را ترسیم می کنند.

 

وی افزود:بدون تردید نقش گروه هاي‌‌‌ هم سن و سال در تکوین شخصیتی فرزندان بسیار برجسته،نافذ و حائز اهمیت است و بسیاری از موفقیت هاي‌‌‌ نوجوانان و جوانان در فرآیند چنین ارتباطاتی زمینه سازی میشود،آنچنان که بسیاری از انحرافات،ناهنجاری هاي‌‌‌ و بعضا بزه هاي‌‌‌ اجتماعی نیز بـه بازخورد روابط ناسالم و مخربی معطوف میشود که تحت عنوان گرینش دوستان ناباب حاصل میشود.

 

فضلی در پاسخ بـه سئوال خبرنگار گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان،در خصوص رویکرد و نحوه رفتار والدین در برابر روابط مساله دار نوجوانان و جوانان با گروه ها و طیف هاي‌‌‌ هم سن و سال عنوان کرد:نظارت والدین و پدر و مادرها در رصد و ارزیابی صحیح از کیفیت ارتباطات فرزندان خویش با دوستان و حلقه اطرافیان و آشنایان از موارد حائز اهمیتی است که هرگونه سستی و کم توجهی در این امر خطیر میتواند بـه نتایج بسیار مخربی ختم شود.

 

جامعه شناس و آسیب شناس مسائل اجتماعی گفت:

نخستین مولفه در اعمال نظارت صحیح برکیفیت دوست یابی و گزینش حلقه اطرافیان جوانان و نوجوانان ، بـه ارتباط صمیمی و سازنده پدر و مادر و اعضای خانواده با فرزندان باز می‌گردد.

 

وی افزود:بـه واقع در صورت جاری و ساری بودن ارتباطات صمیمی و عاطفی بین خانواده اعضای خانواده با نوجوانان و جوانان، اثرپذیری و نفوذ توصیه ها از سوی والدین با موفقیت و عمق و بُرِش هر چه بیشتری همراه خواهد شد،در غیر اینصورت گوش شنوایی برای پذیرش توصیه هاي‌‌‌ دلسوزانه وجود نخواهد داشت.

 

فضلی گفت:عده ای از والدین با رویکردی ضربتی و عجولانه،سریعا خواستار قطع ارتباط فرزندان با دوستان مساله دار می‌شوند که از منظر کارشناسی و روانشناسی این نحوه رفتار،ضرورتا بـه نتایج مثبت و دلخواه منتهی نخواهد شد.

 

جامعه شناس و آسیب شناس مسائل اجتماعی عنوان کرد:در چنین شرایطی باید با اتخاذ تدابیر و رفتارهای هوشمندانه ابتدا بـه ساکن، زمینه و بستر لازم را برای قطع و مسدود کردن چنین ارتباطاتی فراهم شود،امری که باید با سعه صدر و بـه‌ صورت گام بـه گام پیش رود و تنها در شرایط تعجیل و اقدامات ضربتی ضرورت پیدا می کند که خطری جدی در پشت پرده ارتباطات جوانان نهفته باشد و هرگونه تاخیر احتمال بروز مخاطرات جدی و عمیق را تقویت کند.

 

وی افزود:موثرترین راهکار برای قطع ارتباط فرزندان با دوستان و آشنایان ناباب،بهره گیری از شخص ثالث است،بـه نحوی که فردی با نزدیک تر شدن بـه فرد جوان یا نوجوان او را نسبت بـه خطرات و آسیب هاي‌‌‌ این ارتباط مطلع و آگاه سازد.

فضلی عنوان کرد:در گزینش شخص ثالث باید توجه داشت فردی انتخاب شود که نفوذ کلام او در جوان یا نوجوان اثرگذار باشد و حالت دفعی ایجاد نکند.

لزوم حصول ارتباطات و تعاملات گسترده با دوستان و آشنایان

کریم شوریابی، کارشناس و مشاور خانواده در گفت و گوبا خبرنگار گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان،با اشاره بـه لزوم برقراری ارتباط والدین با دوستان و آشنایان فرزندان عنوان کرد:اصلی ترین لازمه حصول شناخت نسبت بـه اطرافیان فرزندان بـه برقراری ارتباط و داشتن تعامل با انها معطوف میشود.

 

وی افزود:نباید از نظر دور داشت که با عنایت بـه شرایط خاص سنی نوجوانان و جوانان،نمیتوان بـه‌ صورت مستقیم درخواست شناساسیی اطرافیان انها را مطرح کرد زیرا این تقاضا باعث میشود تا فرد،تصور کند والدین او برای درک و تشخیص وی اهمیت و احترامی قائل نیست و باید این موضوع با ترتیب دادن رفت و آمدهای خانوادگی،میهمانی هاي‌‌‌ نظارت شده در منزل و مشارکت در همنشینی با جوانان و نوجوانان در مقاطعی که با دوستان و اطرافیان انها سپری میشود محقق و میسر شود.

 

شوریابی عنوان کرد: از سوی دیگر باید زمینه و بستری فراهم شود تا فرزندان از سپری کردن اوقات خویش با والدین ،احساس لذت و شادمانی کنند و در چنین شرایطی،بخش قابل توجهی از اوقات فرزندان در کنار خانواده سپری میشود و بـه واقع از سوی فرزند جوان یا نوجوان،ضرورت چندانی برای ارتباطات خارج از خانه احساس نخواهد شد.

 

وی ادامه داد: البته این بـه معنای بستن یا مسدود کردن روابط خارج از خانه نوجوانان و جوانان نیست زیرا بـه هر حال در فرآیند اجتماعی پذیریِ آنها،ارتباطات با حلقه اطرافیان و تعاملات خارج از منزل از ضروریاتی است که فقدان آن میتواند تبعات ناخوشایندی را در رشد و تکوین شخصیتی انها در پی داشته باشد.

 

کارشناس امور خانواده در خاتمه یادآور شد:بـه واقع داشتن روابط سالم و نظارت شده در سایه فضایی دوستانه و تعامل مثبت و سازنده با والدین نقش بسزایی در موفقیت آینده و سرنوشت فرزندِ جوانِ خانواده ایفا می کند که باید برای حصول آن از سوی بزرگان خانواده،تدابیر لازم مد نظر قرار گیرد.

 

روش هایی برای صمیمی شدن با فرزند

یکی از معضلات اصلی برای خانواده ها نحوه برخورد و ارتباط برقرار کردن با جوانان و نوجوانان خود می باشد.

 

نخستین و مهم‌ترین مساله این است که پدر و مادر فکر میکنند که برقرار کردن رابطه دوستی با فرزندان مشکل میباشد، در صورتی که اگر پدر و مادر کمی حوصله بـه خرج دهند و صبوری کنند و با آرامش بـه حرفهای بچه هایشان گوش دهند مسلما خیلی از گره هایی که بایستی با دندان باز شود را با دست باز می کنند. وقتی جوانان احساس امنیت کنند می‌توانند با پدر و مادر خود صحبت کنند بدون این که ترسی از طرد شدن، مورد ضرب و شتم قرار گرفتن، مورد تحقیر قرار گرفتن و مورد مقایسه قرار گرفتن داشته باشند. در این صورت آن جوان یا نوجوان، پدر و مادر خود را محرم اسرار دانسته و ارتباط خوبی بر قرارمی کند. البته این نخستین و اساسی ترین قدم است.

 

یک مثال واضح این که خود ما چرا با یک دوست راحت صحبت میکنیم ولی با پدر و مادر یا حتی با خواهر و برادر نمیتوانیم بـه راحتی صحبت کنیم؟ چون یک دوست فقط بـه حرفهای ما گوش میدهد و درنهایت برای این که ما را آرام کند، همدردی میکند و حتی یک راهکار هم جلوی پای ما میگذارد، چه درست و چه نا خواسته غلط. ولی پدر و مادرها بـه محض این که بچه صحبت میکند چون نگران هستند که بـه نوعی از دستش بدهند شروع بـه گفتن حرفهای تحریک آمیز می کنند، البته ناخواسته و نمی‌دانند که این حرف ها فاصله ها را بیشتر میکند و بچه برای این که جایگاه خود را درخانه از دست ندهد ومورد سرزنش قرار نگیرد، ترجیح میدهد با همان دوست راحت باشد ودردودل کند، بـه همین راحتی!!.

 

اما راهکارهایی کاربردی برای حل این مساله و دوستی عمیق با فرزندان:

1- نخستین راهکاراین که اگر توانستید تحمل کرده و با آرامش بـه حرفهایشان گوش کرده بدون این که خود را در جایگاه پدر یا مادر بدانید، بلکه خود را یک دوست صمیمی و هم سن و سال او بدانید و راهنمایی اش کنید. بدون این که ترسی داشته باشید نخستین قدم و بزرگترین قدم را برداشته اید.

 

2- فرزندان خود را همان طوری که هستند بپذیرید، بدون مقایسه با فرزندان دیگران، اگر می‌خواهید واقعا انها را از دست ندهید.

 

3- علاقه خودمان را بـه صورت جملاتی شیرین اما نه چرب زبانی و شیوه هاي‌‌‌ غیر کلامی محبت آمیز و عملی بـه فرزندمان ابراز کنیم.عزیزم تو عشق من هستی!!

 

4- با جوانان و نوجوانان بـه زبان دل انها و مناسب با زمان زندگی انها سخن بگوییم، درقالب احترام وتشویق در فرزندانمان ایجاد امنیت روانی و انگیزه مثبت کنیم.

 

5- فاصله روحی خود را با دردودل کردن و تعریف خاطرات کودکی با فرزندان تان کم کنید و با این کار رشد معنوی را در انها تقویت کنید.

 

6- اشتباهات فرزندان خود را با بزرگواری بدون پرده دری و ایجاد جسارت در انها رفع نمایید.

 

7- بـه صورت دستوری با انها صحبت نکنیم و نام فرزند خود را با احترام بـه ویژه در حضور دیگران صدا کنیم.

 

8- دادن هدیه هاي‌‌‌ کوچک بـه بهانه مناسبت هاي‌‌‌ مختلف بـه صورتی که انها را پر توقع نسازد و برای هر کار کوچکی از شما انتظار پاداش و جایزه نداشته باشند.

 

9- ایجاد حس مسئولیت و اعتماد بـه نفس در فرزندان با تعیین وظایف درخانواده و دادن یک حس مالکیت بـه انها.

 

10- نسبت بـه دوستان فرزند خود حساسیت و شناخت بالایی داشته باشید، زیرا گرایش او بر پذیرش شما در گروه همسالان و مشابهت آنان از عوامل اصلی تربیت نوجوانان و جوانان است و این کار وقتی راحت میشود که با فرزندانمان دوست باشیم که مطمئنا بـه دوستان انها نیزمی توانیم نزدیک شویم.

 

11- اهمیت جایگاه فرزندتان را درخانواده بـه اوتفهیم کنید که در حفظ و رشد شخصیت خود کوشا باشد.

 

12- توقعات و انتظارات خود را بـه صورت دقیق و در حد توان و با محبت برایشان توضیح دهید.

 

13- در مواقع انتقاد، شخصیت او را زیر سوال نبرده بلکه حداقل از چند خوبی او تعریف کرده و سپس عمل ناپسند او را انتقاد کنید.

 

14- درمقاطع دشوار سعی کنید کنارش باشید و با اواحساس همدردی کنید، امابه او بفهمانید کاری که شما انجام داده اید وظیفه او بوده و عادت نکند.

 

15- در آخر فرزندانمان را با سختی و محرومیت آشنا کنیم تا دارای روحیه ای قوی و محکم شوند.

 

با دقت این راهکارها را مطالعه کرده، بپذیرید و انجام دهید. مطمئن باشید گاهی صمیمیت و مهربانی بـه موقع شر را بـه خیر تبدیل کرده و دردسرهای آینده ی فرزند شما برایتان از بین خواهد رفت.

 

منبع:

yjc.ir

asriran.com

جدیدترین مطالب سایت