بهترین دعا و اعمال جمعه و عصر جمعه را این جا بخوانید. دعاها همراه با ترجمه میباشد. دعاى سمات با ترجمه در آخر موجود است.
بهترین زمان براى فرستادن صلوات در روز جمعه، پس از عصر است. بنابر این در آنوقت 100 مرتبه بگو:
اللهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ عَجِّلْ فَرَجَهُمْ
خدایا! بر محمّد و خاندانش رحمت فرست و ظهورشان را زود گردان
شیخ طوسى فرموده است: روایت شده: مستحّب است صد مرتبه بگویى:
صَلَوَاتُ اللهِ وَ مَلائِکَتِهِ وَ أَنْبِیَائِهِ وَ رُسُلِهِ وَ جَمِیعِ خَلْقِهِ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ السَّلامُ عَلَیْهِ وَ عَلَیْهِمْ وَ عَلَى أَرْوَاحِهِمْ وَ أَجْسَادِهِمْ وَ رَحْمَةُ اللهِ وَ بَرَکَاتُهُ.
درود خدا و فرشتگان و پیامبران و همه ی آفریدههایش بر محمّد و خاندان محمّد و درود بر او و بر ایشان و بر روانها و تنهاشان، و رحمت خدا و برکاتش بر آنان باد
شیخ بزرگوار ابن ادریس درکتاب «سرائر» از جامع «بزنطى» نقل کرده: که ابو بصیر گفت: از امام صادق علیه السّلام شنیدم مىفرمود: صلوات بر محمّد و آل محمّد در میان ظهر و عصر، برابر با هفتاد رکعت نماز است، و کسىکه پس از عصر روز جمعه بگوید:
اللهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ الْأَوْصِیَاءِ الْمَرْضِیِّینَ بِأَفْضَلِ صَلَوَاتِکَ وَ بَارِکْ عَلَیْهِمْ بِأَفْضَلِ بَرَکَاتِکَ وَ السَّلامُ عَلَیْهِمْ وَ عَلَى أَرْوَاحِهِمْ وَ أَجْسَادِهِمْ وَ رَحْمَةُ اللهِ وَ بَرَکَاتُهُ
خدایا! درود فرست بر محمّد و خاندان محمّد، آنجانشینان پسندیده او، برترین درودهایت را، و از بهترین برکاتت به آنان ارزانى کن، و درود بر ایشان و بر جانها و بدنهاشان و رحمت و برکات خدا بر آنان باد
براى او همانند پاداش عمل پریان و آدمیان در آن روز خواهد بود. مؤلف گوید: این صلوات ارزنده در نوشتههاى بزرگان حدیث با سندهاى بسیار معتبر، با فضیلتهاى فراوان روایت شده.
و چنانچه ده بار و هفت بار خوانده شود بهتر است زیرا از امام صادق علیه السّلام روایت شده:
هرکه پس از نماز عصر روز جمعه، قبل از آنکه از جاى خویش برخیزد، این صلوات را ده بار بخواند، فرشتگان از این جمعه تا جمعه آینده در همین ساعت بر او صلوات مىفرستند، و نیز ازآن حضرت روایت شده:
هنگامىکه نماز عصر روز جمعه را خواندى هفت بار این صلوات را بخوان. و شیخ کلینى درکتاب «کافى» روایت کرده: وقتىکه در روز جمعه نماز خودرا خواندى بگو:
اللهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ الْأَوْصِیَاءِ الْمَرْضِیِّینَ بِأَفْضَلِ صَلَوَاتِکَ وَ بَارِکْ عَلَیْهِمْ بِأَفْضَلِ بَرَکَاتِکَ وَ السَّلامُ عَلَیْهِ وَ عَلَیْهِمْ وَ رَحْمَةُ اللهِ وَ بَرَکَاتُهُ.
خدایا! درود فرست بر محمّد و خاندان محمّد که جانشینان پسندیده اویند بهترین درودهایت را، و بهترین برکاتت را بر آنان ارزانى کن، و درود و رحمت و برکات خدا بر او و بر ایشان باد
به یقین هر که این صلوات را، پس از نماز عصر بخواند حق تعالى براى او صد هزار کار نیک ثبت کند، و از او صد هزار گناه را محو نماید، و صد هزار حاجتش را روا کند، و صد هزار بار مقامش را در بهشت بلند گرداند.
و نیز شیخ کلینى فرموده روایت شده:
هر که این صلوات را هفت بار بخواند براى او به تعداد بندگان کار نیک ثبت کنند و عملش در آن روز مورد قبول واقع شود، ودر روز قیامت حاضر مىشود درحالىکه بین دو چشم او نرو پروفروغى مىدرخشد.
ودر اعمال روز عرفه صلواتى خواهد آمد که هرکس آنرا بخواند حضرت محمّد و آل محمّد «صلوات الله و سلامه علیهم» را خشنود سازد.
بعد از عصر هفتاد بار بگوید: استغفر الله ربّى و اتوب الیه [از خدا، پروردگارم آمرزش مىجویم و به سوى او مىپویم] تا حق تعالى گناهان وی را بیامرزد. بیستونهم: صدر بار سوره «آنّا انزلناه» را بخواند.
از موسى بن جعفر علیه السّلام روایت شده:
براى خدا در روز جمعه هزار نسیم رحمت است که هرچه بندهاش بخواهد ازآن نسیم مهرآمیز به او ببخشد، پس هر که بعد از عصر روز جمعه صد بار سوره «آنّا انزلناه» را بخواند، حق تعالى آن هزار رحمت را چند برابر گرداند و به او عطا فرماید.
سىام: دعاى عشرات راکه در صفحات بعد خواهد آمد بخواند.
سىویکم: شیخ طوسى رحمة الله فرموده: هنگام اجابت دعا ساعت آخر روز جمعه تا غروب آفتاب است، سزاوار است مؤمن در آن ساعت بسیار دعا کند.
و روایت شده: ساعت اجابت دعا، هنگامى است که نیمى از خورشید غروب کرده باشد، و نیمه دیگر آن در مغرب دیده شود. حضرت فاطمه علیها السّلام در آن هنگام دعا مىکرد، بنابر این دعا در آن ساعت مستحب است.
و دعایى راکه از پیامبر صلى الله علیه و آله روایت شده مستحب است در ساعت اجابت دعا بخواند. و آن دعا این است:
سُبْحَآنَکَ لا إِلَهَ اِلّا أَنْتَ یَا حَنَّآنُ یَا مَنَّآنُ یَا بَدِیعَ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ یَا ذَا الْجَلالِ وَ الْإِکْرَامِ
پاک و منزّهى، پرستیدهاى جز تو نیست، اى پرمهر اى بخشایشگر، اى پدیدآوردنده آسمانها و زمین، اى داراى بزرگى و کرم
ودر ساعت آخر روز جمعه دعاى «سمات» راکه پس از این خواهد آمد بخواند
خواندن دعای سمات در ساعت آخر روز جمعه مستحب است…
دعای سمات مشهور به دعاى شبوّر«دعاى عطا و بخشش» است،كه خواندن آن در ساعت آخر روز جمعه مستحب است و پوشيده نماند كه دعای سمات از دعاهاى مشهور است و بيشتر علماى گذشته بر خواندن اين دعا مواظبت مى نمودند.
در«مصباح»شيخ طوسى و«جمال الاسبوع» سيّد ابن طاووس و كتب كفعمى به سندهاى معتبر از جناب محمّد بن عثمان عمروى رضوان الله عليه كه از نوّاب حضرت صاحب الامر بود از حضرت باقر عليه السّلام و امام صادق عليه السّلام روايت شده علاّمه مجلسى رحمه اللّه اين دعا را همراه با شرح در كتاب«بحار»ذكر نموده است.
اين دعا چنانكه در كتاب «مصباح» شيخ آمده چنين است:
اللهُمَّ اِني اَسْئَلُكَ بِاسْمِكَ الْعَظيمِ الاَعْظَمِ الاَعَزِّ الاَجَلِّ الاَكْرَمِ اَلَّذي اِذا دُعيتَ بِهِ عَلى مَغالِقِ أبْوابِ السَماءِ لِلْفَتْحِ بِالرَّحْمَةِ آنْفَتَحَتْ وَاِذا دُعيتَ بِهِ عَلى مَضَايقِ أبْوابِ الاَرضِ لِلِفَرَجِ آنْفَرَجَتْ وَ إِذَا دُعِيتَ بِهِ عَلَى الْعُسْرِ لِلْیُسْرِ تَیَسَّرَتْ وَ إِذَا دُعِيتَ بِهِ عَلَى الْأَمْوَاتِ لِلنُّشُورِ آنْتَشَرَتْ وَ إِذَا دُعِيتَ بِهِ عَلَى كَشْفِ الْبَأْسَاءِ وَ الضَّرَّاءِ آنْكَشَفَتْ وَ بِجَلالِ وَجْهِكَ الْكَرِيمِ؛
خدايا ! از تو خواستارم به نام بزرگت آن نام بزرگتر عزيزتر باشكوهتر گرامىتر،كه چون بر درهاى بسته آسمان با آن نام خوانده شوى كه به رحمت گشوده شوند باز مى شوند و چون با آن بر درهاى ناگشوده زمين خوانده شوى براى فرج گشوده شود،و جون با آن براى راحت شدن سختى خوانده شوى،راحت گردند و چون با آن بر مردگان براى زنده شدن خوانده شوى،زنده شوند و چون با آن براى رفع سختى و زيان خوانده شوى برطرف گردد و مى خوانمت به شكوه جلوه گرامى ات،
أَكْرَمِ الْوُجُوهِ وَ أَعَزِّ الْوُجُوهِ الَّذِی عَنَتْ لَهُ الْوُجُوهُ وَ خَضَعَتْ لَهُ الرِّقَابُ وَ خَشَعَتْ لَهُ الْأَصْوَاتُ وَ وَجِلَتْ لَهُ الْقُلُوبُ مِنْ مَخَافَتِكَ وَ بِقُوَّتِكَ الَّتِی بِهَا تُمْسِكُ السَّمَاءَ أَنْ تَقَعَ عَلَى الْأَرْضِ إِلا بِإِذْنِكَ وَ تُمْسِكُ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضَ أَنْ تَزُولا وَ بِمَشِیَّتِكَ الَّتِی دَآنَ [كَآنَ] لَهَا الْعَالَمُونَ؛
گرامى ترين جلوه ها و عزيزترين آنانكه چهره ها در برابرش خوار گشته و گردنها خاضع شده و صداها آهسته گشته و دلها در برابر آن هراسناك شده اند از ترس تو و تو را مى خوانم به نيرويت كه با آن آسمانها را نگاه داشتى از اينكه بر زمين افتد مگر به اجازه تو،و با آن آسمانها و زمين را از اينكه ويران شوند نگاه داشتى و مى خوانمت به اراده ات كه جهانيان در برابرش مطيعند،
وَ بِكَلِمَتِكَ الَّتِی خَلَقْتَ بِهَا السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضَ وَ بِحِكْمَتِكَ الَّتِی صَنَعْتَ بِهَا الْعَجَائِبَ وَ خَلَقْتَ بِهَا الظُّلْمَةَ وَ جَعَلْتَهَا لَیْلا وَ جَعَلْتَ اللَّیْلَ سَكَنا [مَسْكَنا] وَ خَلَقْتَ بِهَا النُّورَ وَ جَعَلْتَهُ نَهَارا وَ جَعَلْتَ النَّهَارَ نُشُورا مُبْصِرا وَ خَلَقْتَ بِهَا الشَّمْسَ وَ جَعَلْتَ الشَّمْسَ ضِیَاءً وَ خَلَقْتَ بِهَا الْقَمَرَ وَ جَعَلْتَ الْقَمَرَ نُورا،
به كلمه ات كه با آن آسمانها و زمين را آفريدى،و به حكمتت كه با آن شگفتيها را ساختى، و تاريكى رابا آن پديدآوردى و آنرا شب قرار دادى،و شب را براى آرامش مقرّر داشتى و هم با آن حكمت نور را آفريدى و آنرا روز قرار دادى،و روز را مايه جنبش و بينايى سنجش ساختى،و نيز با آن خورشيد را آفريدى،و خورشيد را مايه تابش نمودى،و با آن ماه را پديد آوردى و ماه را نورانى ساختى،
وَ خَلَقْتَ بِهَا الْكَوَاكِبَ وَ جَعَلْتَهَا نُجُوما وَ بُرُوجا وَ مَصَابِيحَ وَ زِينَةً وَ رُجُوما وَ جَعَلْتَ لَهَا مَشَارِقَ وَ مَغَارِبَ وَ جَعَلْتَ لَهَا مَطَالِعَ وَ مَجَارِیَ وَ جَعَلْتَ لَهَا فَلَكا وَ مَسَابِحَ وَ قَدَّرْتَهَا فِی السَّمَاءِ مَنَازِلَ فَأَحْسَنْتَ تَقْدِيرَهَا وَ صَوَّرْتَهَا فَأَحْسَنْتَ تَصْوِيرَهَا وَ أَحْصَیْتَهَا بِأَسْمَائِكَ إِحْصَاءً وَ دَبَّرْتَهَا بِحِكْمَتِكَ تَدْبِيرا وَ أَحْسَنْتَ [فَأَحْسَنْتَ] تَدْبِيرَهَا وَ سَخَّرْتَهَا بِسُلْطَآنِ اللَّیْلِ وَ سُلْطَآنِ النَّهَارِ وَ السَّاعَاتِ وَ عَدَدِ [وَ عَرَّفْتَ بِهَا عَدَدَ] السِّنِينَ وَ الْحِسَابِ وَ جَعَلْتَ رُؤْیَتَهَا لِجَمِيعِ النَّاسِ مَرْأًى وَاحِدا،
و با آن ستارگان را خلق كردى و انها را اخترانى تابناك و برجها و چراغها و زينت و عامل راندن شياطين قرار دادى براى ستارگان مشرقها و مغربها و نيز طلوعگاه ها و گردشگاه ها مقرّر ساختى و براى انها مدارهايى كه در آن ها شناورند قرار دادى و براى آن ها در آسمان منزلگاه هايى مقدر فرمودى،پس چه نيكو تقدير نمودى و صورتگرى كردى و چه نيكو صورتشان دادى،و با نامهايت آن ها را بر شمردى درخور و به حكمتت تدبير نمودى تدبيرى شايسته و چه نيكو تدبير كردى و با تسلّط بخشيدن شب و روز و ساعات بر آن ها شمارش سال ها و ثبت حساب را شناساندى،و ديدن آن ها را براى همه ی مردم يكسان نمودى،
وَ أَسْأَلُكَ اللَّهُمَّ بِمَجْدِكَ الَّذِی كَلَّمْتَ بِهِ عَبْدَكَ وَ رَسُولَكَ مُوسَى بْنَ عِمْرَآنَ عَلَیْهِ السَّلامُ فِی الْمُقَدَّسِينَ فَوْقَ إِحْسَاسِ [أَحْسَاسِ] الْكَرُوبِينَ [الْكَرُوبِیِّينَ] فَوْقَ غَمَائِمِ النُّورِ فَوْقَ تَابُوتِ الشَّهَادَةِ فِی عَمُودِ النَّارِ وَ فِی طُورِ سَیْنَاءَ وَ فِی [إِلَى] جَبَلِ حُورِيثَ فِی الْوَادِ الْمُقَدَّسِ فِی الْبُقْعَةِ الْمُبَارَكَةِ مِنْ جَآنِبِ الطُّورِ الْأَیْمَنِ مِنَ الشَّجَرَةِ وَ فِی أَرْضِ مِصْرَ بِتِسْعِ آيَاتٍ بَیِّنَاتٍ وَ یَوْمَ فَرَقْتَ لِبَنِی إِسْرَائِيلَ الْبَحْرَ وَ فِی الْمُنْبَجِسَاتِ الَّتِی صَنَعْتَ بِهَا الْعَجَائِبَ فِی بَحْرِ سُوفٍ ؛
و خدايا!از تو مى خواهم به عظمتت كه با آن بنده و فرستاده ات موسى بن عمران«درود بر او»در ميان قدسيان، برتر از احسان كروبيّآن،فراتر از سحابهاى نور،بر فراز تابوت شهادت،در عمودى از آتش،ودر طور سينا،ودر كوه حوريث،در وادى مقدّس،در بقعه با بركت از جانب راست كوه طور،از دل درخت ودر زمين مصر،با نه معجزه آشكار و روزى كه دريا را براى بنى اسرائيل شكافتى،ودر چشمه هاى جوشنده كه با آن شگفتيهايى در درياى سوف برساختى
وَ عَقَدْتَ مَاءَ الْبَحْرِ فِی قَلْبِ الْغَمْرِ كَالْحِجَارَةِ وَ جَاوَزْتَ بِبَنِی إِسْرَائِيلَ الْبَحْرَ وَ تَمَّتْ كَلِمَتُكَ الْحُسْنَى عَلَیْهِمْ بِمَا صَبَرُوا وَ أَوْرَثْتَهُمْ مَشَارِقَ الْأَرْضِ وَ مَغَارِبَهَا الَّتِی بَارَكْتَ فِيهَا لِلْعَالَمِينَ وَ أَغْرَقْتَ فِرْعَوْنَ وَ جُنُودَهُ وَ مَرَاكِبَهُ فِی الْیَمِّ وَ بِاسْمِكَ الْعَظِيمِ الْأَعْظَمِ [الْأَعْظَمِ] الْأَعَزِّ الْأَجَلِّ الْأَكْرَمِ وَ بِمَجْدِكَ الَّذِی تَجَلَّیْتَ بِهِ لِمُوسَى كَلِيمِكَ عَلَیْهِ السَّلامُ فِی طُورِ سَیْنَاءَ وَ لِإِبْرَاهِيمَ عَلَیْهِ السَّلامُ خَلِيلِكَ مِنْ قَبْلُ فِی مَسْجِدِ الْخَیْفِ؛
و آب دريا را در دل گرداب همانند سنگ سخت بستى و بنى اسرائيل را از دريا به خشكى رساندى و وعده نيكويت بر آنان كامل گشت به خاطر آنكه شكيبائى ورزيدند و آنان را وارث مشارق و مغارب زمينى كه در آن جهانيان را بركت دادى نمودى و فرعون و سپاهيان و مركبهايش را در دريا غرق كردى و به نام بزرگت،آن نام بزرگتر،با شكوهتر،گرامىتر،و به بزرگىات كه با آن بر موسى كليمت«درود بر او»در طور سينا جلوه كردى و نيز براى ابراهيم«درود بر او»خليلت پيش ازآن در مسجد خيف
وَ لِإِسْحَاقَ صَفِیِّكَ عَلَیْهِ السَّلامُ فِی بِئْرِ شِیَعٍ [سَبْعٍ] وَ لِیَعْقُوبَ نَبِیِّكَ عَلَیْهِ السَّلامُ فِی بَیْتِ إِيلٍ وَ أَوْفَیْتَ لِإِبْرَاهِيمَ عَلَیْهِ السَّلامُ بِمِيثَاقِكَ وَ لِإِسْحَاقَ بِحَلْفِكَ وَ لِیَعْقُوبَ بِشَهَادَتِكَ وَ لِلْمُؤْمِنِينَ بِوَعْدِكَ وَ لِلدَّاعِينَ بِأَسْمَائِكَ فَأَجَبْتَ وَ بِمَجْدِكَ الَّذِی ظَهَرَ لِمُوسَى بْنِ عِمْرَآنَ عَلَیْهِ السَّلامُ عَلَى قُبَّةِ الرُّمَّآنِ [الزَّمَآنِ] [الْهَرْمَآنِ] وَ بِآيَاتِكَ الَّتِی وَقَعَتْ عَلَى أَرْضِ مِصْرَ بِمَجْدِ الْعِزَّةِ وَ الْغَلَبَةِ بِآيَاتٍ عَزِيزَةٍ وَ بِسُلْطَآنِ الْقُوَّةِ وَ بِعِزَّةِ الْقُدْرَةِ وَ بِشَأْنِ الْكَلِمَةِ التَّامَّةِ؛
و براى اسحاق برگزيده ات«درود بر او»در چاه شيع و براى يعقوب«درود بر او» پيامبرت در بيت ايل و وفا كردى به پيمانت براى ابراهيم«درود بر او»و به سوگندت براى اسحاق و به شهادتت براى يعقوب و به وعدهات براى اهل ايمان و براى دعاخوانان به نامهايت كه اجابتشان كردى و به بزرگىات كه براى موسى بن عمران«درود بر او»در قبّه رمّآن نمايان شد،و به نشانه هايت كه در زمين مصر،به بزرگوارى عزّت و غلبهات واقع شد،با نشانههاى تحسينبرانگيز و حاكميت نيرومند ودر سايه قدرت پرشكوت،به مقام كلمه تامّه،
وَ بِكَلِمَاتِكَ الَّتِی تَفَضَّلْتَ بِهَا عَلَى أَهْلِ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ وَ أَهْلِ الدُّنْیَا وَ أَهْلِ الْآخِرَةِ وَ بِرَحْمَتِكَ الَّتِی مَنَنْتَ بِهَا عَلَى جَمِيعِ خَلْقِكَ وَ بِاسْتِطَاعَتِكَ الَّتِی أَقَمْتَ بِهَا عَلَى الْعَالَمِينَ وَ بِنُورِكَ الَّذِی قَدْ خَرَّ مِنْ فَزَعِهِ طُورُ سَیْنَاءَ وَ بِعِلْمِكَ وَ جَلالِكَ وَ كِبْرِیَائِكَ وَ عِزَّتِكَ وَ جَبَرُوتِكَ الَّتِی لَمْ تَسْتَقِلَّهَا الْأَرْضُ وَ آنْخَفَضَتْ لَهَا السَّمَاوَاتُ وَ آنْزَجَرَ لَهَا الْعُمْقُ الْأَكْبَرُ وَ رَكَدَتْ لَهَا الْبِحَارُ وَ الْأَنْهَارُ وَ خَضَعَتْ لَهَا الْجِبَالُ وَ سَكَنَتْ لَهَا الْأَرْضُ بِمَنَاكِبِهَا ؛
و كلماتى كه با آن بر اهل آسمانها و زمين و اهل دنيا و آخرت عطا و بخشش نمودى و به رحمتت كه با آن بر همه ی آفريدگانت بخشش كردى،و به توانايىات كه با آن جهانيان را برپا داشتى،و به نورت كه از هراسش طور سينا بر خاك افتاد و به دانش و شكوه و بزرگى و عزّت و جبروتت كه زمين تاب آنرا نياورد،و آسمانها در برابرش زانو زدند ودر برابرش عمق فروردين زمين فروتر گشت و درياها و نهرها در آستانش از حركت ايستاد،و كوهها متواضع شد و زمين با شانه هايش آرام گشت،
وَ اسْتَسْلَمَتْ لَهَا الْخَلائِقُ كُلُّهَا وَ خَفَقَتْ لَهَا الرِّیَاحُ فِی جَرَیَآنِهَا وَ خَمَدَتْ لَهَا النِّيرَآنُ فِی أَوْطَآنِهَا وَ بِسُلْطَآنِكَ الَّذِی عُرِفَتْ لَكَ بِهِ الْغَلَبَةُ دَهْرَ الدُّهُورِ وَ حُمِدْتَ بِهِ فِی السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرَضِينَ وَ بِكَلِمَتِكَ كَلِمَةِ الصِّدْقِ الَّتِی سَبَقَتْ لِأَبِينَا آدَمَ عَلَیْهِ السَّلامُ وَ ذُرِّیَّتِهِ بِالرَّحْمَةِ وَ أَسْأَلُكَ بِكَلِمَتِكَ الَّتِی غَلَبَتْ كُلَّ شَیْءٍ وَ بِنُورِ وَجْهِكَ الَّذِی تَجَلَّیْتَ بِهِ لِلْجَبَلِ فَجَعَلْتَهُ دَكّا وَ خَرَّ مُوسَى صَعِقا،
و تسليم شدند همه ی آفريدگان در برابر آن و بادها در وزيدن خود در برابرش پريشان گشتند،و آتشها به درگاهش در جايگاه خويش خاموش شدند و به فرمانروايىات كه با آن همواره به پيروزى شناخته شدى،و با آن در آسمانها و زمين ستوده گشتى،و به كلمات كلمه صدقى كه به رحمت و بخشش براى پدرمان آدم«درود بر او»و نسلش پيشى گرفت،و از تو خواستارم به كلمه ات كه بر هر چيز چيره گشت و به نور جلوه ات كه با آن بر كوه تجلّى نمودى و آنرا فرو پاشيدى،و موسى مدهوش در افتاد
وَ بِمَجْدِكَ الَّذِی ظَهَرَ عَلَى طُورِ سَیْنَاءَ فَكَلَّمْتَ بِهِ عَبْدَكَ وَ رَسُولَكَ مُوسَى بْنَ عِمْرَآنَ وَ بِطَلْعَتِكَ فِی سَاعِيرَ وَ ظُهُورِكَ فِی جَبَلِ فَارَآنَ بِرَبَوَاتِ الْمُقَدَّسِينَ وَ جُنُودِ الْمَلائِكَةِ الصَّافِّينَ وَ خُشُوعِ الْمَلائِكَةِ الْمُسَبِّحِينَ وَ بِبَرَكَاتِكَ الَّتِی بَارَكْتَ فِيهَا عَلَى إِبْرَاهِيمَ خَلِيلِكَ عَلَیْهِ السَّلامُ فِی أُمَّةِ مُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ وَ بَارَكْتَ لِإِسْحَاقَ صَفِیِّكَ فِی أُمَّةِ عِيسَى عَلَیْهِمَا السَّلامُ وَ بَارَكْتَ لِیَعْقُوبَ إِسْرَائِيلِكَ فِی أُمَّةِ مُوسَى عَلَیْهِمَا السَّلامُ؛
و به بلنداى جاهت كه بر طور سينا نمايان شد،پس با آن،سخن گفتى با بنده و رسولت موسى بن عمران و به پرتو فروزانت در ساعير[كوهى در حجاز]و ظهور پر فروغت در فاران[كوهى نزديك مكه و محل مناجات پيامبر]در جايگاه بلند قدسيان و با سپاهيان صف كشيده از فرشتگان، و خشوع فرشتگان تسبيح كننده،و به بركاتت كه بدانها بر ابراهيم خليلت«درود بر او» در امّت محمّد«درود خدا بر او و خاندانش»و بر اسحاق برگزيده ات در امّت عيسى«درود بر آن دو»و بر يعقوب اسرائيلت در امت موسى«درود بر آن دو»
وَ بَارَكْتَ لِحَبِيبِكَ مُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ فِی عِتْرَتِهِ وَ ذُرِّیَّتِهِ وَ [فِی] أُمَّتِهِ اللَّهُمَّ وَ كَمَا غِبْنَا عَنْ ذَلِكَ وَ لَمْ نَشْهَدْهُ وَ آمَنَّا بِهِ وَ لَمْ نَرَهُ صِدْقا وَ عَدْلا أَنْ تُصَلِّیَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَنْ تُبَارِكَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ تَرَحَّمَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ كَأَفْضَلِ مَا صَلَّیْتَ وَ بَارَكْتَ وَ تَرَحَّمْتَ عَلَى إِبْرَاهِيمَ وَ آلِ إِبْرَاهِيمَ إِنَّكَ حَمِيدٌ مَجِيدٌ فَعَّالٌ لِمَا تُرِيدُ وَ أَنْتَ عَلَى كُلِّ شَیْءٍ قَدِيرٌ [شَهِيدٌ]
و بر محبوب خويش محمّد«درود خدا بر او و خاندانش»در عترت و فرزندانش و امّتش بركت نهادى.خدايا!و چنان كه ازآن رخدادها بدور بوديم و آن وقايع را شهد نبوديم و به آن ها درحالىكه نديديم ايمان آورديم،ايمان از روى راستى و درستى،از تو خواستارم بر محمّد و خاندان محمّد درود فرستى و بر محمّد و خاندان محمّد بركت دهى و بر محمّد و خاندان محمّد بسيار مهر ورزى هم چون بهترين درود و بركت و رحمتى كه بر ابراهيم و خاندان ابراهيم فرستادى،تو ستوده و والايى،هرچه را بخواهى انجام مىدهى و تو بر هر چيز توانايى
پس حاجت خودرا ذكر مى كنى و مى گويى :
اللَّهُمَّ بِحَقِّ هَذَا الدُّعَاءِ وَ بِحَقِّ هَذِهِ الْأَسْمَاءِ الَّتِی لا یَعْلَمُ تَفْسِيرَهَا وَ لا یَعْلَمُ بَاطِنَهَا غَیْرُكَ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ افْعَلْ بِی مَا أَنْتَ أَهْلُهُ وَ لا تَفْعَلْ بِی مَا أَنَا أَهْلُهُ وَ اغْفِرْ لِی مِنْ ذُنُوبِی مَا تَقَدَّمَ مِنْهَا وَ مَا تَأَخَّرَ وَ وَسِّعْ عَلَیَّ مِنْ حَلالِ رِزْقِكَ وَ اكْفِنِی مَئُونَةَ إِنْسَآنِ سَوْءٍ وَ جَارِ سَوْءٍ وَ قَرِينِ سَوْءٍ وَ سُلْطَآنِ سَوْءٍ إِنَّكَ عَلَى مَا تَشَاءُ قَدِيرٌ وَ بِكُلِّ شَیْءٍ عَلِيمٌ آمِينَ رَبَّ الْعَالَمِينَ
پس حاجت خودرا ذكر مى كنى و مى گويى:خدايا!به حق اين دعا و به حق اين نامهايى كه تفسير و باطن آن ها را جز تو كسى نمى داند،بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست و با من چنان كن كه شايسته توست،نه آنچه را من سزاوارم و از گناهانم انچه را گذشته و انچه را خواهد آيد بيامرز،و بر من وسعت بخش از روزى حلالت و مرا از رنج انسان بد و همسايه بد و همنشين بد و سلطان بد كفايت كن،همانا تو بر هرچه بخواهى توانايى و به همه ی چيز دانايى،دعايم را اجابت كن اى پروردگار جهانيان
مؤلف گويد كه در بعضی نسخه ها پس از:
وَ أَنْتَ عَلَى كُلِّ شَیْءٍ قَدِيرٌ
آمده :هر حاجت که دارى ذكر كن و بگو
یَا اللَّهُ یَا حَنَّآنُ یَا مَنَّآنُ یَا بَدِيعَ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ یَا ذَا الْجَلالِ وَ الْإِكْرَامِ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ اللَّهُمَّ بِحَقِّ هَذَا الدُّعَاءِ…
مؤلف گويد:در بعضى نسخه ها پس از:تو بر هر چيز توانايى آمده:هر حاجت كه دارى ذكر كن و بگو:اى خدا،اى بسيار مهربان،اى بخشايگر،اى پديد آورنده آسمانها و زمين،اى دارنده هيبت و شكوه اى مهربانترين مهربانان،خدايا!به حق اين دعا…
تا آخر انچه گذشت.و علاّمه مجلسى از كتاب«مصباح» سيّد ابن باقى نقل كرده كه بعد از دعاى سمات اين دعا را بخواند:
اللَّهُمَّ بِحَقِّ هَذَا الدُّعَاءِ وَ بِحَقِّ هَذِهِ الْأَسْمَاءِ الَّتِی لا یَعْلَمُ تَفْسِيرَهَا وَ لا تَأْوِيلَهَا وَ لا بَاطِنَهَا وَ لا ظَاهِرَهَا غَیْرُكَ أَنْ تُصَلِّیَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَنْ تَرْزُقَنِی خَیْرَ الدُّنْیَا وَ الْآخِرَةِ .
خدايا!به حق اين دعا و به حق اين نامهايى كه نه تفسير و تأويلش و نه باطن و ظاهرش را كسى جز تو نمىداند، از تو خواستارم كه بر محمّد و خاندان محمّد درود فرستى و خير دنيا و آخرت را روزىام گردانى.
پس حاجات خودرا بخواهد و بگويد
وَ افْعَلْ بِی مَا أَنْتَ أَهْلُهُ وَ لا تَفْعَلْ بِی مَا أَنَا أَهْلُهُ وَ آنْتَقِمْ لِی مِنْ فُلانِ بْنِ فُلانٍ
با من انچه شايسته تو است انجام ده نه انچه سزاوار من است و انتقام مرا از فلان فرزند فلان بگير
و نام دشمن را بگويد،سپس بگويد:
وَ اغْفِرْ لِی مِنْ ذُنُوبِی مَا تَقَدَّمَ مِنْهَا وَ مَا تَأَخَّرَ وَ لِوَالِدَیَّ وَ لِجَمِيعِ الْمُؤْمِنِينَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ وَ وَسِّعْ عَلَیَّ مِنْ حَلالِ رِزْقِكَ وَ اكْفِنِی مَئُونَةَ إِنْسَآنِ سَوْءٍ وَ جَارِ سَوْءٍ وَ سُلْطَآنِ سَوْءٍ وَ قَرِينِ سَوْءٍ وَ یَوْمِ سَوْءٍ وَ سَاعَةِ سَوْءٍ وَ آنْتَقِمْ لِی مِمَّنْ یَكِيدُنِی وَ مِمَّنْ یَبْغِی عَلَیَّ وَ یُرِيدُ بِی وَ بِأَهْلِی وَ أَوْلادِی وَ إِخْوَآنِی وَ جِيرَآنِی وَ قَرَابَاتِی مِنَ الْمُؤْمِنِينَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ ظُلْما إِنَّكَ عَلَى مَا تَشَاءُ قَدِيرٌ وَ بِكُلِّ شَیْءٍ عَلِيمٌ آمِينَ رَبَّ الْعَالَمِينَ .
گناهانم را انچه بوده و انچه خواهد بود بيامبرز و پدر و مادرم و همه ی مردان و زنان باايمان را مشول آمرزشت قرار داده و بر من از روزى حلالت وسعت عنايت كن و مرا از شر انسان بد و همسايه بد و سلطان بد و همنشين بد و روز بد و ساعت بد كفايت فرما و از كسى كه بر من حيله مى ورزد و بر من ظلم مى كنم انتقام بگير و هم انتقام بگير ازآنكه بخواهد بر من و خانواده ام و فرزندانم و برادرانم و همسايگانم و نزديكانم از مردان و زنان باايمان ظلم روا كند،همانا تو بر آنچه بخواهى توانايى و به هر چيز دانايى،دعايم را اجابت كن اى پروردگار جهانيان.
بعد بگوید:
اللَّهُمَّ بِحَقِّ هَذَا الدُّعَاءِ تَفَضَّلْ عَلَى فُقَرَاءِ الْمُؤْمِنِينَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ بِالْغِنَى وَ الثَّرْوَةِ وَ عَلَى مَرْضَى الْمُؤْمِنِينَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ بِالشِّفَاءِ وَ الصِّحَّةِ وَ عَلَى أَحْیَاءِ الْمُؤْمِنِينَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ بِاللُّطْفِ وَ الْكَرَامَةِ وَ عَلَى أَمْوَاتِ الْمُؤْمِنِينَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ بِالْمَغْفِرَةِ وَ الرَّحْمَةِ وَ عَلَى مُسَافِرِی الْمُؤْمِنِينَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ بِالرَّدِّ إِلَى أَوْطَآنِهِمْ سَالِمِينَ غَآنِمِينَ بِرَحْمَتِكَ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ وَ صَلَّى اللَّهُ عَلَى سَیِّدِنَا مُحَمَّدٍ خَاتَمِ النَّبِیِّينَ وَ عِتْرَتِهِ الطَّاهِرِينَ وَ سَلَّمَ تَسْلِيما كَثِيرا.
خدايا!به حق اين دعا بر تهيدستان از مردان و زنان با ايمان توانگرى و ثروت عطا فرما و بر بيماران اهل ايمان از مردان و زنان بهبودى و تندرستى ببخش و بر مؤمنين و مؤمنات در قيد حيات با لطف و كرامت و بر مؤمنين و مومنات از دنيا رفته با آمرزش و رحمت،و بر مؤمنين و مؤمنات سفر كرده با برگشت به وطنهاى خويش در لباس سلامت و بهرهمندى عنايت فرما،به رحمتت اى مهربانترين مهربانان و درود خدا بر سرور ما محمّد پايانبخش پيامبران و بر خاندان پاكش و هم درود بسيار خدا بر ايشان
ابن فهد حلّى فرموده است:پس از دعاى سمات مستحب است بگويى:
اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُكَ بِحُرْمَةِ هَذَا الدُّعَاءِ وَ بِمَا فَاتَ مِنْهُ مِنَ الْأَسْمَاءِ وَ بِمَا یَشْتَمِلُ عَلَیْهِ مِنَ التَّفْسِيرِ وَ التَّدْبِيرِ الَّذِی لا یُحِيطُ بِهِ إِلا أَنْتَ أَنْ تَفْعَلَ بِی كَذَا وَ كَذَا و بجاى كذا و كذا
خدايا!از تو تقاضای مى كنم به احترام اين دعا و به انچه از نامهايت كه در آن نيامده و به انچه در بردار از تفسير و تدبيرى كه جز تو كسى بر آن احاطه ندارد،كه با من چنين و چنان كنى.
منبع سایت erfan.ir
بهترین دعای عصر تمامی روزها را در پایین بخوانید…