ما در این قسمت از مجله تالاب بـه مناسبت ولادت امام حسین «ع» برای شـما همراهان عزیز مقاله اي از گلچینی از انشاهایی در مورد امام حسین «ع» را منتشر کرده ایم.
مدارس طبق معمول برای مناسبت های مهم بـه دانش آموزان موضوع انشا میدهند تا دانش آموزان در مورد آن ها تحقیق کنند و اطلاعات بیشتری کسب کنند. ما در این مطلب از مجله تالاب برای کمک بـه شـما و ایده پردازی بهتر گلچینی از انشاهایی را منتشر کرده ایم.
رسول خدا علاقه بسياری نسبت بـه ايشان و برادر عزيزشان امام حسن «ع» داشت بـه طوری كه محبت خويش را بـه صورت علنی نسبت بـه آنان ابراز مینمود. بدين صورت كه گاه از منبر بـه زير آمده آنان را بوسيده و مجدداً از منبر بالا میرفت و گاه ان دو را بـه دوش می گرفت
و با آن ها بـه بازی میپرداخت و گاه بدين صورت می شد كه حضرت در بين اصحاب نشسته بودو حسين «ع» وارد می شد آنگاه حضرت رسول اكرم كلام خودرا قطع مینمود، بر میخاست و از او استقبال میكرد. او را بـه دوش گرفته ودر دامان خود مینشاند و میفرمود: «انه مهجة قلبی».
در حكايت ديگری از پيامبر اسلام «ص» نقل شده اسـت كه ايشان روزی حسين «ع» را در كوچه ديد كه با اطفال بازی میكند. حضرت بـه سوی او رفت و دست خودرا بـه طرف او دراز كرد ولی حسين «ع» از سويی بـه سويی ديگر میگريخت تا اين كه پيامبر «ص» او را گرفت. آنگاه يک دست زير چانه و دست ديگرش را بر سر حسين «ع» گذاشت و سپس لبهای او را بوسيد و فرمود: «من از حسين هستم و حسين از من اسـت.»
و گاه اين طور می شد كه حسين «ع» در سجده بر شانه پيامبر «ص» بالا میرفت ان حضرت سجده خويش را طولانی میكرد تا اين كه حسين بـه اختيار پايين بيايد اصحاب از طولانی شدن سجده سؤال میكردند كه آيا وحی شده اسـت و حضرت میفرمود: نه ليكن فرزندم «حسين» بر پشت من سوار شده بود.
و حكايت ديگر در فضل امام حسين «ع» اين كه روزی پيامبر طفلی را در كوچه ديد. نشست و با او بـه مهربانی و لطف پرداخت. شخصی علت ملاطفت را سؤال نمود ايشان فرمود: «اين طفل حسين مرا دوست دارد زيرا من ديدم كه خاک قدم او را میگرفت و بـه صورت خود میماليد.»
مطالب مشابه: احادیث زیبا از امام حسین علیه السلام همراه با عکس نوشته احادیث
روز بیستم ماه صفر ـ یعنی اربعین ـ زمانی اسـت که حرم امام حسین «ع» یعنی کاروان اسرا، از شام بـه مدینه بازگشتند و روزی اسـت که جابر بن عبدالله انصاری، صحابی رسول خدا «ص»؛ از مدینه بـه کربلا رسید تا بـه زیارت قبر امام حسین «ع» بشتابد و او نخستین کسی اسـت که قبر ان حضرت را زیارت کرد. در این روز، زیارت امام حسین «ع» مستحب اسـت و این زیارت، همانا خواندن زیارت اربعین اسـت.
در ایران، سوگواری بیشتر در ماههای محرم و صفر و بـه ویژه اربعین برگزار میشوند. طبق معمولً هر مجلس روضه از دو بخش زنانه و مردانه تشکیل میشود. برخی روضهها ممکن اسـت کاملاً زنانه باشند و گاه کاملاً مردانه. مجلس روضه ممکن اسـت در خانه تشکیل شود و یا در تکیه ها، مساجد و حسینیه ها برپا شود. که مجلس روضه طبق معمولً با قرائت قرآن و یا زیارت عاشورا شروع می شود و از سخنرانی و ذکر مصیبت هم تشکیل می شود.
مقدمه :
عاشورا یکی از بزرگترین ؛ سخت ترین و ناراحت کننده ترین روز های سال اسـت .
عاشورا روزی اسـت که در ان امام حسین«ع» مظلومانه و لب تشنه بـه شهادت رسیدند .
در این روز امام حسین و ۷۲ تن از یاران او که همه ی آدم های خوبی بودند و شهید شدند .
یاران امام حسین « ع» از هیچکس جز خدا نمی ترسیدند و با اینکه تعداد آن ها خیلی کمتر از تعداد لشکریان یزید بود اصلا نترسیدند و تا آخر از امام حسین دفاع کردند. در روز عاشورا امام حسین «ع» با بچه ها و یارانش با دشمن جنگ کردند .با اینکه چند روز بود آن ها آب برای خوردن نداشتند ودر روز عاشورا خیلی تشنه بودند بازهم بـه خاطر خدا بـه جنگ ادامه دادند .
دشمنان امام حسین آدم های بدی بودند که حتی بـه بـه بچه خیلی کوچک امام حسین «ع» که ۶ ماهش بود رحم نکردند و او را شهید کردند. ولی یاران امام حسین خیلی شجاع بودند و از دشمن نمی ترسیدند و دوست داشتند بـه خاطر امام حسین جانشان را فدا کنند. بـه همین خاطر اسـت که ما انها را خیلی دوست داریم و خدا هم آن ها را خیلی دوست دارد.
ما حضرت ابوالفضل «ع» را هم خیلی دوست داریم . حضرت ابوالفضل برادر امام حسین اسـت . وقتی بچه های امام حسین خیلی تشنه بودن حضرت ابوالفضل رفت تا برای آن ها آب بیاورد ولی وقتی بـه کنار نهر آب رسید با اینکه خودش خیلی تشنه بود از ان آب نخورد چون دوست داشت اول امام حسین و بچه های امام حسین آب بخورند . وقتی حضرت ابوالفضل داشت برای بچه ها آب میاورد در راه شهید شد .
با اینکه او خیلی قوی و شجاع و مهربان بود ولی جانش را بـه خاطر بچه های امام حسین فدا کرد. بـه همین خاطر مردم هر سالروز عاشورا و تاسوعا بـه یاد امام حسین و حضرت ابوالفضل و ۷۲ یار شجاع امام حسین و بچه های امام حسین مراسم عزاداری میگیرند و بـه روضه و هیات می روند .
نتیجه گیری :
ما باید سعی کنم از زندگی امام حسین و یارانش درس شجاعت بگیریم
و آدم های خوبی باشیم تا امام حسین « ع » ما را دوست داشته باشد.
در بر گهواره ی خالی نگر لاله اي روییده اما پرپر اسـت
لاله ی ما اصغر نیکو لقاست کشته ی شش ماهه ی کرب و بلاست
دشت پر از ناله و شور و نواست خون او رنگ رخ آلاله هاست
از میان خیمه گاه صدای کودکی میآید، کودکی که با گریه ی خود از پدر درخواست آب می کند کودکی تشنه و بیقرار عباس کجاست؟ کنار رود فرات با مشک خشک و بی آب،در تیر باران دشمن مشک را پر می کند اما افسوس که عمو هم نمیتواند با دستان بریده آب را بـه کودکان برساند، می خواهد مشک را بـه دندان بگیرد و مرحمی بر زخم تشنگی برادرزاده اش باشد اما نمیشود،
طاقت کودکان تمام شده ،گریه ی شش ماهه ی کربلا دل ها را بـه رحم می آورد اما این نامردان شیطان صفت حتی بـه او هم رحم نمیکنند با دستان خشم و نفرت خود گلویش را نشانه میگیرند، آنگاه که حسین او را با دستان مهربانش بلند می کند تا شاید بـه خود آیند و سیرابش کنند اما…چه لحظه ی دردناکی اسـت ان هنگامیکه خون نازنینش دستان پدر را گرم و رنگین می کند، مشتش پرخون می شود و آن جاست که خون را بر آسمان می ریزد و میگوید راضیم بـه رضای خدا…
ناگاه آسمان تیره می شود و خون سرخ علی اصغر در پهنه ی آسمان موج میزند .موجی که آسمان دلها را قرن هاست بارانی کرده اسـت… خدایا این باران را دوست دارم چون قصه ی آب،مشک و بچه های تشنه را برایم یادآور می شود…
شهر سیاه پوش شده اسـت. همه ی ی جا راکه مینگری میتوانی سایه غم و اندوه را ببینی. شهر در سوگ کسی اسـت که بعد از سالها، هنوز داغ او از بین نرفته اسـت. این شهر در سوگ اما حسین اسـت. آری بـه راستی ماه محرم اسـت. محرم با تمام شکوهش فرارسیده اسـت و مـن را نیز سیاه پوش و عزادار کرده اسـت.
امام حسین برای امری ناجوان مردانه بـه همراه 72 تن از یارانش که بزرگان امت اسلام بودند کشته شد. و هیچ کس یاریگر او نبود. مردم کوفه بـه امام خیانت کردند و او را تنها گذاشتند و یزید بخاطر این که امام حسین با او بیعت نکرد، دستور مرگ امام حسین و یارانش را داد. ان بزرگواران را در تشنگی بی حد و اندازهایی قرار دادند.
تعداد انها محدود بود در حالیکه لشکر دشمن بیشمار بود محرم سراسر نمایانگر ستم و جور و بیداد کسانی اسـت که در ظاهر لباس اسلام بـه تن داشتند ولی در واقع دشمنان دین و اسلام بودند. انها کسانی بودند که بـه خاندان پیامبر بیاحترامی کردند، بسیاری را کشتند و دیگران را به اسارت بردند. محرم سرشار از آموزش اسـت. امام بـه مـن آموخت هر چند مشکلات سخت و زیاد بودند و مـن تنها بودم باید مقاومت کنم.
حتی اگر بهترین کسانم بـه مـن خیانت کنند ناامید نباشم و حتی اگر مرگ بـه سراغم بیاید از آرمانم دل نکنم. آرمانی که بخاطر ان همه ی ی چیز را حتی جان را از دست دهی چقدر با ارزش اسـت. امام حسین طفل شش ماهش را فدای آرمان خود کرد. این آرمان چیزی جز اسلام راستین نبود. بیاییم از سراسر محرم درس بگیریم و گفتار و کردار امام را الگوی خود قرار دهیم
اگر بخواهیم امام حسین علیه السلام را بـه زبان تعریف کنیم باید اینگونه بگوییم : مردی که ظلم را نپذیرفت و برای برپایی پرچم آزادی و آزادگی تا آخرین قطره ی خونش ایستادگی کرد. در طول تاریخ و از زمانی که بشر پا بـه جهان هستی گذاشته، همیشه کسانی بوده اند و بساط ظلم شان را در دور و نزدیک پهن کرده اند اما در مقابل ان ها نیز انسان های آزاده اي بوده اند که بساط ظلم و نیرنگ ان ها را از هم پاشیده اند.
حضرت امام حسین علیه السلام یکی از بزرگ مردان آزاده اسـت که بعد از حدود دهها قرن که از شهادتش می گذرد، هنوز مردم آزاده در فراقش غمگین و ناراحت هستند. زندگی این انسان بزرگ، سراسر پراز شهامت و راستگویی اسـت.
او دوستِ دوستان حق و عدالت و دشمنِ دشمنان حق و حقیقت بود. از جمله کسانی که امامِ آزادگان را بسیار آزرد ودر تمام مدت برای بـه شهادت رساندنش تلاش کرد مردی بود بـه نام معاویه. اما تا زنده بود موفق نشد. او قبل از مرگش با توطئه و تهدید از مردم برای ولیعهدی یزید بیعت گرفت اما هرگز بـه گرفتن بیعت از امامِ آزادگان موفق نشد.
بعد از مرگ معاویه، یزید که مردی شراب خوار ؛ قمارباز و هوس باز بود بـه تخت حکومت مسلمانان نشست اما میدانست تا هنگامیکه بیعت امام حسین را بـه دست نیاورد مردم روی خوش بـه حکومت او نشان نخواهند داد.
برای همین نامه اي بـه حاکم شهر مدینه نوشت و از او خواست از امام حسین «ع» برای او بیعت بگیرد و اگر راضی نشد او را بـه قتل برساند. حاکم این خبر را بـه امام آزادگان رساند. امام حسین علیه السلام فرمودند: ان گاه که افرادی چون یزید بر مسند حکومت اسلامی بنشینند، باید فاتحه ی اسلام را خواند.
البته من نمی خواهم بـه شرح کامل زندگی سرور آزاده گان بپردازم . میخواهم بگویم انسان های بزرگی چون امام حسین «ع» که ما نمونه اش را مکتب اسلام کم نداریم، عمر با برکتشان را همواره برای آسودگی مردم و رهاندن ان ها از ظلم و ستم سپری کرده اند. احترام بـه امام حسین«ع» احترام بـه خوب ترین انسان طول تاریخ بشریت اسـت.
مقدمه:
امام حسین کشتی نجات برای اهل دنیا اسـت و هرکس رهرو امام حسین باشد عاقبتی جز رستگاری ندارد، با نام خدا انشایم را درباره توصیف امام حسین ع آغاز میکنم
بدنه انشا:
کلمات و جملات و تمامی کتاب ها از توصیف امام حسین علیه السلام عاجز هستند و نمیتوان با کلمات و جملات دنیوی سالار شهیدان را توصیف کرد. امام حسین علیه السلام امام سوم ما شیعیان، فرزند گرامی حضرت علی علیه السلام و حضرت فاطمه زهرا س، از سلاله پیغمبر اسلام اسـت.
حسین ع سوم شعبان سال چهارم هجری، در خانهی فاطمه «س» و علی «ع» چشم بـه جهان گشود. او دومین فرزند خانوادهاي اسـت که پیامبر اکرم «ص» پس از نزول آیهی تطهیر، بارها انها را با عنوان اهل بیت نبوّت مورد خطاب قرار داده و بر انها سلام کرده بود. مادر او فاطمه «س»؛ دختر پیامبر «ص» اسـت. و پدرش بزرگوارش، علی «ع» امام اول ما شیعیان و اوّلین مسلمانی که بـه اسلام گروید و وصی پیامبر بعد از رحلت ایشان اسـت.
امام حسین بـه دلیل حضور در روز عاشورا و نینوا و شهادت در در جنگ با یزیدیان بـه القابی چون: عطشان، مظلوم، قتیل العبرات، سیدالشهدا، ثار الله، قتیل الله، وتر الله، خامس اصحاب کسا، وارث، موضع سرّالله، لدلیل علی الله، مجاهد، شهید، رشید، غریب الغرباء، شاهد، حجت الله، خازن الکتاب المسطور، سفیر الله، عابد، سید شباب اهل جنه، سفینه النجات، امام مقتول، زکی، عبدالله، وصی الله، قتیل الکفره، ولی الله، سبط پیامبر آل الله، ابوالشهداء، ابوالاحرار، ابوالمجاهدین، خامس آل عبا، خون خدا، سلطان کربلا، وترالموتور، سریع العبره، قتیل اشقیاء. مزین هستند امام حسین «ع» دارای شأن و منزلتی بسیار والا و بالا در پیشگاه مقدس الهی می باشد.
نام حسین «ع» در چندین آیه قرآن قرار گرفت. در روز مباهلهی پیامبر «ص» با مسیحیان نجران، امام حسین «ع» و خانوادهاش، تنها همراهان رسول خدا «ص» بودند. پیامبر اکرم «ص» بنا بـه دستور الهی در آیهی مباهله، حسن و حسین «ع» را بـه عنوان فرزندان خویش با خود برای مباهله همراه کرد.
هنگامیکه آیهی تطهیر نازل شد، یکی از پنج تنی که این آیه در مورد انها نازل شده بود، حسین «ع» بود. او بـه همراه پدر، مادر و برادر خود زیر روانداز پیامبر«ص» قرار گرفتند و خداوند این آیه را دربارهی انها نازل کرد: “همانا خداوند میـــخواهد پلیدی را تنها از شـما اهل بیت دور گرداند و اراده کرده اسـت شـما را پاکیزه سازد”. این خود گواهی روشن و سندی گویا بر عصمت این خانواده و دوری ایشان از هرگونه گناه، خطا و پلیدی اسـت.
در سورهی شورا نیز خداوند دوستی و محبّت نزدیکان پیامبر «ص» را بـه تمام مسلمانان سفارش می کند و بـه پیامبرش میفرماید: “بـه مردم بگو: هیچ پاداشی بـه عنوان مزد رسالت و پیامبری از شـما نمیخواهم، مگر اینکه اهل بیت مرا در کانون محبّت و دوستی خود قرار دهید”.
هنگامیکه از پیامبر «ص» درمورد مقصود خداوند از این نزدیکان سؤال شد، فرمود: “انها علی «ع» و فاطمه «س» و دو فرزند انهایند”. این بدان معناست که نه تنها انها را دوست داشته باشید؛ بلکه انها را ملاک و معیار دوستی و دشمنی، در کلّ زندگی خود قرار دهید.
نتیجه:
ما باید سعی کنم از زندگی امام حسین و یارانش درس شجاعت بگیریم و آدم های خوبی باشیم تا امام حسین « ع » ما را دوست داشته باشد.
مطالب مشابه: دلنوشته کوتاه برای امام حسین | جملات زیبا درباره امام حسین
جز بـه یکی از سه نفر حاجت مبر: بـه دیندار، یا صاحب مروت، یا کسیکه اصالت خانوادگی داشته باشد. «امام حسین ع»
من آمده ام بـه دنیا
آمده ام که تو را دوست بدارم، آمده ام که تو را بستایم
تو را بسرایم و تو را زمزمه کنم
و دستانم را در شبکه های ضریحت گره کنم و چشمانم را بـه نم اشک عزایت آبیاری…
مرا با دنیای دنیایی ها کاری نیست
من در تاریخ تو مانده ام
با ان که با تو نبودم اما دل که بـه مهر تو داده ام!
و برای من هرروز عاشوراست و همه ی جا کربلا
انگار همه ی روضه ی تو را میخوانند
حسین…
بـه من بیاموز چگونه دوستت بدارم و چگونه با تو باشم و چگونه در تو ذوب شوم
یا لیتنی کنت معک
اي کاش ان روز با تو بودم …
یا امام حسین عاشقی کرده اي و می دانی رسیدن بـه معشوق چه حسی دارد.
در راه خدا حاضر شدي جانت را بدهی و اینکار را کردی یعنی برای عشقت جانت را دادی.
تو میفهمی درد دل عاشقی را که با تو سخن میگوید،
درک میکنی حال دل عاشقی را که از نرسیدن بـه معشوق میگوید.
نمیگویم دستم را بگیر، نمیگویم راهم را هموار کن اما درد دلم را بشنو،
صحبت هایی که مدت ها سر دلم بوده را گوش بده، شاید مرهمی بر حل مشکلم نباشد اما قلبم را آرام میکند،
قلبی که بعد از صحبت با تو میداند که درک شده، میداند که فهمیده شده، میداند با عاشقی سخن گفته که خود قلبی عاشق بر خدای خویش دارد.
امام حسین «ع» نواده پاک رسول خدا «ص»؛ در سوم شعبان سال چهارم هجری قمری چشم بـه جهان گشود. بهترین دوران زندگی امام حسین «ع»؛ ملازمت و حضور وی در کنار پیامبر گرامی اسلام بود که شش سال طول کشید. امام حسین «ع» درخانواده اي تربیت شد که معدن کمالات و فضائل عرفانی و اخلاقی بود. وجود پدری چون امام علی «ع» و مادری هم چون فاطمه زهرا «س» که هردو پرورش یافته رسول خدا «ص» بودند، ان حضرت را با عالی ترین فضایل و حقایق الهی آشنا کرد.
امام حسین «ع» در صحنه های مختلفی که اسلام با خطر مواجه بود، حضور فعال داشت. ایشان با برگزاری جلسات درس و بحث درمورد مسایل مختلف ازجمله موضوعات اعتقادی و فکری و سیاسی، همواره پاسدار میرات گرانبهای رسول خدا «ص» بود.
ان حضرت پس از شهادت برادر بزرگوارش امام حسن «ع» درسال 50 هجری قمری، مستقیماً هدایت و امامت مسلمانان را برعهده گرفت و سرانجام در دفاع از آئین جدش حضرت محمد «ص» درسال 61 هجری قمری در کربلا بـه شهادت رسید.
بدین ترتیب با شهادت خویش، حماسه اي جاوید آفرید که نهال اسلام را بارورتر ساخت و درس آزادگی و عدم تسلیم در برابر ستمگران را بـه همه ی نسل های بشر آموخت. سالروز ولادت امام حسین «ع» در جمهوری اسلامی ایران، بـه عنوان روز پاسدار نامگذاری شده اسـت.
زیرا پاسداران انقلاب اسلامی در ایران با تاسی بـه شجاعت، مردانگی و استواری امام حسین «ع» در راه هدف، برای حفاظت از آرمان های اسلام و انقلاب اسلامی و همچنین حفظ کیان و تمامیت ارضی ایران، صحنه های زیبا و باشکوهی آفریدند و خود سرمشق جوانان با ایمان و آزادی خواه جهان شدند.
ضمن عرض تبریک بـه مناسبت سالروز ولادت حضرت امام حسین «ع»؛ سخنی از پیامبر گرامی اسلام «ص» در مورد ایشان برایتان نقل میکنیم که فرمود: «بـه درستی حسین چراغ هدایت و کشتی نجات اسـت.»
امام حسين «ع» حدود هفت سال داشت كه جدش پيامبر در ۲۸ صفر سال يازده هجری از دنيا رفت. وی در سنين كودكی شاهد ان بود كه ياران ديروز جدش حق مسلم پدرش را غصب نموده و از گرد وی پراكنده شده و او را خانه نشين نمودند. وی در همان كودكی بـه همراه مادر و برادرش در طلب حق پدر میكوشيد و شبانه بـه در خانه انصار میرفت و از آنان كمک طلب میكرد.
در همان ايام در ميان حزن رحلت جدش پيامبر و خانه نشينی پدر، مادر عزيزش كه رنج بسياری را تحمل كرده بود از دست داد. حضرت بعد از رحلت پيامبر پيوسته بـه همراه پدر بزرگوارش بود چنانچه در جنگ های جمل، صفين و نهروان حضور داشت
ودر كنار پدر بـه جنگ با پيمان شكنان و ظالمان پرداخت از ان حضرت خطبهاي در جنگ صفين نقل شده اسـت كه درضمن ان مردم را بـه جنگ ترغيب میكردند. امام در همان مراحل مقدماتی صفين در گرفتن چشمه آب از دست شاميان نقش عمده داشت كه امام علی «ع» پس از ان فرمود: اين اولين پيروزی بـه بركت حسين «ع» اسـت.
ودر ماجرايی ديگر وقتی عبيدالله بن عمر در صفين بـه امام گفت پدر تو قريش را چنين و چنان كرد. امام او را متهم بـه پيروی از قاسطين كرده و فرمودند اينان بـه زور اسلام را قبول كردند اما در اصل مسلمان نشدهاند.
ايشان ۳۷ ساله بود كه پدر بزرگوارشان در ۲۱ رمضان سال ۴۱ قمری بـه شهادت رسيده و اهل بيت را بـه غمی جانگاه مبتلا نمودند. امام حسين پس از شهادت پدر در كنار برادرش امام حسن «ع» بودو از سياستهای وی دفاع مینمود، حتی پس از ان كه او با معاويه بيعت كرد شيعيان كوفه همان روز صلح نزد او رفته و خواهان نقض صلح و قيام عليه معاويه شدند ولی ايشان نپذيرفت و بر ادامه صلح برادر تأكيد نمود.
حضرت پس از شهادت امام حسن «ع» نيز در برابر درخواستهای مكرر مردم عراق برای آمدن ان حضرت بـه كوفه مقاومت كرده و فرمودند تا معاويه زنده اسـت نبايد دست بـه اقدامی زد و اين بدان معناست كه امام در فاصله ده سال بـه اجبار حكومت معاويه را تحمل كرده بودند.
مدت های زیادی از واقعه عاشورا گذشته بود یزید دستور داد تا کسانی که در کربلا اسیر شده اند بـه مدینه ببرند. یزید یک نفر از مأمورانش را فرستاد که اسیران را به مدینه ؛ شهر پیامبر برگردانند. حضرت زینب «ع» یکی از همین اسیران بود. حضرت زینب « ع » از مأمور خواهش کرد تا انها را به کربلا ببرد. چون حضرت زینب و بقیه فرزنداو و اهل بیت بتوانند مرقد امام حسین «ع» و ۷۲ یار شهیدش را ببینند.
مأمور انها را چهل روز بعد از روز عاشورا بـه کربلا رسیدند. یعنی در روز اربعین. کلمه اربعین در عربی یعنی چهلم یا چهلمین. وقتی حضرت زینب «ع» و بچه ها و اهل بیت امام حسین بـه کربلا و مزار امام حسین «ع» رسیدند. خیلی گریه کردند و برای امام حسین درد دل کردند که چقدر پس از او رنج کشیده اند. و چقدر یزید انها را اذیت کرده اسـت و بـه آن ها ستم کرده اسـت.
مـا هم چون امام حسین و حضرت زینب را دوست داریم هر سال وقتی اربعین میشود این روز را عذاداری میکنیم. و چون اهل بیت را با رنج و اذیت و با پای پیاده بـه کربلا بردند خیلی ها قسمتی از راه را تا کربلا پیاده روی می کنند. انها میخواهند بگویند راه امام حسین و حضرت زینب را ادامه میدهند و با ستمگر مبارزه می کنند و از ستمدیده حمایت می کنند. انها پس از پیاده روی بـه کربلا میروند و مزار پاک امام حسین را زیارت می کنند.
مقدمه :
با نام خداوند بزرگ قلم را در دست میگیرم
متن انشا :
وقتی امام حسن «ع» شهید شد امام حسین «ع» بـه امامت رسید . معاویه نیز پس از سالها ظلم و ستم در حالیکه حاکمی فاسد بود مرد و بر خلاف عهد نامه اي که با امام حسن «ع» امضا کرده بود پسرش یزید را که فردی بود فاسد
و شراب خوار و بی کفایت پس از او بـه حکومت رسید. او در حکومت داری خود هر انچه پیامبر در حکومت و حکومت داری بـه مسلمانان سفارش کرده بود زیر پا گذاشت و طبق روش پدرش بـه ظلم و ستم پرداخت . او بـه حاکم شهر مدینه شهری که امام حسین در ان زندگی میکرد دستور داد از امام حسین بیعت بگیرد.
اما امام حسین هرگز با فردی فاسد مثل یزید بیعت نمیکرد بـه همین دلیل با یاران و خانواده اش بـه سوی مکه رفت . مردم کوفه که مردمی پیمان شکن و ترسو بودند هزاران نامه بـه امام حسین نوشتند و از او دعوت کردند بـه کوفه برود و بـه او قول دادند از اون حمایت کنند در کنار او با یزدید بجنگند . امام حسین ابتدا مسلم بن عقیل را بـه کوفه فرستاد اما مردم کوفه فریب خورده و پیمان شکنى کردند و مسلم را در شهر کوفه تنها رها کرند تا شهید شد.
امام حسین «ع » با خانواده ؛ فرزندان و یارانش بـه طرف کوفه رفت ودر نزدیکى کوفه بود که متوجه پیمان شکنى کوفیان شد.عبیداللّه بن زیاد حر بن یزید ریاحى را براى مقابله با امام حسین «ع » اعزام کرد. سپس لشکری بـه فرماندهی عمر بن سعد با سى هزار نفر بـه کربلا فرستاد. او بـه عمر بن سعد وعده حکومت ری در برابر شهادت امام حسین «ع» را داده بود .
عمر بن سعد بـه طمع حکومت رى بـه کربلا رفت و با خبیثانه ترین و شیطانی ترین روشن ها بـه جنگ با نواده پیامبر پرداخت . او دستور داد آب را بر امام حسین «ع » و یارانش ببندند. در نهایت همه ی ۷۲ تن یار امام حسین «ع » با ایمان و شجاعت جنگیدند و روز دهم محرم «عاشورا» با عزت ؛ رشادت و آزادگى بـه شهادت رسیدند.
نتیجه گیری :
واقعه تلخ عاشورا رقم خورد .اما این تلخی و مظلومیت قرن ها چراغ راه انسانیت گشت و آموخت زندگی ارزش تحمل ظلم و ستم را ندارد. آموخت ظالم همواره نابود شدنی اسـت در صورتی که یاد و عشق حسین و حسینیان تا قیامت در قلب مسلمان و کافر باقی خواهد ماند .
دوباره بوی محرم بـه مشام میرسد و پرچم های مشکی در گوشه و کنار شهر بر در و دیوار خودنمایی می کند نام حسین ورد زبانها می شود و قصه اش همه ی جا نقل میگردد قصه اي پرغصه ،قصه ی عاشورا ،روزی که امام با هفتاد و دو تن از یاران باوفایش قیام کرد و اینک سال هاست عزادارانش سوگوارند و یادش زنده تر از همیشه اسـت
عاشورا چه قصه ها در دل دارد! قصه ی ابوالفضل العباس«ع»،قاسم جوان رشید را،رقیه طفل سه ساله را،علی اکبر و علی اصغر را و زینب بزرگ را…از کدام یک باید بگویم از علی اصغر که دشمنان بی رحم بر تشنگی اش رحم نکردند و تیری بر گلویش زدند و جویباری از خون جاری ساختند یا از رقیه که هجر پدر را طاقت نیاورد و با سر پدر نجوا کرد و نمیدانم چه شنید که آرام شد برای همیشه،آرامشی در کنار پدر،یا از زینبی که این همه ی بار مصیبت بـه دوش کشید اما استوار ماند…
عاشورا قصه ی غمباری اسـت که مشتاقان اباعبدالله الحسین را هر ساله بـه خود میخواند … قصه اي که تکرار تاریخ هم غبار فراموشی بر ان نمی نشاند و با ورق زدن هر صفحه از این کتاب ،گوهر اشک می افشانیم ،قصه اي که با شنیدنش دلهایمان بـه درد میآید . باشد که با خواندن و ورق زدن این کتاب ،درس های عاشورا را بیاموزیم، حسین «ع»را بشناسیم ودر حفظ دینمان محکم و استوار باشیم.
فداکاری مردی بزرگ همراه با 72 تن از یارانش حماسهایی آفرید. حماسه ایی که جاودان شد و همیشه در خاطرات باقی میماند و هر سال زبانزد می شود و اشک ها و آه ها کشیده میشود. برای این مظلومیت. باز محرم آمد. این بار با پاییز و مهر و حال و هوای شروع مدارس. شروعی که با آمدنش بـه دانش آموزان از روز اول مدرسه داستان محکومیت امام حسین و یارانش دیکته شد تا یاد دهد و الگو بگیرند.
این دانش آموزان ایثار و از خود گذشتگی و فداکاری را… یاد بگیرند که هرگز زیر ستم و حقارت دشمن نمانند و همیشه با ایستادگی در برابر سختی ها آن را شکست دهند حتی اگر بـه قیمت جان انها باشد ولی تا همیشه نام و یاد انها به عنوان یک اسطورهی همیشه پر افتخار ثبت شود و کمر خم نکند در برابر سختی ها…
مـا همه ی ساله در محرم و صفر بـه همراه خانواده بـه مسجد میرویم و بـه رسم چند ساله با دسته های سوگواری همراه با طبل و مرثیه خوانی مراسم را برگزار میکنیم و سینه زنی و زنجیر زنی و اشک ها و شیون ها سر می دهیم برای مظلومیت آن ها برای طفل معصوم علی اصغر و علی اکبر که با سن بسیار کم خود نیز بـه مـا درس های بزرگی دادند. همه ی ی ساله تکرار می شود.
غم ها و رنج ها و سختی هایی که کشیدن لب های تشنه، شکم گرسنه، دست های خالی، چشم های منتظر، قلبی که سرشار از ایمان بـه خدا و بـه اميد خدا بود که شاید یزید و دار و دسته اش بـه راه راست هدایت شوند و دست از شرک و کفر بردارند و بـه امید خدا روزی خواهد رسید که ستم و شرک ریشه کن خواهد شد و صلح در سراسر جهان گسترده خواهد شد.
مطالب مشابه: شعر و متن تبریک ولادت امام حسین «ع» | اس ام اس ولادت امام حسین «ع»
در پایان
امیدواریم از این مطلب از مجله تالاب که در مورد انشای امام حسین «ع» اسـت لذت برده باشید و با دوستان و آشنایانتان در صفحات مجازی بـه اشتراک بگذارید.