این یک معضل اسـت و این واقعیت کـه هردو دستگاه در چند سال گذشته بسیار التیام یافته اند، انتخاب را راحت نمی کند. اجازه دهید پیشاپیش بگویم کـه اگر هرگز عکسهای خودرا خارج از تلفن یا تبلت خود تماشا نمیکنید، پاسخ منفی اسـت، بـه چیزی بیش از گوشی هوشمند نیاز ندارید.
در طول سه سال گذشته، صنعت تلفن جهش هاي بزرگی در عکاسی داشته اند. رقابت بیمعنای مگاپیکسلی را کـه بیشتر از این کـه روی حسگرهای کوچک خوب باشد، رها کرد و بـه حدود 12 مگاپیکسل رسید کـه بـه نظر می رسد، حداقل فعلا نقطه شیرینی اسـت «جنگ مگاپیکسلها اخیراً دوباره شعلهور شده اسـت».
از سوی دیگر، شرکت هاي تولید کننده دوربین، پس از افت شدید فروش کـه درسال 2010 آغاز شد، بـه نظر می رسد با توسعه دوربین هایي باکیفیت عکس و فیلم التیام یافته بلکه با اتصال عالی و ویژگی هاي غنی در حالی کـه مدیریت می کنند، از حیرت خارج شده اند و با ان مبارزه کرده اند.
کاهش اندازه با توسعه مدل هاي بدون آینه ریزپردازندهها و نرمافزارهای جدید کیفیت «خارج از دوربین» فایلها را التیام بخشیدهاند و جایگزینی برای افرادی فراهم می کنند کـه مایل بـه ارسال عکسهاي پردازشی خود نیستند یا میخواهند ان را بـه حداقل برسانند. میتوانیم بگوییم کـه جدید ترین دوربین ها سعی می کنند بیشتر و بیشتر شبیه گوشی هاي هوشمند شوند در حالی کـه گوشی هاي هوشمند سعی می کنند شبیه دوربین ها شوند.
بیشتر بخوانید: دوربین فیلمبرداری خانگی بخریم یا نخریم؟
آیا بـه نقطهاي خواهیم رسید کـه کیفیت گوشیهاي هوشمند تا این حد بـه دوربینها نزدیک شود و وجود انها را بیهوده کند مگر این کـه حرفهاي باشید؟ من فکر نمیکنم. و دلیل این امر شیشه اسـت. همیشه در محدوده دینامیکی حسگرها «توانایی بـه تصویر کشیدن مناطق تاریک و روشن از یک تصویر بدون بهم ریختگی» و وضوح بهبودهایی وجود خواهد داشت، اما انها همیشه بـه سقف تحمیل شده توسط اپتیک – لنز – برخورد می کنند.
اینبخش جدایی ناپذیر هر دوربین جایی اسـت کـه عوارض برای تلفن هاي هوشمند شروع می شود. یک لنز از مجموعهاي از عناصر شیشهاي ساخته می شود کـه وظیفه آن ها نمایش تصویری متمرکز بر روی حسگر اسـت تا بتواند ان را اسکن کند. حتی اگر شرکت هاي حسگر می توانستند این حسگرهای کوچک را بـه اندازه سنسورهای بزرگتر بسازند، باید انها رابا لنزهای بسیار بهتر جفت کنند.
یک لنز با قابلیت کم در مقابل یک حسگر عالی مانند داشتن یک منبع موسیقی و تقویت کننده عالی اسـت کـه موسیقی را از طریق بلندگوهای ضعیف پخش می کند. منطقی نیست، و لنزهای بهتر لنزهای بزرگتر هستند، هیچ راهی برای دور زدن این محدودیت فیزیکی وجود ندارد، حداقل در حال حاضر.
اگر یک لنز قدیمی 50 میلی متری دهه 70 را بردارید و ان رابا لنز ساخته شده امروز مقایسه کنید، خواهید دید کـه کم و بیش اندازه آن ها یکسان اسـت یا بـه دلیل عدم وجود فوکوس خودکار، لنز قدیمی کوچک تر اسـت. حتی پس از گذشت تقریبا پنجاه سال، تولید کنندگان لنز توانستهاند کیفیت را تا حدی التیام بخشند «با توجه بـه زمان گذشته»؛ نقصها را برطرف کنند و بالاتر از همه ی هزینه را کاهش دهند، اما محصول آن ها عملاً یکسان باقی میماند. لنزسازی هنری اسـت کـه شباهت هایي بـه ساخت ساعت هاي مکانیکی دارد. پیشرفت در حال انجام اسـت، اما بـه طرز دردناکی کند اسـت و برخلاف فناوری دیجیتال کـه هرروز در حال پیشرفت اسـت، هیچ پیشرفتی وجود ندارد.
از آنجایی کـه گوشیهاي هوشمند نمیتوانند لنزهای بزرگتری را در خود جای دهند «کـه امکان نصب حسگرهای بزرگتر را نیز فراهم می کند»؛ سازندگان تلفن باید وزن خودرا روی نرمافزار و بـهطور خاصتر الگوریتمهاي دستکاری دیجیتال کـه راهحلهایي برای محدودیتهاي فیزیکی هستند، بگذارند.
بیشتر بخوانید: 15 راهکار اساسی برای گرفتن یک عکس خوب با موبایل
همه ی همیشه یک تلفن در جیب خود دارند و این بدان معنی اسـت کـه می توانند ان را در هر زمان بیرون بیاورند و عکس بگیرند. حتی اگر دوربینها بـه اندازه یک تلفن کوچک شوند، همیشه یک چیز اضافی برای حمل خواهند بود، زیرا بـه هرحال هرگز تلفن خودرا پشت سر نمی گذارید. این واقعیت واحد هسته اصلی این اسـت کـه چرا تلفنها همیشه با دوربینها رقابت میکنند، حتی اگر دوربینهاي دوم طبق معمولً از کیفیت بالاتری برخوردار باشند. تلفن ها دیگر یک وسیله جانبی یا ابزار نیستند – در ذهن ما انها یک ضرورت هستند.
اینجاست کـه گوشی هاي هوشمند برتری مییابند. توسعه مداوم نرمافزار جدیدی کـه قابلیتهاي گوشیها را التیام میبخشد و با محدودیتهایي کار می کند تا تصویری بهتر رابا حداقل تلاش از طرف کاربر ارائه دهد. پس از درست کردن پانورامای خودکار، اکنون توسعهدهندگان موفق شدهاند با نوردهیهاي متعدد «عکسهای یکسان با سطوح نور متفاوت» کار کنند ودر واقع عکسهای طبیعی و نه HDR جعلی تولید کنند. نتیجه کنتراست پویا اسـت کـه با دوربینهاي بزرگ رقابت میکند، البته با محدودیتها. نمیتواند با اجسام متحرک کار کند، اما هنوز برای مناظر بسیار مفید اسـت.
یکیدیگر از ویژگی هایي کـه اخیراً توسعه یافته اسـت، تاری مصنوعی اطراف سوژه اسـت کـه عمق باریکی از فوکوس را تقلید می کند کـه حسگرهای بزرگتر بـه ویژه با لنزهای بلندتر «فاصله کانونی متوسط و تله فوتو» ایجاد می کنند. این برای پرتره ها بسیار خوب اسـت زیرا با محو کردن پس زمینه سوژه را ایزوله می کند و بـه این ترتیب سوژه برجسته می شود. بیشتر اوقات کار می کند اما گاهی اوقات نمیشود، زیرا الگوریتم همیشه نمیتواند فاصله اشیاء مرتبط با شخص را تشخیص دهد.
این میتواند اشتباهاتی مانند محو نکردن بخش هایي را کـه باید محو شوند یا این کـه نیمی از جسم را تار می کند و بقیه را دست نخورده باقی میگذارد، ایجاد کند. من مطمئن هستم کـه بـه روز رسانی هاي آینده عملکرد ان را التیام می بخشد و اگر چه هرگز جلوه طبیعی یک لنز واقعی را نخواهد داد، اما میتواند بـه خوبی کار کند.
این احتمالاً خود توضیحی اسـت. اکثر عکسهایی کـه افراد می گیرند، یا برای استفاده در رسانه هاي اجتماعی یا برای ارسال مجدد برای افراد دیگر، دوباره از طریق اینترنت آپلود می شوند. حتی باوجود این کـه 95 درصد مواقع از دوربین استفاده میکنم، هنوز هم متوجه میشوم کـه همیشه در حال ارسال عکس بـه تلفنم هستم «در صورتی کـه اینستاگرام راه دیگری وجود ندارد». حتی شرکتهاي تولیدکننده دوربین نیز این موضوع را درک کردهاند ودر حال توسعه اپلیکیشنهایي هستند تا دوربینهایشان بتوانند بـه اسانی فایلها را بـه گوشیها ارسال کنند.
حتی برای افرادی کـه فایلهاي RAW فیلمبرداری می کنند، برنامههایي مانند Lightroom رایگان هستند و برای پردازش سریع و فشردهسازی Jpeg قبل از آپلود در شبکه بسیار مفید هستند. مردم بیش از هر زمان دیگری خواستار سرعت هستند. وقتی با گوشی خود عکس میگیرید، تمام این مراحل چند ثانیه طول میکشد، اما با دوربین ممکن اسـت چند دقیقه طول بکشد.
بیشتر بخوانید: بهترین گوشی های اندروید با مشخصات و جزئیات کامل
یکی از بزرگ ترین مشکلات سنسورهای کوچک، عدم کنتراست دینامیک و وجود نویز در ایزوهای بالاتر اسـت «ISO عددی اسـت کـه تقویت سیگنال سنسور را توصیف می کند کـه بـه منظور جبران شرایط نور کم اتفاق میوفتد». حتی باوجود این کـه لنزهای گوشی هوشمند می توانند نور زیادی را «بـه اندازه یک لنز دوربین خوب» متمرکز کنند، اما برای شرایط کم نور یا سرعت شاتر بیشتر «هرچه شاتر سریع تر باز و بسته شود، نور کمتری عبور می کند» کافی نیست. برای این کـه یک عکس بـه درستی نوردهی شود، سنسور باید در ISO بالاتری کار کند کـه عوارض جانبی فوق را دارد.
همه ی دوربینهاي مدرن میتوانند تا 800 ISO بدون مشکلات زیادی کار کنند و تعداد زیادی از آن ها میتوانند عکسهای بسیار تمیزی تا 3200 یا حتی بیشتر برای دوربینهاي فول فریم تولید کنند. تلفنهاي طرف مقابل مشکلات قابل توجهی را در 400 نشان می دهند. این شکاف بین دستگاهها هرگز پر نخواهد شد. حسگرهای بزرگتر همیشه نور بیشتری را گرد آوری می کنند ودر نتیجه در این جا دست برتر را خواهند داشت.
کاربران دوربین تقریبا همیشه از لنزهای زوم یا انتخاب بین تعداد زیادی از لنزهای پرایم مختلف «لنزهای با فاصله کانونی تک، کـه میتوانند عریض، تلهفوتو و هر چیزی در میان انها باشند» کـه می توانند بر اساس کاری کـه می خواهند بر روی دوربین خود نصب کنند، دارند.
از سوی دیگر، تلفنهاي هوشمند همیشه بـه لنز واید محدود می شوند «و کیفیت پایینتر برای لنز جلویی فوقالعاده واید» و عده اي از مدلهاي اخیر دارای یک دوربین اضافی با تله فوتو هستند کـه عملکرد ان با دوربین اصلی برابری نمیکند. دلیل این امر این اسـت کـه لنزهای تله فوتو بزرگتر از لنزهای عریض هستند کـه بـه این معنی اسـت کـه کوچک شدن انها مشکل بزرگتری ایجاد می کند.
مشکل دیگر تله فوتو این اسـت کـه برای تکان نخوردن عکسها بـه پایداری بیشتری نیاز دارند کـه بازهم در گوشی ها مشکل سازتر اسـت زیرا سیستم تثبیت کننده آن ها «حتی برای آنهایی کـه دوربین اپتیکال دارند» از دوربین ها پایین تر اسـت و دوم بـه دلیل عدم تکان خوردن انها. -ارگونومی موجود دوربینها طوری ساخته شدهاند کـه دستگیر شوند، گوشیها طوری ساخته شدهاند کـه در جیب قرار می گیرند.
مزیت بزرگ دوربین ها این اسـت کـه می توانند دیافراگم را تغییر دهند. دیافراگم یک عنبیه مکانیکی اسـت کـه میزان نور وارد شده بـه دوربین را تنظیم می کند «در گوشی ها همیشه کاملا باز اسـت». دو کاربرد برای این وجوددارد.
یکی این اسـت کـه عمق میدان را تنظیم کنید – چه مقدار از تصویر شـما در فوکوس اسـت. ممکن اسـت هنگام عکاسی پرتره، پسزمینهاي تار بخواهید، اما ان را برای عکاسی از مناظر یا خیابان نمیخواهید. دوم از ان برای کاهش نور بـه منظور کاهش سرعت شاتر هنگام فیلم برداری استفاده کنید. این باعث ایجاد تاری حرکتی دلپذیری می شود کـه فیلم ها را سینمایی تر می کند.
دکمه هاي واقعی، دستگیره هاي چاق و سطوح بافت دار تضمین می کنند کـه نگه داشتن بیشتر دوربین ها لذت بخش اسـت. از طرف دیگر گوشی هاي هوشمند شبیه بـه نظارت از راه دور هستند، پس از ده دقیقه لغزنده و ناراحت می شوند. عده اي از مردم هرگز بـه ان فکر نمیکنند، اما ارگونومی بد میتواند اشتهای شـما را برای گرفتن عکس هاي بسیار سریع از بین ببرد.
بیشتر بخوانید: چگونه بهترین عکس سلفی را بگیریم ؟ «آموزش عکس سلفی»
نکته آخر این اسـت کـه در نهایت همه ی چیز بـه انچه میخواهید بـه دست آورید ختم می شود. گوشی هاي امروزی تقریبا از هر نظر بهتر از ان دوربین هستند و همچنین بازرسی بسیار بیشتری نیز دارند. برای استفاده واقعی از یک دوربین، باید زمان و تلاش خودرا صرف کنید تا نحوه کارکرد ان را یاد بگیرید.
عکاسی با دوربین راه سختی اسـت و اگر ان را درست انجام دهید، همیشه شـما را بـه جلوتر میبرد. اگر واقعاً بـه عکاسی علاقه دارید، اگر برای عکاسی بیرون میروید و فقط وقتی بیرون هستید عکاسی نمیکنید، مطمئناً یک دوربین بـه شـما کمک می کند تا بـه عنوان یک عکاس تکامل پیدا کنید. در غیر این صورت، یک گوشی هوشمند احتمالاً نتایج بهتری نسبت بـه گران ترین دوربینی کـه بهترین لنز روی ان دارد، ارائه خواهد کرد.