اصول نگهداری از حیوانات خانگی

اصول نگهداری از حیوانات خانگی

اصول نگهداری از حیوانات خانگی

اگر حیوانات را واقعاً دوست داریم، چند اصل ساده را فراموش نکنیم:

 

مالکیت یک حیوان؟

همیشه به یاد داشته باشیم که ما حافظ حیوانات هستیم نه مالک آنها. در روابط انسان با حیوان همانند روابط انسان با انسان “مالکیت” معنایی ندارد.

 

حیوان​دوستی یا حیوان​ آزاری؟

مرز بین حیوان​دوستی و حیوان​آزاری گاهی بسیار باریک است. نگهداری یک بلبل خرمای تنها در یک قفس، حیوان​آزاری است نه حیوان​دوستی. اگر برای آنکه پرنده بخواند، او را تنها نگه داشته​ایم، بهتر است به جای تنها گذاشتن پرندۀ بیچاره، صدای آواز یک بلبل را ضبط کنیم و از ضبط صوت یا کامپیوتر برای پخش مداوم صدا استفاده کنیم! ما زندانبان حیوانات نیستیم.

 

بهتر است عشق خود به حیوانات را با آزاد کردن آنها (در صورت امکان) و یا حداقل با فراهم کردن اسباب شادی آنها نشان دهیم نه با اسیر کردن و گرفتن خوشی​های آنها.

 

اگر حیوانی امکان زندگی آزاد در طبیعت را دارد، او را اسیر نکنیم. نگهداری یک یا حتی دو یا چند بلبل در قفس در حالی که صدها بلبل آزادانه در شهر زندگی می​کنند و مشکل خاصی برای زندگی در طبیعت ندارند، نشانۀ حیوان​دوستی ما نیست.

 

نگهداری یک موش یا خرگوش در قفس یا نگهداری یک همستر در یک آکواریوم، نشانۀ حیوان​دوستی نیست. زندانی کردن یک حیوان وحشی در صورتی که حیوان بدون کمک ما قادر به زندگی در طبیعت باشد، حیوان​آزاری است. 

 

در مورد حیواناتی مثل موش​ها، پرندگان کوچک، حیوانات وحشی اسیر، لاک پشت​ها و … که هنوز قابلیت زندگی در طبیعت را دارند، بهتر است در مورد زندگی طبیعی حیوان تحقیق کنیم و کم کم شرایطی فراهم کنیم که حیوان بتواند به طبیعت بازگردد. با آوردن بهانه​هایی مثل “خودش هم به من یا به ​اینجا عادت کرده است” یا “اگر هم من آزادش کنم، کس دیگری او را اسیر می​کند” خود را گول نزنیم!

 

آیا شرایط نگهداری یک حیوان خانگی را داریم؟

حتی در مورد حیواناتی که کاملاً اهلی شده​اند یا شرایط محیطی برای آزاد کردن آنها مناسب نیست، بهتر است قبل از آوردن حیوان به خانه از خود بپرسیم “آیا ما حداقل شرایط لازم برای نگهداری این حیوان را داریم؟” تنها زمانی که حیوانی در خطر است یا وضعیت اضطراری ایجاب می​کند، اجازه داریم این سوال را به طور موقت فراموش کنیم. نگهداری یک جوجه اردک در اتاق یا قفس ظلم به اوست.

 

اگر حتی یک حوضچه در خانه نداریم که جوجه اردک در طول روز در آن شنا کند، آوردن جوجه اردک به خانه اشتباه است. اگر یک باغچه نداریم که جوجه مرغ​ها در آن بگردند یا در خانه کودکی داریم که مرتب جوجه​ها را می​گیرد یا فشار می​دهد ، آوردن جوجه​ها به خانه اشتباه است.

 

اگر حداقل یک پاسیو نداریم که بلبل​ها یا پرندگان کوچک در طول روز آزادانه در آن پرواز کنند  و لازم است آنها را در قفس​های کوچک زندانی کنیم، آوردن آنها به خانه اشتباه محض است. اگر حداقل یک حوض کوچک نداریم که لاک پشت آبی در آن بماند، آوردن لاک پشت آبی به خانه اشتباه است. اگر جایی برای بازی سگ نداریم یا خانم خانه از سگ متنفر است، آوردن سگ به خانه اشتباه است…

 

یک حیوان یا چند حیوان؟

نگهداری بسیاری از حیوانات مثل پرندگان، همستر، موش و خرگوش به صورت تکی اشتباه است. این حیوانات حداقل باید به صورت جفت نگهداری شوند. البته جوندگان باید با عمل جراحی عقیم شوند چون در غیر این صورت تعداد آنها خیلی سریع زیاد می​شود. در مورد حیواناتی مثل سگ و گربه، تصمیم در مورد نگهداری یک یا چند حیوان، بستگی به شخصیت حیوان و وقت شما دارد:

 

شخصیت حیوان: بسیاری از سگ​ها و گربه​ها از داشتن یک هم بازی دائمی ​لذّت می​برند در حالی که برخی دیگر تک​رو هستند و ترجیح می​دهند تنها ساعاتی از روز را با هم​نوعان خود بگذرانند.

 

وقت شما:  اگر در طول روز وقت کافی برای بازی و سرگرمی ​با سگ یا گربۀ خود را ندارید یا این که حیوان باید چند ساعت در روز تنها بماند، بهتر است دو سگ یا گربه را با هم نگه دارید تا با هم بازی کنند و مشغول شوند.

 

در کنار هم​بازی، فراهم کردن وسایل سرگرمی ​و بازی هم اهمیت زیادی دارد. با این حال، فراموش نکنید که حتی در صورت نگهداری دو سگ یا دو گربه، تنها گذاشتن آنها در خانه و مخصوصاً در آپارتمان برای بیشتر از ۵ ساعت در روز اشتباه است. این کار به مرور زمان، باعث به وجود آمدن ناراحتی​های روانی در سگ​ها و گربه​ها می​شود.

 

تهیه و تنظیم : مجله تالاب

جدیدترین مطالب سایت