ماموریت”دارت”با هدف نجات کره زمین و محافظت از آن + عکس
عملیات ” دارت ” ناسا برای محافظت از کره ی زمین
این نخستین باری اسـت کـه انسان واقعا چیزی را در فضا تغییر می‌دهد.
بـه گفته کارشناسان قرار اسـت یک اتفاق بزرگ و ازمایشی برای نجات زمین اتفاق بفتید. البته این فقط ازمایش اسـت و قرار نیست خطری زمین را تهدید کند.
بـه گزارش تالاب بـه گفته‌ي «لیندی جانسون» «Lindley Johnson» افسر دفاع سیاره‌اي ناسا، این مأموریت کاربرد روش برخورد جنبشی را در عمل نشان خواهد داد و می تواند تأیید کند کـه چنین روشی حداقل برای منحرف کردن سیارک‌هاي کوچک کارآمد اسـت.
ماموریت دارت
در حقیقت دارت یک مأموریت جاه طلبانه بـه سبک فیلم‌هاي آخرالزمانی و علمی تخیلی اسـت کـه بـه منظور دفاع سیاره‌اي با استفاده از تکنیکی بـه نام برخوردگر جنبشی، طراحی شده اسـت.
این ماموریت توسط «آزمایشگاه فیزیك كاربردی دانشگاه جان هاپكینز» هدایت شده و از پشتیبانی مراكز تحقیقاتی ناسا مثل «آزمایشگاه پیش‌رانش جت» و «مركز فضایی جانسون» نیز برخوردار اسـت.دراین ماموریت کـه بـه اختصار «دارت» «DART» نام دارد، آژانس فضایی ایالات متحده کشور آمریکا فضاپیمای «دارت» را بـه سمت دو سیارک خواهد فرستاد.
زمان پرتاب و انجام عملیات دارت
ماموریت دارت ناسا در ۲۴ نوامبر ۲۰۲۱ «۳ آذر ۱۴۰۰ ه.ش» در ساعت ۱:۲۰ بامداد بـه وقت منطقه زمانی شرقی «۸:۵۰ تهران»؛ توسط موشک فالکون ۹ شرکت اسپیس‌اکس از پایگاه نیروی فضایی وندنبرگ در کالیفرنیا، پرتاب شد.«دارت» در روز ۲ اکتبر سال ۲۰۲۲ «۱۰ مهر ۱۴۰۱ ه.ش» با سرعت ۱۳ هزار و ۵۰۰ مایل بر ساعت «۲۱ هزار و ۷۰۰ کیلومتر بر ساعت» بـه یکی از دو سیارک مورد نظر یعنی سیارک «دیدیمون»برخورد کرد.
بـه گفته انجمن سیاره‌اي اگر چه شانس برخورد زمین با سیارک‌ها کم اسـت، اما با این وجود یک تهدید اسـت و ما باید برای ان آماده باشیم کافی اسـت ما بـه رویداد های برخورد گذشته مانند برخورد سیارک عظیم Chicxulub کـه بـه انقراض دایناسورها در ۶۵ میلیون سال پیش نسبت داده می‌شود، نگاه کنیم تا اثرات فاجعه باری را کـه یک برخورد میتواند بر حیات روی زمین داشته باشد را ببینیم.DART پس از پرتاب آرایه‌هاي خورشیدی Roll-Outخود یا ROSA را بـه کار میگیرد تا برای سفر بـه دیدیموس انرژی خودرا تأمین کند.
هزینه پرداخت شده برای عملیات دارت
این ماموریت کـه برای بشریت و آینده این سیاره آبی بسیار حیاتی می‌باشد. هزینه ایی ۳۳۰ میلیون دلاری بـه ان اختصاص یافته اسـت
طریقه عملکرد عملیات دارت چگونه است؟
نحوه دقیق انجام این ماموریت فضاپیمای ناسا بـه این شکل اسـت کـه پس از طی کردن مسافت یکساله، بـه همسایگی هدف خود موسوم بـه «دیمورفوس» میرسد کـه یک سیارک بـه اندازه یک استادیوم اسـت و بـه دور یک سیارک بسیار بزرگ تر بـه نام «دیدیموس» میچرخد.مأموریت ناسا شامل کوبیدن فضاپیما «DART» بـه سیارک «دیمورفوس» با سرعت باور نکردنی تقریبا ۲۴ هزار کیلومتر بر ساعت اسـت.
اگر همه ی چیز خوب پیش برود، پس از کوبیده شدن این فضاپیما بـه «دیمورفوس»؛ مدار تقریبا ۱۲ ساعته ان بـه دور «دیدیموس»؛ چند دقیقه تغییر می کند. پنج سال بعد، ماموریت دیگری از جانب آژانس فضایی اروپا بـه نام «هرا» «Hera»؛ میزان موفقیت ماموریت ناسا را بررسی میکند تا ببیند آیا موثر بوده اسـت یا خیر!
DART پس از پرتاب آرایه‌هاي خورشیدی Roll-Outخود یا ROSA را بـه کار می گیرد تا برای سفر بـه دیدیموس انرژی خودرا تأمین کند.این آرایه‌هاي خورشیدی، فرم فشرده و جرم سبکی را برای پرتاب فراهم می کنند کـه پس از حضور در فضا بـه صورت دو آرایه بزرگ بـه طول ۸/۵ متر گسترش می یابد و دارای سلول‌هاي خورشیدی با راندمان بسیار بالاست و دانشمندان ناسا این آرایه‌ها را روی ایستگاه فضایی بین المللی در ژوئن ۲۰۱۷؛ آزمایش کرده بودند و ان را برای تأمین نیروی مورد نیاز برای پشتیبانی از سیستم پیشرانه الکتریکی DART، مناسب تشخیص دادند.فضاپیمای DART دارای یک دوربین شناسایی دیدیموس و یک دوربین سیارکی برای ناوبری اپتیکی بـه نام DRACO اسـت.
DRACO، کـه براساس دوربین LORRI از فضاپیمای New Horizons ناسا، ساخته شده اسـت و بـه هدایت فضاپیمای بـه سمت سیاره هدف یعنی دیمورفوس اندازه گیری ان از نظر سایز و شکل و تعیین محل برخورد کمک می کند.فضاپیمای DART، همچنین از نسل بعدی و کم مصرف سیستم پیشرانه الکتریکی خورشیدی بـه نام پیشرانه تکاملی زنون «NEXT-C» بـه عنوان بخشی از پیشرانه در فضا، استفاده خواهد کرد.
چنین پیشرانه‌هایي پیشتر بر روی سفینه‌هاي فضایی مانند کاوشگر Dawn ناسا، بـه کار رفته اسـت..بـه گفته ناسا، DART بـه تنهایی سفر خود بـه سیارک دوتایی نزدیک زمین، انجام نخواهد داد و فضاپیمای LICIACube بـه عنوان شاهد برخورد DART با سیارک بـه ان ملحق خواهد شد.
بررسی برخورد موشک دارت به سیارک
سه سال پس از برخورد، مأموریت Hera آژانس فضایی اروپا برای مطالعه دقیق دیمورفوس، اندازه گیری ویژگی‌هاي فیزیکی این قمر، تعیین جرم دقیق ان؛ مطالعه برخورد با DART و مطالعه ي مدار ان از راه می رسد.این فضاپیما قرار اسـت درسال ۲۰۲۴ پرتاب شود ودر سال ۲۰۲۶ بـه سیستم دوتایی دیدیموس، برای بررسی و مطالعه تأثیرات برخورد برسد.
اگر چه دو مأموریت دارت و هرا بـه طور مستقل طراحی و اجرا می شوند؛ اما باهم درک ما را از فناوری‌هاي دفاع سیاره‌اي ارتقا میدهند.اعضای تیم هردو مأموریت بخشی از یک همکاری بین المللی بـه نام محاسبه برخورد و انحراف سیارک یا AIDA هستند.در نهایت داده‌هاي ارزشمند گرد آوری شده توسط DART و Hera بـه استراتژی‌هاي دفاع سیاره‌اي بسیار کمک می کنند.
ناسا بـه دقت همه ی‌ي اجرام نزدیک بـه زمین را کـه میتوانند در فاصله‌ي ۱٫۳ واحد نجومی «۱٫۳ برابر فاصله‌ي زمین تا خورشید» از سیاره‌ي ما قرار بگیرند، زیر نظر دارد. این آژانس تاکنون بیش از ۸۰۰۰ سیارک با قطر بیش از ۱۴۰ متر کشف کرده اسـت. این اجرام بـه اندازه‌اي بزرگ هستند کـه برای نمونه درصورت برخورد بـه کشور آمریکا می توانند یک ایالت کامل را از بین ببرند. هم‌اکنون طبق اعلام ناسا هیچ یک از این اجرام تا یک قرن پیش رو خطری برای کره ي زمین محسوب نمیشوند.
سخن پایانی :
همیشه خطر برخورد سیاره یا شهاب سنگ بزرگ بـه کره زمین بوده اسـت ولی خوشبختانه دانشمندان با بررسی علمی در پی روش هاي جدید و پیشرفته برای محافظت از زمین هستند. امیدواریم از این مطلب استفاده کامل را برده باشید.
