ادبیات پارسی یکی از مهمترین زبانهای زنده و مطرح در جهان است.
آوازه شاعران و نویسندگان و هنرمندان ایرانی از مرزهای ایران فراتر رفته است.
تاریخ ادبیات فارسی ایران دارای سابقه طولانی و غنی است.
نوشتن ، زبان احساس یک نویسنده هنرمند است .
روز و شب گذر زمان ، و قلم رقص در انگشتان و مغز به دنبال کلمات با احساس ناب برای خلق آثار ارزشمند وماندگار است.
برای نوشتن جملات ، هدف نویسنده مشخص است، زیراکه مخاطب را تحت تأثیر قرار می دهد.
از ترکیب کلمات اصلی و کلیدی ، واژههای بدیع خلق می سازد.
هر جمله با احساسی دارای معنای خاص و آهنگ دلنشینی است.
هنرمند نویسنده با نوشتن معجزه بزرگی می کند.
توجه! هرگونه استفاده از مطالب و جملات رحمان شاهسواری کینگ نویسنده ، با ذکر منبع و نام نویسنده بلامانع است.
RAHMANSHAHVARIKING
رحمان شاهسواری کینگ ( RAHMAN SHAHSAVARI KING ) 6 بهمن ماه 1361 در تبریز متولد شد. او از کودکی به نوشتن علاقه ای خاص داشت و همیشه سعی می کرد اثرهای هنری زیبائی خلق سازد.
وی هنر نویسندگی را بخش عظیمی از زندگانی خود می داند. رحمان شاهسواری کینگ یکی از نویسندگان ایرانی و خالق جملات فلسفی و مفهومی قرن 21 است .
RAHMANSHAHSAVARIKING
جهان برای خیلی ها دروغ زیبا و پایانش حقیقت دردناکی ست.
بزرگ ترین و خطرناک ترین بحران در جهان ، نادانی و جهل است.
هیچ فردائی بدون امروز به مقصد نمی رسد.
از فردای زندگانی مترس، زیراکه خدای دیروز و امروز باز در فرداهایمان حضوری ارزشمند دارد.
مسیر زندگانی همراه با پیچیدگی خاص، اما تصویری با مقصد زیبای ذهن است.
زندگانی خود را با ساز دل بنواز ، تا آهنگی گوش نواز داشته باشد.
زندگانی آغازی شیرین و شاد ، و پایانی تلخ و غمانگیز است.
با مطالعه عمیق و دقیق جملات قصار و ارزشمند نویسندگان وهنرمندان بزرگ ، می توان تجارب ارزنده و ارزشمند ی برای زندگانی کسب نمود.
عشق زیبا ترین ومهم ترین کلمه ای است که با آن می توان به جهان معنای خاص و کاملی بخشید.
روح کل جهان ، عشق است.
زیبائی های جهان خود را ، به دست خود خراب مکن .
عشق تو یک عمر و عشق من ابدی ست ، ای یار همیشه زیبا .
زندگانی پیچیده را ، انسان پیچیده تر می سازد.
با تو می توان عشق را پیدا و معنا کرد .
جهان بهشت زیبائی ها ست، که با آزارش جهنم را تجربه ها می کنی.
دوست داشتن را در لحظه و عشقت را یک عمر ثابت کن.
آغاز و پایان هر انسانی ، در لحظه هاست.
انسان به آنچه که ذهنش باور واقعی دارد ، می رسد.
عشق معنا بخشیدن به زندگانی انسان ها ست.
امروز ، فردای دیروزی ست که آرزوی آن را داشته ایم.
گناه همیشه تکرار انسان ، و بخشیدن تکرار الهی ست.
آنچه را که در قلبت کاشته ای ، روزی آن را درو خواهی کرد.
ای یار زیبا همیشه کنارم باش ، تا با حضورت تمامی تلخی ها و غصّه ها آماده سفر گردند.
آغازی که با شکست در ذهن نشست ، در دل جانشست.
خدایا ؛ با امید به تو است که برای همیشه نا امید نشده ایم.
سخن درست را نمی توان در جای نادرست بیان کرد.
نادانی ، در هر دوره و زمانی در جهان بی پایان است.
آنچه لحظه است ، برای انسان بهره است.
چقدر تلخ گذشت…
کسی از نگاهم معنی غم و غصّه هایم را نفهمید، کسی با دیدنم شکستن دلم را باور نکرد ، کسی با دیدن لبخند هایم گریه هایم را به درستی معنا نکرد و اشک هایم را نشمرد.
آن کس که به معنای واقعی عشق را می شناسد ، بزرگ ترین شاعر جهان است.
آن کس که با عشق آشناست ، با معنا و دلیل خیانت نا آشناست.
بی تو ای خدای بزرگ ومهربان، جهان باغی پژمرده و افسرده است.
افکار نیک ، جهان را نیک سازد.
وجود و حضور همیشگی تو در ما ای خدای بزرگ ، خورشید همیشه تابان است.
با عشق می توان سفرها در زندگانی کرد و خاطرات زیبا و نو و ماندگار خلق ساخت.
هر زیبائی در جهان ، دست خط خداست.
با عشق ، در زندگانی برای همیشه بدرخش.
زیباترین تصویر جهان است ، در قابی که تو و من عاشقانه کنار هم باشیم.
آغوشت را از من مگیر ، زیراکه کسی جز تو نمی تواند قلبم را بگیرد.
گذر زمان با عشق است ، و سکوت پایان این صدا باشد.
. سهم ما از زندگانی شد ، در انتظار نشستن و رسیدن ، نشد آمدنی حال زمان رفتن است.