با افزایش مصرف مواد مخدر توسط نوجوانان می باشد که میتوان با آموزش کافی از مصرف این مواد هاي روانگردان ها پیشگیری نمود عوارض روانگردان ها بلافاصله با مصرف نمایان میشود
قرص هاي روانگردان تغییراتی در رفتار افراد به وجود می آورد که گاهی موجب شادی و نشاط و بعضی اوقات موجب پرخاشگری میشود.
مواد مخدر به علت تاثیر خاصی که روی قسمت هاي ویژه اي از مغز میگذارد، موجب آرامش و نشاط میشود. از این رو افراد به سمت آن گرایش دارند.
نشاط کاذب با مصرف روانگردان ها قرص های روانگردان
گرچه مواد مخدر در قدیم به صورت کاملا طبیعی و نتیجه گیاهی مثل خشخاش بود که خاصیت طبی داشت، اما طی دهه هاي جدید مواد تازه اي در آزمایشگاه ها ساخته شد که کمی تاثیراتشان با مواد مخدر نخست متفاوت هست. به طور کلی تاثیر زیاد مواد مخدر و محرک این هست که حالت خوشی، سرخوشی و استراحت ایجاد میکنند.
از سوی دیگر، در کنار خوشی حالت وابستگی هم به وجود میآید، یعنی تغییراتی در مغز رخ میدهد که باعث میشود تاثیر این مواد به تدریج کم شود. به همین علت معتادان ناچارند مقدار بیشتری از این مواد را مصرف کنند و این مساله موجب ضرر روانی، اقتصادی، اجتماعی و… میشود. به عبارت دیگر مقدار اکثر مواد تاثیرات سوئی روی مغز دارد و به سلامتی صدمه میزند.
از سوی دیگر، افراد برای جبران هزینه مواد روانگردان مجبورند دست به کارهای ضد اجتماعی مثل قاچاق، دزدی و… بزنند تا بتوانند به اعتیاد خودشان پاسخ دهند. اخیرا انواع روانگردان ها اکثر شده و راه هاي ورود انها از سمت شرق، غرب، شمال و جنوب وجود دارد.
از این رو در حال حاضر تفاهم اهل نظر بر این هست که در کنار مقابله با مصرف این مواد پیشگیری از مصرف نخست موثرترین راه هست، اما اگر فردی به مصرف روانگردان ها روی آورد باید اقدامات درمانی صورت گیرد و این اقدامات درمانی در اکثر موارد به شکل تقلیل خطر هست، یعنی نمیتوان فرد را به صورت کلی از مصرف روانگردان ها منصرف کرد، بلکه باید به او کمک کرد که این مواد را در حد قابل قبولی مصرف کند.
در بعضی مواقع تعداد زیادی از بی قانونی ها و قانون شکنی ها بر اثر بهرهگیری از مواد پیش میآید؛ بنابراین روشهای تقلیل خطر شامل این مورد هم هست، یعنی این مواد از طریق سازمان هاي اجرایی در دست معتادان قرار میگیرند که از پیامدهای بعدی مثل مسمومیت، مرگ و میرهای ناشی از اوردوز و مصرف مواد آلوده پیشگیری به عمل آید.
مصرف روانگردان ها مساله جهانی هست و مختص ایران نیست، اما در ایران مصرف مواد سابقه طولانی دارد. حداقل از دوره صفویه مصرف اعتیادآور تریاک و مشتقات آن مورد دقت بود و در سال هاي بعد یعنی در دوره پهلوی اقداماتی برای مبارزه با آن شکل گرفت و بعد از انقلاب هم ادامه پیدا کرد.
از این رو تاکنون در این اساس اقداماتی از جمله اعدام قاچاقچیان اتفاق افتاده هست، ولی واقعیت این هست که مساله موادمخدر نه با اعدام و نه با بگیر و ببند برطرف نمیشود، یعنی عملکرد قهرآمیر راه حل نیست و باید پزشکان و صاحبنظران این مساله را بررسی کرده و با آن برخورد کنند.
شاید عده اي بر این باور باشند که خلأ اوقات فراغت موجب گرایش جوانان به مصرف روانگردان ها شده هست. گرچه تا حدودی این طرز فکر درست هست. در مواردی شاهد هستیم که اساس هاي لازم برای پر کردن اوقات فراغت وجود ندارد که این خود میتواند دلایل گرایش به تفریحات خطرناک باشد؛
بنابراین ایجاد امکانات، تفریح و سرگرمی غیرمضر و مشروع میتواند بخشی از اوقات فراغت جوانان را هدایت کند، هر چند باید بگویم در کشور های دیگر مثل هلند، کشور آلمان و کشور آمریکا به رغم این که امکانات وجود دارد، بهرهگیری از روانگردان ها دیده میشود و انها هنوز نتوانسته اند این معضل را حل کنند. از این رو خیلی ساده لوحانه هست که فکر کنیم با فراهم کردن امکانات تفریحی و سرگرمی مصرف روانگردان ها به صفر میرسد.
شاید پر کردن اوقات فراغت به این مساله کمک کند، اما باید در نظر داشته باشیم مصرف روانگردان ها محدود به کشور ما نیست و در جوامعی که محدودیت هم وجود ندارد، به چشم میآید. یکی از راه هاي مقابله با مصرف روانگردان ها این هست که دسترسی به آن را کم کنیم، اما از آنجا که خواستار این مواد چندان هست بازار خوبی برای قاچاقچیان وجود دارد تا این مواد را ساخت و توزیع کنند.
از سوی دیگر، ساخت روانگردان ها مشکل نیست و در منزل هم میتوان این مواد را درست کرد؛ بنابراین فکر این که بتوانیم این مساله را به طور کلی ریشه کن کنیم، واقع بینانه نیست؛ بنابراین در کنار این که باید دسترسی به روانگردان ها را محدود کرده و راهی برای پر کردن اوقات فراغت جوانان پیدا کنیم باید به این فکر باشیم که عده اي مصرف کننده میباشند. از این رو فراهم کردن امکانات برای این که صدمات بیشتری به صورت فردی، گروهی و خانوادگی نبینند، به معنای تقلیل خطر در مبارزه با مواد مخدر هست.
شاید عده اي بر این باور باشند که خلأ اوقات فراغت موجب گرایش جوانان به مصرف روانگردان ها شده هست
عوارض روانگردان ها بلافاصله با مصرف نمایان میشود. تغییراتی در رفتار افراد به وجود میآید که موجب شادی و نشاط آنها میشود. گرچه بعضی اوقات تبعات روانگردان ها بروز پرخاشگری هست. این در حالی هست که عوارض درازمدت روانگردان ها هم خطرناک هست.
به عبارت دیگر به اعصاب مصرف کنندگان آسیب وارد میشود و بر اثر سوء مصرف مشکلاتی در حوزه روابط اجتماعی، شغلی و ویژگی هاي شخصیتی به وجود میآید که باعث میشود مصرف کنندگان موقعیت اجتماعی خود را از دست بدهند. از سوی دیگر، جرم و جنایت و کشتار خانوادگی از جمله عوارض دیگر روانگردان هاست. برای مثال پیش آمده پسر معتادی پدر خود را کشته تا به ثروت او دست یابد یا این که با بهرهگیری از روانگردان ها فرد به حالت جنون رسیده و همسر خود را وادار به کارهای خلاف عفت عمومی کرده تا هزینه مواد فراهم سازی شود؛
بنابراین مصرف روانگردان ها همراه با صدمه جسمی و روحی در کوتاه مدت و درازمدت هست که نه تن ها روی مغز، بلکه روی قلب و دستگاه تنفسی افراد هم اثر میگذارد. همینطور با مصرف روانگردان ها بدن مستعد ابتلا به مریضی هایي مثل سرطان میشود. از این رو پیامدهای مرتبط با مصرف روانگردان ها در حوزه سلامت جسمی، روحی، اجتماعی، اقتصادی و خانوادگی اثرگذار هست که باید مورد دقت قرار بگیرد.
باید خانواده ها به فرزندان خود در سنین نوجوانی در رابطه با عواقب روانگردان ها به زبان ساده توضیح دهند و مانع معاشرت انها با افرادی که سهولت دسترسی به این مواد را دارند، شوند. همینطور خانواده ها در برنامه پیشگیری نخست که از طرف سازمان هاي بهداشتی و اجتماعی مطرح میشود، نقش مهمی را بازی میکنند، منت ها در خیلی موارد برد خانواده ها محدود هست و به رغم دقت چندان ممکن هست که نوجوانان با دوستان مصرف کننده در ارتباط باشند و تحت تاثیر آنها قرار گیرند.
از این رو وقتی خانواده می فهمد که کار از کار قبل هست باید فرزند خود را تشویق کند که از طریق صحیح به ترک مواد اقدام کند، چرا که طرد و بیرون راندن فرد مصرف کننده نه تن ها مساله را حل نمیکند، بلکه باعث میشود که نوجوان به گروه هاي بزهکار پناه ببرد و مشکلات بیشتری را برای خانواه ها ایجاد کنند.