در اولین دیدار و ملاقات با کمک تکنیک های مختلف روانشناسی می توان تا حدودی به شخصیت طرف مقابل پی برد. ساده ترین روش شناخت افراد از روی حرف زدن می باشد. از طریق گفت و گو می توان تا حدودی با شخصیت طرف مقابل آشنا شد. از دیدگاه روانشناسی شخصیت هر فردی با کلماتی که به صورت مداوم در گفت و گوهای مختلف استفاده می کند؛ رابطه تنگاتنگی دارند.
برای اطلاع از شخصیت طرف مقابل بهترین راه تلاش برای برقراری ارتباط می باشد. تحت چنین شرایطی می توانید شخصیت و الگوی رفتاری طرف مقابل را شناسایی کنید. در سال ۲۰۱۲ یک روانشناس سرشناس بریتانیایی به تحقیق و بررسی در این زمینه پرداخت. پس از ۳ سال تلاش وی با انتشار یک مقاله تکمیلی اعلام کرد، که شخصیت هر فردی را می توان از طریق عبارات و کلماتی مختلف مورد بررسی قرار داد. در واقع اولین گام مثبت برای شخصیت شناسایی برقراری ارتباط سالم با طرف مقابل می باشد.
انسان به عنوان یک موجود اجتماعی علاقه بسیار زیادی به حرف زدن دارد. شخصیت شناسی از روی صحبت کردن یک تکنیک طلایی برای ارتباط سالم با دنیای بیرون است. از طریق این ترفند می توان در جامعه امروزی شخصیت هر فردی را مورد بررسی قرار داد. معمولا برای شناسایی شخصیت فرد باید به کلمه کلیدی که مدام تکرار می شود؛ توجه کرد. کلمات کلیدی راهی برای شناسایی شخصیت طرف مقابل به شمار می آیند.
همچنین علاوه بر حرف زدن تن صدا و همچنین حالت صورت نیز به شناسایی شخصیت طرف مقابل کمک خواهد کرد. افرادی که حین حرف زدن تن صدای کمتری دارند معمولا از اعتماد به نفس کمتری برخوردار هستند. همچنین افراد با تن صدای بلند دارای شخصیت عصبی و منضبط هستند.
در حالت کلی هیچ قانون ۱۰۰ درصدی برای شخصیت شناسی در دنیا روانشناسی وجود ندارد. فقط تا حدودی از طریق تکنیک و ترفندهای مختلف می توان با شرایط فکری و ذهنی طرف مقابل آشنا شد. به واسطه ترفندهای زیر می توان شخصیت فرد را از طریق حرف زدن شناسایی کرد.
در شخصیت شناسی از روی حرف زدن باید به معنای دقیق هر جمله و کلمه ای توجه کرد. درصد قابل توجهی از کلمات که افراد در مکالمه روزمره استفاده می کنند؛ دارای دو بار معنایی مثبت و منفی هستند. افرادی که بیشتر از جملات و عبارات مثبت استفاده می کنند شخصیت بهتری دارند. این افراد دارای یک ذهن بالغ هستند و هر پدیده ای از زندگی را حکمت خداوند می دانند.
در واقع استفاده از جملات مثبت در یک گفت و گو ساده می تواند باعث تغییر حالات روحی طرف مقابل شود. همچنین تکرار جملات مشابه نشان دهنده حواس پرتی می باشد. اگر فردی دغدغه ذهنی داشته باشد؛ نمی تواند در گفت و گو از جملات جدید استفاده کند. استفاده از جملات منفی در یک مکالمه عادی می تواند نشانگر بیماری های روحی و حالات روانی خاصی باشد، که فرد درگیر آن است.
در حالت کلی باید جملات با بار منفی می تواند در اولین دیدار عاشقانه نتایج بسیار خوبی نداشته باشد. استفاده از کلمات و عباراتی مثل من ضعیف هستم و من توانایی انجام هیچ کاری را ندارم؛ می تواند نشانگر کمبود اعتماد به نفس طرف مقابل باشد.
در شخصیت شناسی از روی حرف زدن هدف نهایی باید شناسایی و استخراج کلمه کلیدی باشد. تحت چنین شرایطی می توان با شخصیت واقعی طرف مقابل آشنا شد. منظور کلمه کلیدی عبارتی است، که فرد به طور مداوم در طول مکالمه از آن استفاده می کند. به عنوان مثال استفاده از کلمات power words در طول مکالمه می تواند نشانگر عدم ثبات شخصیتی طرف مقابل باشد.
اگر فرد از جایگاه اجتماعی بسیار ویژه ای برخوردار باشد؛ به هیچ وجه به دنبال اثبات آن به طرف مقابل نخواهد بود. در واقع افرادی که شخصیت کامل تری دارند؛ کمتر در مکالمه های عادی در مورد خودشان صحبت می کنند. استفاده از کلمه حسرت نشانه مشکل و کمبود اعتماد به نفس خواهد بود. افرادی که شخصیت کاملی ندارد، به دنبال جلب توجه هستند.
این افراد از جملات و کلمه های خاص استفاده می کنند که توجه طرف مقابل را جلب کنند. استفاده از کلمه کلیدی شاید می تواند نشان دهنده شک و تردید فرد در خصوص موضوعات پیرامون باشد. استفاده از کلمه شاید در جملات مختلف می تواند نشان دهنده اضطراب و استرس طرف مقابل باشد. افرادی که شخصیت مضطرب دارند؛ از کلمه شاید بیشتر استفاده می کنند.
در شخصیت شناسی از روی حرف زدن باید به جملاتی که فرد در طول مکالمه استفاده می کند بیشتر توجه کرد. به عنوان مثال جمله ” من هیچ حسرتی در زندگی ندارم” می تواند بیانگر عدم ثبات شخصیتی طرف مقابل باشد. در واقع فرد با استفاده از چنین جمله می تواند اطرافیان را قانع کند، که به تمامی خواسته هایش در زندگی رسیده است.
در صورتی که چنین چیزی واقعیت ندارد و فقط فرد به دنبال فریب اطرافیان می باشد. جمله می تواند نشانگر تفکر نادرست طرف مقابل در موضوعات مختلف باشد. جمله ” یک جایزه دیگر یا یک عنوان دیگر هم دارم” در رده عبارت تاکیدی دارد. در واقع فرد به واسطه چنین جمله ای قصد انحراف فکر طرف مقابل را دارد. این نوع نگرش در افرادی ایجاد می شود، که نیازمند توجه دیگران هستند.
در واقع روحیه فردی به گونه ای است، که علاقه مند به جلب توجه می باشد. در حالت کلی استفاده از جملات تاکیدی نشانه عدم بلوغ ذهنی می باشد. برخی از جملات نشانگر ترس ها و استرس های سرکوب شده فرد هستند. استفاده از این عبارت در طول مکالمه بیانگر شخصیت مضطرب و بی تدبیر طرف مقابل می باشد. در واقع این افراد به جای مقابله با ترس های خود ترجیح می دهند در پوست ترس خود را زندانی کنند.
برای شخصیت شناسی از روی حرف زدن باید به زبان بدن نیز توجه نمود. تحت چنین شرایطی به راحتی می توان به شخصیت واقعی فرد پی برد. برای ارتباط بهتر با طرف مقابل باید به ارتباط چشمی و نحوه دست دادن با طرف مقابل توجه نمود. اجتناب از ارتباط چشمی در اولین دیدار ناشی از کم رو بودن، کمبود اعتماد به نفس و حتی خجالت می باشد. چشم ها راهی مطمئن برای پی بردن به احساسات واقعی طرف مقابل هستند.
بر اساس تحقیقات انجام گرفته در یکی از دانشکده های روانشناسی فرانسه اگر چشم های طرف مقابل حین حرف زدن و ادای جملات به سمت چپ منحرف شود؛ به احتمال زیاد فرد دروغ می گوید. نیمکره چپ مغز قدرت بسیار بالایی در رویاپردازی دارد. اگر فردی خیلی سرد با طرف مقابل دست دهد، به احتمال زیاد علاقه به او ندارد. دست دادن در فرهنگ ایرانی نشانه صمیمیت و علاقه قلبی می باشد. دست ندادن نیز می تواند نشانگر شخصیت درون گرای فرد باشد.
در شخصیت شناسی از روی حرف زدن باید به تن صدا و نحوه صحبت کردن طرف مقابل نیز توجه نمود. آداب معاشرت تحت هر شرایطی باید رعایت شود. از طریق طرز صدا به راحتی می تواند شخصیت طرف مقابل را مورد بررسی قرار داد. افرادی که با تند صدای بلند و تند تند حرف می زنند شخصیت برون گرایی دارند. این افراد در روابط عاطفی کمتر دچار مشکل می شوند. زیرا قدرت بیان خواسته ها و عواطف واقعی خود را دارند.
افرادی که در یک موقعیت اجتماعی با تن صدای بلند سلام می دهند؛ شخصیت کامل تری دارند. این گروه از افراد کاملا به مسائل اجتماعی آگاه هستند. افرادی که آرام و شمرده صحبت می کنند شخصیت برون گرایی دارند. در واقع ظاهر طوفانی خود را پشت یک نقاب مملوء از آشوب پوشانده اند. در شخصیت شناسی با تن صدا باید توجه به عبارات و کلمات کلیدی را فراموش نکرد. حالت صورت هنگام حرف زدن بسیار مهم است. اگر فردی هنگام ادای جملات از ارتباط چشمی هراس دارد؛ بدون شک با مشکل کمبود اعتماد به نفس رنج می برد.
در شخصیت شناسی از روی حرف زدن می توان به کمک شیوه های مختلف به شخصیت واقعی طرف مقابل پی برد. بهترین شیوه برای موفقیت در این مسیر توجه کلی به رفتارهای طرف مقابل حین حرف زدن می باشد. در گفت و گو اولیه می توان با پرسیدن سوال های مختلف شخصیت و ذهن طرف مقابل را به چالش کشید. در صورتی که فرد از پاسخ دادن به سوالات اجتناب کند بدون شک شخصیت درون گرایی دارد.
این افراد علاقه بسیار زیادی به حرف زدن ندارند و اغلب در غار تنهایی خود زندگی می کنند. همچنین از دیگر شیوه های محبوب برای شخصیت شناسی از روی حرف زدن توجه به میزان علاقه فرد جهت برقراری ارتباط می باشد. در صورتی که فرد علاقه ای به ادامه گفت و گو نداشته باشد بیشتر به دنبال بهانه ای برای به پایان رساندن مکالمه می باشد.
در نهایت برای آشنایی بیشتر با طرف مقابل می توان از تست های شخصیت شناسی نیز کمک گرفت. در اولین دیدار عاشقانه تست شخصیت شناسی روشی مطمئن برای شناخت بیشتر طرف مقابل می باشد.
در شخصیت شناسی از روی حرف زدن باید به چند فاکتور و معیار مهم توجه کرد. تحت چنین شرایطی می توان به شخصیت واقعی فرد پی برد. در حالت کلی باید در یک گفت و گو کلمه کلیدی را شناسایی کرد. کلمات کلیدی به عباراتی گفته می شود، که فرد به صورت مداوم از آن ها استفاده می کند.
به عنوان مثال استفاده از کلمه شاید نشانگر شخصیت مضطرب طرف مقابل در خصوص مسائل پیرامون می باشد. برای آشنایی بیشتر با شخصیت فرد باید به حالت چشم ها و همچنین نحوه دست دادن توجه کرد. افرادی که از گفت و گو رضایت کافی نداشته باشند؛ علاقه ای به ارتباط چشمی نیز نخواهند داشت.