ماهی سیچلاید ایرانی

 

سیچلاید ایرانی در اقلیم گرمسیری آبهای جنوبی کشورمان یافت می شود. این سیچلاید بومی رودخانه های مهران، سرزه و رسول در استان هرمزگان بین منطقه چهار برکه و تنگه والان توسط دکتر برایان کد در سال ۱۹۷۶ شناسایی و ثبت شده است.

 

این گونه نادر و کمیاب محصور در جریان آب ها سطحی شور و شیرین با رسانایی ۱٫۶ میکروموس می باشد که در سایر نواحی شور نیز با درجه هدایت ۱٫۲۵-۸۰ زندگی می کند.

 

معمولا محیط زیست این ماهی به طور کامل آفتاب گیر همراه با گرمای ثابت، بستر گلی و مقدار کمی فون گیاهی غیر جلیکی می باشد.هم چنین دمای آب این محیط در زمستان ۵ تا ۳۳ و در تابستان تا ۴۵ درجه سانتی گراد گزارش شده است سیچلاید ایرانی شفافیت آب از کدر (گل آلود) تا روشن و بی رنگ را تحمل می کند.

 

تعداد کل مهر ماه: ۲۸-۳۰
تعداد خارهای آبشش: ۱۴-۱۹
فلس های دور ساقه دمی : ۱۶-۲۰

 

طول استاندارد : در نمونه ماهی بالغ حدود ۵-۷٫۹ و در نمونه های جوانتر حدود ۲-۲٫۳ سانتی متر
متوسط زمان لازم برای دو برابر شدن جمعیت: ۴٫۴-۱٫۴ سال از لحاظ ریخت شناسی آرواره های بالا و پایین ماهی با هم برابر بوده و دهان اندکی مایل و پوزه از نیم رخ به جلو کشیده شده است. باله های سینه ای و شکمی کوتاه بوده و به باله مخرجی نمی رسند.

 

محتویات معده پنج نمونه از این ماهی با طول استاندارد ۴٫۱-۹ سانتی متر نشان می دهد که رژیم غذایی سیچلاید ایرانی تنها شامل جلبک ها، دیاتومه ها و دتریتوس ها می باشد.

 

جنس های نر و ماده در اوایل فروردین در آبهای پس زده رودخانه مهران که در این زمان درجه حرارتی بین ۲۶-۳۳ درجه سانتی گراد دارد. در عمق ۱٫۵ متری آماده تولید مثل می شوند.

 

 

این ماهی در هر دوره بین ۳۶-۳۸ عدد تخم می گذارد که طول متوسط تخم ها ۳٫۶ میلی متر و قطر شان به طور متوسط ۲٫۵ میلی متر است. ماهی ماده با حمل نوزادان در هان خود (Mouthbrooder) نقش بسیار موثری در حفظ نسل این گونه در برابر خطراتی از قبیل آلودگی های نفتی منطقه بر شمارند که مانع از پراکنش ماهی می گردد.