کسانی که می خواهند به کوهستان سفر کنند باید نکات مهم و جالبی را بدانند. نکاتی که برای کوهنوردی باید بدانید.
کوهنوردی یکی از معدود لذت های دنیاست که فقط وقتی آن را امتحان کنید مزه اش را می فهمید. کوهستان با آرامش و طبیعت بکرش حسی بهتان می دهد که نمی توان توصیفش کرد. اگر می خواهید دلیل پشت اراده و پشتکار کوهنوردانی که حداقل هفته ای یک بار به بلندی های گردالی سر می زنند را بدانید، این مطلب مال شماست.
هیچ جایی به اندازه ی کوه برای سلامتی بدنتان فعالیت های متنوع ندارد. شیوه های مختلف کوهنوردی و انواع سطوح کوهنوردی باعث میشوند که همیشه قدرت بدنی خوب و اندام مناسب داشته باشید. البته باید به خطرات این ورزش هم آگاه وآماده باشید.
میگویند که از یک کوه بسیار بزرگ بالا بروید تا بفهمید چقدر کوچکید. همانطور که از کوه و ارتفاع میتوانید با نگاه دیگری زیرپایتان را ببینید، دیدتان به مسائل زندگیتان نیز تغییر میکند.
احساس آرامشی که کوه به شما میدهد را فقط وقتی تجربه کنید میتوانید بفهمید که چقدر ارزشمند است. احساسی که تا مدتی بعد از ترک کوه هم باشما می ماند. وقتی در کوه هستید زمانی را به نشستن روی سنگ و لذت بردن از سکون و سکوت اختصاص دهید.
نمیتوان زیبایی کوه را انکار کرد. در هر فصلی زیباست. آبشارهای درآمده از دل کوه، قله های برفی، گلهای نادر و سنگ های عجیب را تنها در کوهستان میتوانید بیابید.
هوای کوهستان بسیار تازه و تمیز است. نفسی که به داخل ریه هایتان میرود پراز تازگی است. با نفس های عمیق این تازگی را به درون میکشید.
در کوه انگار زمان از حرکت می ایستد. فکر میکنید که مدتی طولانیست که کوه یک شکل خاص دارد و فکر میکنید که برای خودتان هم همین اتفاق خواهد افتاد. دوروبرتان سکون عجیبی حس میکنید.
میفهمید که چقدر خوب است قسمتهایی از طبیعت از دسترس عموم مردم و توریستها دور باشد. بیشتر نواحی کوهستانی هنوز بکر و خراب نشده هستند.
علاوه بر هوای تمیز، مشامتان پر از بوهای خوب میشود. نه تنها بوی گلهای کوهی بلکه بویی که از خود کوه تراوش میشود.
همیشه چیز جدیدی برای امتحان کردن در کوهستان وجود دارد. یک راه جدید برای عبور. کوه نیاز شما به کشف را ارضا میکند.
چون گاهی شرایط تنفس در کوه سخت میشود میدانید چقدر هوا اهمیت دارد. میدانید این هوا باعث زنده ماندنتان است و به آن احترام میگذارید.
آماده کردن لوازم و وسایل مورد نیاز سفر، البته یکی دو روزی پیش از حرکت همیشه و در هر سفری ضروری است؛ اما با توجه به خصوصیات کوهستان شاید بد نباشد برخی از این لوازم را با هم مرور کنیم.
همیشه یک دست لباس اضافه همراه خود داشته باشید. شاید با تغییر آب و هوا به استفاده از آن نیاز داشته باشید. کرم ضدآفتاب، عینک آفتابی، کلاه، دستکش و جوراب اضافی هم از دیگر موارد مهمی هستند که در چنین سفری نباید فراموش شوند.
خوب است لوازم جهتیابی هم با خود ببریم، البته به آن شرط که استفاده از آنها را هم بدانیم یا بیاموزیم، چون در کوهستان احتمال دارد به آنها نیاز پیدا کنیم. خوب است یا با کسی که تجربه این کار را دارد همراه شویم یا شیوههای جهتیابی را بدقت بیاموزیم. کیف کمکهای اولیه را هم همراه خود ببرید. در کوهستان برای درمان بریدگیها، گزیدگی و هرگونه آسیب و صدمه به این لوازم احتیاج پیدا میکنید. همراه داشتن چراغ قوهای که بتواند اطراف را بخوبی روشن کند نیز مفید و گاهی ضروری است. همچنین علاوه بر لباس مناسب، پوشیدن کفش مناسب را فراموش نکنید. در این مورد هم میتوانید از فردی متخصص مشورت بگیرید و کفش مناسب را انتخاب کنید.
برای اینکه بتوانیم راحت از شیب کوه بالا برویم و برگردیم به انرژی کافی نیاز داریم؛ بنابراین تغذیه صحیح را هم نباید فراموش کرد.
همراه داشتن آب کافی و مواد غذایی کم حجم و مقوی مانند انجیر خشک را فراموش نکنید. همچنین بهتر است وقتی در کوه هستید، غذا را در حجم کم و دفعات بیشتر مصرف کنید.
شاید تصور کنید اگر قرار است تا شب برگردید، دیگر به استفاده از چادر نیازی نیست. اما همیشه داشتن یک سر پناه مطمئن، مفید است. خوشبختانه امروز در بازار انواع متفاوتی از چادرها وجود دارند که براحتی قابل حمل هستند. بنابراین احتیاط کنید و چادر با خود ببرید.
در کوهستان ممکن است از حشرات موذی گرفته تا حیواناتی درنده وجود داشته باشند. اما پیش از هر چیز باید بدانید این مناطق محل زندگی آنهاست و ما حق نداریم آنها را از بین ببریم. در حقیقت ما انسانها وارد قلمرو آنها شدهایم. بنابراین باید تا جایی که ممکن است از خودمان و بخصوص کودکان در برابر آنها باید محافظت کنیم. در مورد حیوانات وحشی و درنده بهتر است در مسیرشان قرار نگیریم. یعنی از مسیرهای پرتردد رفت و آمد کنیم و در مکانهای مخصوص چادر بزنیم. در حقیقت در مسیرهای عادی کوه، معمولا با اینگونه حیوانات رو در رو نخواهیم شد. بنابراین هیچ وقت از راه اصلی خارج نشوید و به نقاط خلوت و دور از جمعیت نروید. اما حشرات را نمیتوان از اینچنین مسیرهایی دور کرد. به همین دلیل بهتر است از گزند و آسیب آنها پیشگیری کنیم. یکی از راهها پوشیدن لباس کافی است، به طوری که تمام بخشهای بدن پوشیده باشد. همچنین در کیف کمکهای اولیه، داروهای مخصوص گزیدگی را هم قرار دهید.
یکی از نکات مهم و اساسی در ارتباط با ایمنی سفر به کوهستان ـ که البته کمتر به آن توجه میشود ـ بردن ماشین به مناطق کوهستانی است. همیشه بدانید کوهستان با هیچکس شوخی ندارد؛ بنابراین با کوچکترین بیتوجهی و بیاحتیاطی، مشکلاتی غیرقابل جبران به وجود خواهد آمد. پس خوب است از قبل به فکر باشید و جلوی خطر را بگیرید.
اگر ماشین را در سربالایی یا سرازیری پارک میکنید، تنها به ترمز دستی ماشین اطمینان نکنید. ماشین را در دنده بگذارید و ترمز دستی را هم بکشید. اما این کارها هم کافی نیست بخصوص زمانی که بچهها داخل ماشین باشند. البته هیچ وقت بچهها را تنها در ماشین نگذارید. چه در کوه چه در خیابان؛ اما کوه بسیار خطرناکتر است و بهتر است هنگام توقف هیچکس در ماشین نماند بویژه بچهها که با بازی کردن با ترمز و دنده میتوانند سبب حرکت ماشین شوند. در نتیجه همان روش قدیمی که سنگی پشت چرخها میگذاشتند، یکی از ایمنترین و مطمئنترین روشهاست. باز هم تاکید میکنیم بخصوص زمانی که به هر دلیل مجبور شوید بچهها را تنها در ماشین بگذارید، این نکته را رعایت کنید.
در نهایت این نکته بسیار مهم و حیاتی را هم به خاطر داشته باشید که کوه را تمیز و به دور از هر گونه آلودگی حفظ کنید. برای این کار همراه با خودتان کیسهای برده و زبالههایتان را در آن بریزید. سعی کنید هیچگونه زبالهای بخصوص پلاستیک و شیشه در محیط باقی نماند. تصور نکنید با انداختن زبالهها در رودخانه یا دره نیز کار درستی انجام دادهاید. آنها باید حتما در کیسه مخصوص زباله ریخته شوند.
از نکات مهم دیگری که در سفر باید به آن توجه شود، برپا کردن آتش است. کوهستان هم تفاوتی با سایر مناطق ندارد و احتمال آتشسوزی در آنجا نیز وجود خواهد داشت. به همین دلیل در فضایی باز و به دور از درخت و گیاه، آتش را روشن کنید. همچنین وقتی تصمیم میگیرید آن مکان را ترک کنید، از خاموش شدن آتش مطمئن شوید. برای همین بهتر است به آب اکتفا نکنید و حتما مقداری خاک هم روی آتش بریزید تا صد درصد خاموش شود. پس از رفتن ما همه جا باید تمیز و پاک باقی بماند؛ چراکه حتی تصور محیطی آلوده و پر از آشغال، نه تنها لذت را از ما دور میکند، بلکه احساس بدی هم در ما به وجود خواهد آورد. زیبایی طبیعت را پاس بداریم و این میراث را برای فرزندانمان نیز به یادگار بگذاریم.