گزیده ای از اشعار فردوسی (گفتار اندر آفرینش مردم)
شعر ناب از فردوسی شاعر مشهور و پرآوازه ایرانی
اگر شاهنامه فردوسی نبود شاید امروز زبان پارسی وجود نداشت . از میان اشعار ناب و خواندنی فردوسی شاعر حماسه سرای ایران برای شما قطعه گفتار اندر آفرینش مردم را انتخاب کرده ایم. حکیم ابوالقاسم فردوسی توسی «زادهٔ ۳۲۹ ه.ق، ۳۱۹ ه.خ – درگذشتهٔ پیش از ۴۱۱ ه.ق، ۳۹۷ ه.خ در توس خراسان»، سخن‌سرای نامی ایران و سرایندهٔ شاهنامه حماسهٔ ملی ایرانیان.
وی را بزرگ‌ترین سرایندهٔ فارسی‌گو دانسته‌اند. نام و آوازه فردوسی در همه ی جای دنیا شناخته و ستوده شده است. شاهنامهٔ فردوسی به تعداد زیادی از زبان‌هاي زنده دنیا برگردانده شده است.
چو زین بگذری مردم آمد پدید
شد این بندها را سراسر کلید
سرش راست بر شد چو سرو بلند
به گفتار خوب و خرد کاربند
پذیرندهٔ هوش و رای و خرد
مر وی را دد و دام فرمان برد
ز راه خرد بنگری اندکی
که مردم به معنی چه باشد یکی
مگر مردمی خیره خوانی همی
جز این را نشانی ندانی همی
ترا از دو گیتی برآورده‌اند
به چندین میانجی بپرورده‌اند
اولین فطرت پسین شمار
تویی خویشتن رابه بازی مدار
شنیدم ز دانا دگرگونه زین
چه دانیم راز دنیا آفرین
نگه کن سرانجام خودرا ببین
چو کاری بیابی ازین به گزین
به رنج اندر آری تنت را رواست
که خود رنج بردن به دانش سزاست
چو خواهی که یابی ز هر بد رها
سر اندر نیاری به دام بلا
نگه کن بدین گنبد تیزگرد
که درمان ازویست و زویست درد
نه گشت زمانه بفرسایدش
نه آن رنج و تیمار بگزایدش
نه از جنبش آرام گیرد همی
نه چون ما تباهی پذیرد همی
ازو دان فزونی ازو هم شمار
بد و نیک نزدیک او آشکار
