روز جهانی مبارزه با بیابان زایی و خشکسالی همه ی ساله در 17 ژوئن برگزار می شود. دراین روز، وزارت محیط زیست، جنگل و تغییرات آب و هوا «MoEF&CC» روز بیابان زدایی و خشکسالی را برگزار کرد. ما دراین قسمت از مجله تفریحی تالاب برای شـما همراهان عزیز بـه مناسبت روز جهانی بیابان ردایی انشاایی دراین مورد منتشر کرده ایم.
این یک لحظه منحصر بـه فرد برای یادآوری بـه همه ی اسـت کـه بی طرفی تخریب زمین از طریق حل مشکل، مشارکت قوی جامعه و همکاری در همه ی سطوح قابل دستیابی اسـت. بیابان زایی، همراه با تغییرات آب و هوایی و از دست دادن تنوع زیستی، بـه عنوان بزرگ ترین چالش برای توسعه پایدار در اجلاس زمین درسال 1992 ریو شناسایی شد.
دو سال بعد، درسال 1994؛ مجمع عمومی کنوانسیون سازمان ملل متحد برای مبارزه با بیابان زایی «UNCCD»؛ تنها توافق نامه بین المللی الزام آور قانونی کـه محیط زیست و توسعه را بـه مدیریت پایدار زمین مرتبط می کند، ایجاد کرد و 17 ژوئن را “روز جهانی مبارزه با بیابان زایی و خشکسالی” اعلام کرد.
بعدا؛ درسال 2007؛ مجمع عمومی سازمان ملل متحد سالهاي 2010-2020 را بـه عنوان دهه سازمان ملل برای بیابانها و مبارزه با بیابانزایی برای بسیج اقدامات جهانی برای مبارزه با تخریب زمین، بـه رهبری مجدد دبیرخانه UNCCD اعلام کرد.
بیابان زایی تخریب زمین در مناطق خشک، نیمه خشک و خشک نیمه مرطوب. این در درجه اول توسط فعالیت هاي انسانی و تغییرات آب و هوایی ایجاد می شود. اشاره بـه گسترش بیابان هاي موجود نیست. این بـه این دلیل رخ می دهد کـه اکوسیستم هاي خشک – کـه بیش از یک سوم مساحت زمین را پوشش میدهند، در برابر بهره برداری بیش از حد و استفاده نامناسب از زمین بسیار آسیب پذیر هستند. علاوه بر این، فقر، بی ثباتی سیاسی، جنگل زدایی، چرای بی رویه و شیوه هاي بد آبیاری همگی میتوانند بهره وری زمین را تضعیف کنند.
خشکسالی عموماً بـه عنوان کمبود بارندگی دریک دوره طولانی، طبق معمولً یک فصل یا بیشتر، درنظر گرفته میشود کـه منجر بـه کمبود آب میشود و اثرات نامطلوبی بر پوشش گیاهی، حیوانات و/یا مردم ایجاد میکند. همچنین خشکسالی میتواند بـه دلیل آتش سوزی جنگل ها ایجاد شود و خاک را برای کشت نامناسب کند و خاک را دچار کمبود آب کند. تخریب زمین علاوه بر تغییرات اقلیمی منجر بـه افزایش خشکسالی می شود.
تعداد و مدت خشکسالی ها از سال 2000 نسبت بـه دو دهه قبل 29 درصد افزایش یافته اسـت «سازمان جهانی هواشناسی 2021». سالانه 55 میلیون نفر بـه دلیل خشکسالی رخ می دهد و تا سال 2050؛ سه چهارم جمعیت تحت تأثیر قرار خواهند گرفت.
2.3 میلیارد نفر در حال حاضر با استرس آب مواجه هستند. تعداد بیشتری از ما در مناطقی با کمبود شدید آب زندگی خواهیم کرد، از جمله تخمین زده می شود تا سال 2040 از هر چهار کودک یک کودک «صندوق بین المللی اضطراری کودکان سازمان ملل متحد» یک نفر باشد.
برای مقابله با ان باید:
نیاز بـه احیای سریع جنگل و تولید درخت.
مدیریت آب – صرفه جویی، استفاده مجدد از آب تصفیه شده، برداشت آب باران، نمک زدایی یا استفاده مستقیم از آب دریا برای گیاهان نمک دوست.
مقاوم سازی خاک از طریق نرده هاي شنی، بادشکن و غیره.
نیاز بـه بارورسازی غنی شده و بیش از حد خاک.
بازآفرینی طبیعی تحت مدیریت کشاورز «FMNR»؛ رشد درخت بومی جوانهزن را از طریق هرس انتخابی شاخههاي درختچهها امکان پذیر میسازد. بقایای گیاه هرس شده را میتوان برای تهیه مالچ برای مزارع استفاده کرد ودر نتیجه حفظ آب خاک را افزایش داد و تبخیر را کاهش داد.
بیشتر بخوانید: بیابان مصر یکی از زیباترین مناطق ایران
روز جهانی مبارزه با بیابان زایی هر سال در 17 ژوئن در سراسر جهان برگزار می شود. موضوع امسال سازگاری مبتنی بر اکوسیستم با شعار “سرزمین متعلق بـه آینده اسـت، بیایید آب و هوا ان را اثبات کنیم” اسـت. بان کی مون، دبیرکل سازمان ملل متحد خواستار بازیابی زمین هاي تخریب شده بـه منظور پیشگیری از بدترین اثرات تغییرات آب و هوایی، تولید غذای کافی و کاهش رقابت بر سر منابع شد.
وی گفت: «تخریب زمین، ناشی از تغییرات آب و هوایی یا تشدید ان؛ نه تنها یک خطر برای معیشت، بلکه تهدیدی برای صلح و ثبات اسـت»؛ و افزود: «با افزایش جمعیت جهان، ضروری اسـت کـه برای ایجاد تابآوری تلاش کنیم. او گفت از همه ی منابع زمین مولد و جوامعی کـه بـه آن ها وابسته هستند.
اهداف روز جهانی مبارزه با بیابان زایی درسال جدید عبارتند از:
سازمان جهانی هواشناسی از نزدیک با کنوانسیون سازمان ملل متحد برای مبارزه با بیابان زایی، بـه ویژه برای کمک بـه کشورها در توسعه سیاست هاي مدیریت یکپارچه خشکسالی فعالانه، همکاری می کند.
تغییرات شدید مرتبط با آب و هوا مانند امواج گرما، خشکسالی، سیل، طوفان ها و آتش سوزی هاي جنگلی آسیب پذیری و قرار گرفتن قابل توجهی عده اي از اکوسیستم ها و تعداد زیادی از سیستم هاي انسانی را در برابر تغییرات اقلیمی نشان می دهد. این تاثیرات شامل تغییر اکوسیستم، اختلال در تولید غذا و تامین آب، آسیب بـه زیرساختها و سکونتگاهها، عوارض و مرگ و میر و پیامد های ان برای رفاه انسان اسـت.
خشکسالی یکی از بزرگ ترین تهدیدها برای توسعه پایدار، بـه ویژه در کشور های رو به پيشرفت اسـت، اما در کشور های توسعه یافته نیز بـه طور فزاینده اي این خطر را تهدید می کند. در واقع، پیشبینیها تخمین می زنند کـه تا سال 2050 خشکسالی ممکن اسـت بر سه چهارم جمعیت جهان تأثیر بگذارد.
تعداد و مدت خشکسالی ها از سال 2000 نسبت بـه دو دهه قبل 29 درصد افزایش یافته اسـت «WMO 2021». وقتی بیش از 2.3 میلیارد نفر در حال حاضر با استرس آب مواجه هستند، این یک مشکل بزرگ اسـت. زنان سهمی حیاتی در سلامت زمین دارند، اما اغلب کنترلی بر ان ندارند. در تمام نقاط جهان، زنان در تامین حقوق زمین با موانع قابل توجهی روبهرو هستند کـه توانایی آن ها را برای شکوفایی محدود می کند.
در تعداد زیادی از مناطق، انها همان گونه تابع قوانین و شیوه هاي تبعیض آمیز هستند کـه مانع حق ارث و دسترسی انها بـه خدمات و منابع می شود. و هنگامی کـه زمین تخریب می شود و آب کمیاب می شود، زنان اغلب بدترین آسیب را میبینند.
امسال، موضوع روز جهانی مبارزه با بیابان زایی و خشکسالی “سرزمین او. حقوق او” تاکید می کند کـه سرمایه گذاری در دسترسی برابر زنان بـه زمین و دارایی هاي مرتبط، سرمایه گذاری مستقیم در آینده آن ها و آینده بشریت اسـت. زمان ان فرا رسیده اسـت کـه زنان و دختران در خط مقدم تلاشهاي جهانی برای بازسازی زمین و مقاومسازی خشکسالی باشند.
بیشتر بخوانید: آشنایی با بیابان ساحلی زیبا در جنوب آفریقا
روز جهانی مبارزه با بیابان زایی و خشکسالی، 17 ژوئن، توسط مجمع عمومی درسال 1994 «قطعنامه 49/115» اعلام شد. در ان تاریخ، در همان سال، کنوانسیون سازمان ملل متحد برای مبارزه با بیابان زایی بـه تصویب رسید. از کشورها دعوت شد تا روز جهانی را بـه ارتقای آگاهی در مورد نیاز بـه همکاری بین المللی برای مبارزه با بیابان زایی و اثرات خشکسالی و اجرای کنوانسیون مبارزه با بیابان زایی اختصاص دهند.
هدف ان ارتقای تابآوری جامعه و اکوسیستم ودر عین حال التیام شرایط انسانی، بـهویژه در زمینهاي خشک اسـت. دهه 2010-2020 بـه عنوان دهه بیابان ها و مبارزه با بیابان زایی سازمان ملل متحد «UNDDD» اعلام شده اسـت.
درسال 1994؛ مجمع عمومی سازمان ملل متحد، 17 ژوئن را بـه عنوان روز جهانی مبارزه با بیابان زایی و خشکسالی برای ارتقای آگاهی عمومی در مورد این موضوع و اجرای کنوانسیون سازمان ملل متحد برای مبارزه با بیابان زایی «UNCCD» در کشورهایی کـه خشکسالی شدید و/یا تجربه میکنند، اعلام کرد. بیابان زایی، بـه ویژه در آفریقا.
روز بیابان زدایی و خشکسالی 2021 کـه در 17 ژوئن برگزار می شود، بر تبدیل زمین هاي تخریب شده بـه زمین هاي سالم تمرکز دارد. احیای زمینهاي تخریبشده، تابآوری اقتصادی، ایجاد شغل، افزایش درآمد و افزایش امنیت غذایی را بـه همراه دارد. بـه بازیابی تنوع زیستی کمک می کند. کربن اتمسفر را کـه زمین را گرم می کند، از بین میبرد و تغییرات آب و هوایی را کند می کند. همچنین میتواند تأثیرات تغییرات آب و هوایی را کاهش دهد و زمینه التیام سبز از همه ی گیری کووید-19 را فراهم کند.
تقریبا سه چهارم زمین هاي عاری از یخ زمین توسط انسانها تغییر یافته اسـت تا درخواست روزافزون برای غذا، مواد خام، بزرگراه ها و منازل برآورده شود. تعمیر اکوسیستم هاي آسیب دیده در برابر تغییرات آب و هوایی کاهش مییابد و دفاع طبیعت در برابر بلایا و رویداد های شدید آب و هوایی مانند آتش سوزی، خشکسالی، سیل و طوفان هاي شن و گرد و غبار را تقویت می کند. احیای مناظر طبیعی، تماس نزدیک بین حیات وحش و سکونتگاههاي انسانی را کاهش میدهد و یک حائل طبیعی در برابر بیماریهاي مشترک بین انسان و دام ایجاد می کند.
اجتناب، کند کردن و معکوس کردن از دست دادن زمینهاي مولد و اکوسیستمهاي طبیعی در حال حاضر برای بهبودی سریع از همه یگیری و تضمین بقای طولانیمدت مردم و کره زمین ضروری و مهم اسـت. احیای زمین میتواند کمک زیادی بـه التیام اقتصادی پس از کووید 19 کند. سرمایه گذاری در بازسازی زمین باعث ایجاد شغل و منافع اقتصادی می شود و میتواند در زمانی کـه صدها میلیون شغل در حال از بین رفتن اسـت، امرار معاش کند.
روز بیابان زایی و خشکسالی کـه قبل از سال 2020 بـه عنوان روز جهانی مبارزه با بیابان زایی و خشکسالی شناخته می شود، همه ی ساله برای ارتقای آگاهی عمومی از تلاش هاي بین المللی برای مبارزه با بیابان زایی برگزار می شود. این روز لحظه اي منحصر بـه فرد برای یادآوری بـه همه ی اسـت کـه معکوس کردن تخریب زمین از طریق حل مشکل، مشارکت قوی جامعه و همکاری در همه ی سطوح قابل دستیابی اسـت.
درسال 2021؛ هدف روز بیابان زدایی و خشکسالی این اسـت کـه نشان دهد سرمایه گذاری در زمین هاي سالم بـه عنوان بخشی از احیای سبز یک تصمیم اقتصادی هوشمندانه اسـت – نه فقط از نظر ایجاد شغل و بازسازی معیشت، بلکه از نظر عایق کردن اقتصادها در برابر بحران هاي آینده. ناشی از تغییرات اقلیمی و از دست دادن طبیعت.
کنوانسیون سازمان ملل متحد برای مبارزه با بیابان زایی در 17 ژوئن 1994 بـه تصویب رسید ودر 24 دسامبر 1996 لازم الاجرا شد کـه بر اساس ان روز جهانی بیابان زدایی و خشکسالی در سطح جهانی برگزار می شود.
هدف این کنوانسیون مبارزه با بیابان زایی و کاهش اثرات خشکسالی در کشور های آسیب دیده از طریق اقدام موثر در همه ی سطوح با حمایت همکاری بین المللی و ترتیبات مشارکت در چارچوب یک رویکرد یکپارچه برای کمک بـه دستیابی بـه توسعه پایدار اسـت.
با بزرگ تر شدن، ثروتمندتر شدن و شهریتر شدن جمعیت، تقاضا برای زمین برای تأمین غذا، خوراک حیوانات و فیبر «برای پوشاک» بیشتر می شود. در همین حال، سلامت و بهرهوری زمینهاي قابل کشت موجود رو بـه کاهش اسـت و تغییرات آب و هوایی بدتر شده اسـت.
برای داشتن زمین مولد کافی برای پاسخگویی بـه خواسته هاي ده میلیارد نفر تا سال 2050؛ سبک زندگی باید تغییر کند. روز بیابان زدایی و خشکسالی بـه دنبال آموزش افراد در مورد چگونگی کاهش تأثیرات شخصی اسـت. در سطح جهانی نتیجه نهایی این اسـت کـه زمین با سرعت هاي ناپایدار در حال تبدیل و تخریب اسـت و بـه تولید، اکوسیستم و تنوع زیستی آسیب میرساند.
امروزه بیش از دو میلیارد هکتار از اراضی کـه قبلا تولید شده بود، تخریب شده اسـت. بیش از 70 درصد اکوسیستم هاي طبیعی دگرگون شده اند. تا سال 2050؛ این میزان میتواند بـه 90 درصد برسد. تا سال 2030؛ تولید مواد غذایی بـه 300 میلیون هکتار زمین اضافی نیاز دارد. پیشبینی می شود تا سال 2030؛ صنعت مد از 35 درصد زمین بیشتر استفاده کند – بیش از 115 میلیون هکتار، معادل وسعت کلمبیا.
بیشتر بخوانید: آشنایی با بزرگترین بیابان های جهان «عکس»
در پایان
بیابان زایی و خشکسالی جهانی یکی از جشن هاي سازمان ملل اسـت کـه هرساله در 17 ژوئن جشن گرفته می شود. هدف ان افزایش آگاهی در مورد وجود بیابان زایی و خشکسالی، برجسته کردن روش هاي پیش گیری از بیابان زایی و بازیابی از خشکسالی اسـت.