معرفی درخت لاله
جنبه های زیبایی: برگ، گل، رنگ آمیزی پائیزه
کاربرد: کنار آب و تک درخت
درختی بلند قامت است که نیاز به هرس ندارد. به خاک غنی و عمیق و مرطوب احتیاج دارد و در صورت فراهم نبودن شرایط مطلوب، شاخه های انتهائی تاج درخت خشک شده و شاخه های جانبی با تنه اصلی رقابت خواهند کرد، این مشکل توسط هرس سالیانه و داشت مناسب حل خواهد شد.
درخت لاله می تواند بسیار بلند قامت شود و برای نمایش زیبایی بی نظیر آن نیاز به فضای وسیع است، بنابراین کشت آن در فضاهای کوچک توصیه نمی شود.
خصوصیات گیاهی:
ارتفاع: ۱۵ تا ۲۰ متر (گاهی تا ۴۵ متر نیز می رسد)
قطر تاج پوششی: ۷ تا ۱۰ متر (گاهی به ۱۸ متر می رسد)
درختی افراشته و هرمی با تنه مستقیم و بلند است پوست تنه قهوه ای، خاکستری و پوشیده از شکاف های لوزی شکل است.
اگر پوست تنه در اثر سرما یا آفتاب سوختگی آسیب ببیند، بهتر است با یک چاقوی تیز و ضدعفونی شده قسمت های از بین رفته را بریده و سطح آن را با مواد ترمیم کننده بپوشانند.
درخت لاله گیاهی حساس است و کشت آن در نواحی سردسیر که طوفان های شدید می وزد توصیه نمی شود.
برگ: برگ ها ساده، متناوب و صاف ۲ تا ۴ قسمتی، به دراز و پهنای ۷٫۵ تا ۲۰ سانتیمتر هستند انتهای برگ ها سربریده و زینتی شکل و ناقص است و لوب های پهن دارد. رنگ آنها سبز روشن براق است که قبل از خزان کردن زرد رنگ می شود.
گل: به شکل گل های لاله و به رنگ زرد / سبز به قطر ۵ سانتیمتر که یک نوار پهن نارنجی رنگ در قسمت پایه گل وجود دارد. گل ها در تابستان پس از دهمین سال زندگی درخت به صورت تک تک و در میان برگ ها شکوفا می شوند.
میوه: در پائیز مخروط های قهوه ای رنگ به طول ۵ تا ۶ سانتیمتر ظاهر می شود که حامل دانه های بالدار هستند.
سیستم ریشه: عمیق و گسترده
سرعت رشد: نسبتاً سریع
نیاز های طبیعی:
آب و هوا: گرما و سرما را تحمل می کند.
خاک: خاک عمیق و مرطوب و غنی با زهکش خوب را ترجیح می دهد. تابش خورشید و شرایط ساحلی را قبول می کند.
نگه داری:
هرس: برای فرم دادن به اسکلت اصلی، نهال جوان را هرس فرم کنید. پس از آن سالانه الزامی نیست.
زمان مناسب هرس: زمستان
تغذیه: تغذیه خاصی نیاز ندارد.
آبیاری: رطوبت زیاد می خواهد.
آفات و بیماری ها: شته، در صورت نیاز با نیکوتین یا مالاتیون سم پاشی شود. در صورت بروز بیماری های قارچی، با محلول بوردو سم پاشی شود.