استفاده از قرص ژلوفن یا بروفن ژله ای

استفاده از ژلوفن

ژلوفن یکی از قرص هاي مسکن و آرامبخش است که به کمک بسیار زیادی می‌آید در ادامه می توانید با درمان استفاده از ژلوفن یا بروفن ژله اي تالاب را دنبال نمایید .

ژلوفن مسکن ژله اي شکل بوده و تنها تفاوت آن با ایبوپروفن، ژله اي بودن آن است. هر دوی این داروها، مسکن هاي ضدالتهابی غیراستروئیدی هستند و از نظر ظاهر متمایز اند.

سایت تالاب : اگر سری به جعبه داروی خانه بزنید، بطور قطع داروهایی را پیدا خواهید کرد که بدون نسخه از داروخانه تهیه شده و برای روز مبادا نگه‌داری می‌شوند. پای ثابت این جعبه ها طبق معمول مسکن هایي هستند که در مواقع درد مورد استفاده قرار می‌گیرند.

ژلوفن یکی از قوی‌ترین مسکن هایي است که دراین موارد بکار می‌رود. در واقع، ژلوفن نوعی داروی ضد التهاب غیراستروئیدی است که در درمان و کاهش دردها و التهاب هاي ناشی از التهاب روماتیسمی مفاصل و پوکی استخوان، تب، دردهای خفیف تا متوسط و درمان اولیه دردهای قاعدگی بکار میرود.

علاوه بر موارد کاربردی که برای ژلوفن «ایبوپروفن» اشاره کردیم، از این دارو در تسکین سردرد، دندان درد و دردهای عضلانی نیز استفاده میشود.

در سرماخوردگی و آنفلوآنزا نیز ژلوفن برای کاهش درد بکار می‌رود.

ژلوفن و تأثیرات مثبت آن

ژلوفن مسکن ژله اي شکل بوده و تنها تفاوت آن با ایبوپروفن ژله اي بودن آن است. هر دوی این داروها مسکن هاي ضدالتهابی غیراستروئیدی هستند و از نظر ظاهر متمایز اند.

مهمترین عملکرد ژلوفن دردزدا بودن آن است و از طریق عملکرد محیطی که کاهش فعالیت پروستاگالاندین «واسطه هاي شیمیایی نظیر کلسترول که در واکنش به بیماری ترشح میشود» و احتمال پیش گیری از ترکیب یا عمل سایر مواد رابه دنبال دارد، گیرنده هاي درد را نسبت به محرک هاي مکانیکی یا شیمیایی حساس می‌کند و به این صورت از فعالیت تکانه هاي درد جلوگیري می‌کند.

این داروی ضد التهابی غیراستروئیدی با ممانعت از ساخت مواد طبیعی خاصی که سبب بروز التهاب می‌شوند، درد و التهاب را در افراد کاهش میدهد ودر انتها تورم، درد و تب را کم میکند.

ترشح پروستاگالاندین ها در مغز باعث بروز التهاب و درد میشوند.

ژلوفن به کبد هم آسيب می‌زند، زیرا این دارو در کبد متابولیزه میشود تا قابلیت جذب داشته باشد، بنابر این مصرف زیاد آن به کبد فشار می آورد و به آن آسیب میرساند

خطراتی که شما را تهدید میکند

داروهای شیمیایی با وجود فوایدی که دارند و قادرند درد و علائم بیماری ها را تسکین دهند، عوارض جانبی نیز به دنبال دارند و بعضی از این عوارض میتواند جان مصرف کنندگان رابه خطر بیندازد.

ژلوفن یا ایبوپروفن هم از این گردونه مجزا نیستند و خطراتی را نیز ممکن است در افراد ایجاد کنند. اسهال، حالت تهوع و استفراغ، سوء تغذیه حاوی نفخ و درد شکمی، هر گونه درد در ناحیه معده یا روده ها جزو عوارض رایج این مسکن ها و ضد التهاب ها به شمار میرود.

درکنار این علائم، احساس سرگیجه، ایجاد تورم و احتباس مایعات در بدن یا نفخ، بالا رفتن فشار خون، یبوست، ایجاد زخم در سیستم گوارشی، بروز کهیر و بثورات جلدی و بعضی واکنش هاي حساسیتی و تشدید علائم آسم در بیماران نیز ممکن است سراغ مصرف کنندگان بیاید که تنها در موارد نادر به چشم میخورد.

ژلوفن مسکن ژله اي شکل بوده و تنها تفاوت آن با ایبوپروفن، ژله اي بودن آن است

بیمارانی که دچار چنین علائمی میشوند باید بعد از قطع دارو به دکتر مراجعه کنند.

ولی علاوه بر عوارضی که برای مصرف ژلوفن و ایبوپروفن اشاره کردیم، سیاه شدن مدفوع و استفراغ خون آلود جزو عوارض بسیار نادری است که تنها در موارد ناب به چشم میخورد.

محققان در مطالعات خود به این نتیجه رسیده اند که زنان به دنبال استفاده طولانی مدت از ایبوپروفن دچار کاهش قدرت باروری میشوند، ولی این مشکل با اقدامات سریع و شروع راهکارهای درمانی قابل برگشت است و این گروه از زنان میتوانند بارداری را تجربه کنند.

از سمت دیگر، محققان توصیه می‌کنند افراد بعد از مصرف ژلوفن چنانچه با علائمی مثل خون ریزی یا کبودی ساده، تغییر در میزان شنوایی یا زنگ زدن گوش، تغییرات روحی روانی و خلقی، تورم قوزک پا و نیز دستها بطور ناگهانی و بدون علت، افزایش وزن بدون علت، سفت شدن ناحیه گردن، تغییر در حجم ادرار، تغییرات بینایی و خستگی غیر متداول روبه رو شدند، حتماً با دکتر مشورت کنند.

ژلوفن به کبد هم آسيب می‌زند، زیرا این دارو در کبد متابولیزه می‌شود تا قابلیت جذب داشته باشد، بنابر این مصرف زیاد آن به کبد فشار می آورد و به آن آسیب میرساند.

به گزارش تالاب درصورت مشاهده هر گونه علامتی مبنی بر آسیب کبدی از قبیل تیره شدن ادرار، وجود حالت تهوع و استفراغ، کاهش اشتها، درد معده یا شکمی و زرد شدن پوست و چشم ها باید نسبت به اقدامات سریع دکتری اقدام کرد.

البته طبق معمول واکنش حساسیتی بسیار شدید نسبت به این دارو بسیار نادر است، ولی با مشاهده هر گونه کهیر یا بثورات جلدی، خارش یا تورم در نواحی صورت، زبان یا گلو، سرگیجه شدید و دشواری در تنفس حتماً به درمانگاه مراجعه کنید، چرا که ادامه این علائم میتواند جان شما رابه خطر بیندازد.

مشکلات کلیوی جزو عوارضی است که به دنبال مصرف داروهای ضد التهاب غیراستروئیدی از قبیل ایبوپروفن ممکن است رخ دهد.

البته اگر افرادی که آب زیادی از دست داده و مبتلا به بیماری هاي کلیوی و نارسایی هاي قلبی باشند، سالمند بوده و داروهای خاصی رابه طور هم زمان مصرف کرده باشند ممکن است بیشتر دچار عوارض ناشی از مصرف ژلوفن و ایبوپروفن شوند.

از این رو، متخصصان توصیه میکنند افراد در طول روز به اندازه کافی آب و سایر مایعات را مصرف کنند تا از کم آبی بدن پیشگیری شود.

افرادی که داروی دیابت استفاده میکنند نباید ژلوفن بخورند، زیرا ژلوفن باعث افزایش این داروها میشود و افت ناگهانی قندخون و کومای دیابت رابه همراه دارد

علاوه بر این، این دو دارو طبق معمول در افرادی که ناراحتی معده دارند ممکن است خون ریزی هاي معده رابه دنبال داشته باشد. بهمین علت محققان معتقدند استعمال دخانیات در ترکیب با ژلوفن و ایبوپروفن خطر خون ریزی معده را بالا می‌برد. بهمین علت پزشکان به این افراد توصیه می‌کنند کشیدن سیگار را کنار بگذارند.

مصرف ژلوفن و ایبوپروفن همینطور حساسیت به نور آفتاب را بالا می‌برد. از این رو، قرار گرفتن طولانی مدت در مقابل خورشید میتواند احتمال آفتاب سوختگی را افزایش دهد که استفاده از ضدآفتاب ها و لباسهای پوشیده میتواند خطر را کاهش دهد.

کودکان و ژلوفن

طبق گفته محققان، تجویز بروفن تنها در کودکان بالای سه ماه که بیش از پنج کیلو گرم وزن داشته باشند به منظور کاهش درد، التهاب و بازرسی تب مجاز است.

ولی بعضی پزشکان ممکن است درصورت لزوم این دارو را برای بازرسی تب در کودکان زیر سه ماه نیز تجویز کنند. در واقع، دراین سنین دادن ژلوفن و ایبوپروفن تنها با دستور دکتر متخصص اطفال امکان‌پذیر است.

دانشمندان کانادایی دریافتند که ایبوپروفن در مقایسه با استامینوفن و کدئین ها موثرترین داروی مسکن برای کودکان مبتلا به جراحت هاي عضلانی اسکلتی به شمار می‌رود.

چه کسانی نباید ژلوفن بخورند؟

پزشکان توصیه میکنند افرادی که از بعضی بیماری ها رنج می‌برند، مثل مبتلایان به آسم، مشکلات کبدی، کلیوی، نارسایی هاي خفیف قلبی، فشار خون بالا، حملات و بیماری هاي قلبی، بیماری هاي عروق محیطی از قبیل باریک شدن عروق، مبتلایان به سکته و افرادی که پیشینه زخم و خون ریزی معده داشته اند، باید با احتیاط اقدام به مصرف ژلوفن و ایبوپروفن کنند.

بررسی ها نشان می‌دهد مصرف هم زمان ژلوفن و ایبوپروفن با بعضی داروها ممکن است باعث تداخلات داروئی و بروز عوارض جانبی ناخواسته شود.

سایت تالاب : یکی از این تداخلات، استفاده از داروهای ضد فشارخون است که طبق معمول بیماران مبتلا به فشار خون بالا استفاده می‌کنند. در بعضی موارد با وجود مصرف داروهای کاهنده فشار، ایبوپروفن می‌تواند این اثر را خنثی کرده و فشار خون بیماران را افزایش دهد که طبیعتا خطرات زیادی برای مبتلایان به دنبال خواهد داشت.

همینطور مصرف هم زمان این دارو با آسپیرین، خطر خون ریزی معده را بالا می‌برد.

علاوه بر این استفاده از وارفارین در بیمارانی که مشکل انعقاد خون دارند مثل بیماران هموفیلی، هم زمان با ژلوفن اثر این دارو را کاهش داده و احتمال لخته شدن خون را بالا میبرد.

افرادی که داروهای دیابت استفاده میکنند هم نباید ژلوفن بخورند، چرا که ژلوفن باعث افزایش این داروها میشود و افت ناگهانی قندخون و بروز کومای دیابت رابه همراه دارد.

مصرف این دارو باعث بروز اختلالات جنینی نیز می‌شود. لذا مصرف ژلوفن در سه ماه اول زمان بارداری مجاز می‌باشد، ولی در سه ماه آخر بارداری ممنوع است.