مثل ،سخن كوتاه و مشهوری است كه به قصه ای عبرت آمیز یا گفتاری نكته آموز اشاره می كند و جای توضیح بیشتر را می گیرد .
كلمه” مثل ” عربی است و كلمه فارسی آن “ متل ” است . وقتی مثل گفتن صورت بی ادبانه پیدا كند آن را متلك می گویند . البته ضرب المثل یك تركیب عربی است به معنای مثل زدن .
در همه زبانهای دنیا ضرب المثل فراوان است . بعضی از مثل ها در همه زبانها به هم شباهت دارند .
هر قدر تاریخ تمدن ملتی درازتر باشد بیشتر حادثه در آن پیدا شده و مثل های بیشتری در آن وجود دارد . و در زبان فارسی نیز ده ها هزار ضرب المثل وجود دارد .
عبارت مثل گاهی كوتاه است و در دو یا سه كلمه خلاصه می شود مانند (فیل و فنجان ) كه می فهماند دو چیز از جهت كوچكی وبزرگی با هم تناسب ندارند . این مثل در اصل دارای 5 كلمه بوده ( آب دادن فیل با فنجان ) ولی معمولا با همان دو كلمه به اصل مثل اشاره میكند .
عبارت مثل گاهی دراز است مانند ( آفتابه و لولهنگ هر دو یك كار را می كنند ولی ارزش آنها وقت گرو گذاشتن معلوم می شود ) چون لولهنگ از سفال ساخته شده ارزشش از آفتابه كه از مس است كمتر است .
مثل گاه یك عبارت ساده است و گاه یك خط شعر
شتر در خواب بیند پنبه دانه
گهی لپ اپ خورد گه دانه دانه
مثل های منظوم گاه ساخته و پرداخته شاعر است و گاهی از مثل های ساده گرفته شده و در شعر زیبا و مناسبی جا افتاده و جانشین مثل قدیمتر شده است .
توجه : درست به كار بردن مثل هم خودش یك هنر است . اگر در جای نامناسب گفته شود و یا با موضوعی كه در میان است مطابق نباشد ممكنست صورت متلك به خود گیرد .
این مطالب خلاصه ای از نوشته های مهدی آذریزدی 11/11/46 از كتاب قصه های تازه از كتابهای كهن ـ انتشارات اشرفی است .