حال تهوع همه ي وقت ار پرخوری یا دل درد بوجود نمیآید زیرا مشکلاتی هم موجب میشود استفراغ را جدی کند و با مریضی هاي وخیمی روبرو کند .
برزمینه تعاریف علمی، استفراغ خروج با فشار محتویات درون معده از راه دهان و گاهی از راه بینی به بیرون هست که این میتواند غذای خورده شده یا سایر مواد داخل دستگاه گوارش مانند زردآب (صفرا) باشد.
همین طور ممکن هست به دلایل دیگری مانند بارداری، خوردن غذای فاسد، واکنش مغز به دلیل وجود تومور و استرس عصبی اتفاق بیفتد. تهوع حالتی هست که پیش از استفراغ در بیمار ایجاد می شود.
گرچه تهوع و استفراغ هر کدام میتواند بهطور مستقل رخ دهد، اما معمولا با یکدیگر مرتبطند. بهطور کلی، تهوع منجر به ایجاد استفراغ میشود و با رنگپریدگی، تعریق و احساس گرگرفتگی بروز میکند.
همین طور آروغ زدن، انقباض مکرر عضلات دیافراگم و دیواره شکم است که اغلب به استفراغ منجر می شود یا می تواند با استفراغ همراه باشد.
استفراغ با قیکردن (برگشت غذا) که غذای هضم شده از راه مری به دهان برمیگردد، اما بدون فشار است و منجر به جهیدن به بیرون نمی شود، فرق دارد. در عین حال تهوع و استفراغ یک واکنش محافظتی در پاسخ به عوامل متعددی میباشند که طیف وسیعی از اختلالات خوشخیمی تا شرایط اورژانسی را شامل میشود.
استفراغ بهدلایل گوناگون اتفاق میافتد.
از جمله دلیلهاي مرکزی بروز استفراغ می توان به حاملگی (اول صبحها)، مصرف بعضی داروها، عفونتهاي حاد بهویژه در بچهها، اورمی، هایپرکلسمی و از علل رفلکسی به آپاندیسیت، کوله سیستیت، پانکراتیت، گاستریت حاد، زخم گوارشی بلافاصله بعد از خوردن غذا، انسداد روده کوچک یا بزرگ و آشالازی (استفراغ چند ساعت بعد غذا و حاوی تکههای هضم نشده مواد خوراکی) اشاره کرد.
از طرفی افزایش فشار داخل مغز، مشکلات گوش، آسیب به سر، میگرن، مریضی حرکت، بدخیمی وسیع، عکس های و بوهای زننده را نیز در بروز استفراغ نمی توان نادیده گرفت.
در صورتی که استفراغ ادامه داشته باشد، احتمال بروز عوارض خطرناکی همچون دهیدراسیون (از دست دادن آب بدن) وجود دارد. بنابراین باید درمان را جدی بگیرید.
تعداد زیادی از استفراغها به صورت حاد و خود محدودشونده میباشند و دلیل بروز آن ها به راحتی با معاینات بالینی بیمار تشخیص داده میشود. در حالیکه تهوع مزمن و استفراغ اکثر از یک ماه برای پزشکان یک چالش تشخیصی و درمانی به حساب می آید.
گرچه تعداد زیادی از موارد تهوع و استفراغ نیازی به درمان ندارد و فقط باید رژیم خوراکی تغییر کند و اوضاع مایعات بدن بازرسی و براساس شدت علائم، داروهای ضد استفراغ به صورت خوراکی، تزریقی و مقعدی تجویز شود. گاهی هم داروها تخصصی تر است که بیمار برای پیشگیري از تهوع و استفراغ ناشی از شیمیدرمانی و رادیوتراپی باید انها را مصرف کند، اما نکته مهم اینجاست که در صورت بروز تهوع و استفراغ نباید خودسرانه دارو بخورید؛
چون این حالت میتواند نشانه مریضی خاصی باشد و دارو فقط مشکل را بدتر و عوارضی مانند گیجی ایجاد میکند. استفراغ را یک موضوع بیاهمیت ندانید و برای بررسی علت آن و درمان اصولی به دکتر مراجعه کنید.