همانطور کـه میدانیم ایران عزیزمان روی گنج خوابیده اسـت چه از نفت چه گاز و چه غیره… و متآستفانه بعضی از این کشورها خودرا در این منابع با ارزش کـه سهم ملت شریف ایران اسـت میدانند و بر سر همین اختلافات بسیاری داریم. حال در این مطلب بـه کمک تیم تالاب میخواهیم بدانیم موضوع جنجالی کویت بر سر چه گنج با ارزش کشورمان اسـت ودر چه چیزی سهم میخواهد.
دعوای ایران و اعراب بر سر میدان گازی آرش اسـت .یکی از دلایل تاکید کویت بر سهمخواهی از میدان گازی آرش، ارزش مالی ان اسـت.
مطلب مرتبط: جنجالی شدن ورود زنان زیبا به کویت جهت ازدواج «عکس»
برآورد کارشناسان انرژی حاکی اسـت کـه ذخایر میدان آرش بـه ۱۱ تریلیون فوت مکعب گاز طبیعی و حدود ۳۰۰ میلیون بشکه نفت و میعانات نفتی نزدیک می شود؛ حال آنکه این میدان قابلیت برداشت روزانه یک میلیارد فوت مکعب گاز «معادل ۲۶ میلیون متر مکعب یا یک فاز پارس جنوبی» و ۸۴ هزار بشکه در روز میعانات گازی «معادل یک چهارم مصرف ستاره خلیج فارس، برای تولید هشت میلیون لیتر بنزین و سه میلیون لیتر گازوئیل» را دارد. کویت درسال ۲۰۲۲ روزانه تنها ۱.۲۹ میلیارد مکعب گاز از این میدان برداشت کرد، در حالی کـه مصرف این کشور در همان سال ۲.۱ میلیارد مکعب بود.
میدان آرش یا دُره، یکی از میدانهاي گازی ایران اسـت کـه در شمال خلیج فارس قرار دارد. همچنین ذخیره درجای گاز طبیعی این میدان، حدود ۲۰ تریلیون فوت مکعب برآورد می شود؛ سهم ایران از این میدان، حدود ۴۰ درصد اسـت.این میدان از سال ۱۳۴۶ کشف شد ودر سالهاي گذشته، ایران و کویت، تلاشهایي برای بهرهبرداری از این میدان انجام دادند کـه بـه دلیل اختلافات مرزی و حقوقی، بـه نتیجه نرسید.
محل اختلاف همان گونه پایدار بود تا این کـه درسال ۲۰۲۲؛ کویت و عربستان سعودی، قراردادی برای تقسیم منابع میدان آرش امضا کردند اما ایران، این قرارداد را بـه رسمیت نشناخت و همان گونه بر سهم ۴۰ درصدی خود از این میدان تأکید دارد.
بـه نظر میرسد، یکی از دلایل تاکید کویت بر سهمخواهی در این میدان ارزش مالی ان باشد. بـه تازگی هم در نشست شورای همکاری خلیج فارس کـه شامل کشور های عربی نظیر عربستان، کویت، بحرین و … می شود، اعلام شد کـه ایران سهمی در میدان آرش ندارد. البته وزارت خارجه ایران نسبت بـه این موضوع واکنش نشان داد و بر مذاکره تو کشور در این زمینه تاکید کرد.
مطلب مرتبط: علت مرگ امیر کویت «شیخ نواف الاحمد الصباح» در 86 سالگی چه بود؟
کُویت با نام رسمی دولت کویت کشوری در غرب آسیا اسـت. کویت با کشور های عراق و عربستان سعودی دارای مرزهای خاکی و با ایران از راه خلیج فارس دارای مرزهای آبی اسـت. پایتخت ان؛ شهر کویت میباشد. زبان رسمی این کشور عربی و واحد پول ان دینار کویت اسـت.
جمعیت کویت درسال ۲۰۲۱ میلادی، ۴٫۶۷ میلیون نفر بود کـه حدود ۱٫۴۵ از انها شهروند کویت و ۳٫۲ میلیون نفر از انها خارجی و از بیش از ۱۰۰ کشور مختلف بودند. بیشتر ساکنان کویت، در منطقه شهری پایتخت، شهر کویت متمرکز هستند.از میان همه ی ساکنان کویت ۶۰ درصد عرب هستند «کویتیها و شهروندان دیگر کشور های عربی».
نزدیک بـه ۳۸ درصد از ساکنان کویت نیز از تبار هندی، نپالی، بنگلادشی، تایلندی، خمر، ایرانی و سیاهپوست هستند. دین بیشتر شهروندان کویت اسلام اسـت. در مورد پیروان مذاهب اسلامی در کویت آماری رسمی وجود ندارد اما برآورد میشود کـه ۶۵–۶۰٪ درصد از شهروندان کویتی سنی و ۴۰–۳۵٪ درصد شیعه هستند.
میدان نفتی بورگان در جنوب خاوری کشور کویت دومین میدان بزرگ خشکی در جهان اسـت کـه بخش بزرگ تولید نفت این کشور را تأمین می کند. بخشی از تولیدات کشور کویت نیز از ذخائر هیدروکربوری موجود در ناحیه بیطرف تأمین میشود کـه سازمانهاي مشترک فرآورشی با کشور عربستان دارد. کویت درنظر دارد تا سال ۲۰۲۰ گنجایش تولید خودرا بـه چهار میلیون بشکه افزایش دهد و این میزان را تا سال ۲۰۳۰ نگه دارد.
کویت در ۱۴ مه ۱۹۶۲ بـه عنوان صد و یازدهمین کشور بـه عضویت سازمان ملل درآمد. در دسامبر ۱۹۶۱ نخستین انتخابات در کویت منجر بـه تشکیل مجلس مؤسسان شد کـه ۲۰ عضو دیگر ان از اعضای کابینه بودند کـه وظیفه بررسی و تصویب قانون اساسی را داشتند بر ان اساس مجلس ملی کویت با ۵۰ عضو در ژوئیه ۱۹۶۳ تشکیل و شیخ صباح سالم الصباح بـه نخستوزیری کویت منصوب گردید. دولت عراق در اکتبر ۱۹۶۳ کویت را بـه عنوان یک کشور مستقل بـه رسمیت شناخت.
پس از شیخ عبدالله السالم الصباح کـه مورد علاقه و احترام ملت کویت بودو تا سال ۱۹۶۵ زمام امور این کشور را بـهدست داشت، برادرش شیخ صباح سالم الصباح بـه حکومت رسید. شیخ صباح سالم الصباح در ۳۱ دسامبر ۱۹۷۷ فوت کرد و شیخ جابر احمد جابر الصباح زمام امور را بـهدست گرفت. بموجب قانون اساسی کویت، امارت در دودمان آل صباح موروثی میباشد و حکومت کویت مرکب از قوای سهگانه مقننه، قضاییه و مجریهاسـت، کـه از یک دیگر جداسازی شده و یک شورای مشورتی امیر کویت را در امور مملکتی یاری می کند. فعالیتهاي حکومت نیز طبق قانون اساسی توسط «مجلس امت کویت» نظارت می شود.
ساختار سیاسی کویت از بین کشور های منطقه دریک چارچوب عربی و خلیجی، بـه الگوی سیاسی دموکراسی غربی نزدیکتر اسـت. در بین کشور های عربی خلیج فارس، مردم کویت از آگاهی و رشد سیاسی و سطح علمی خوبی نسبت بـه سایر کشورها برخوردارند.
در این کشور احزاب سیاسی رسمی یا غیر رسمی وجود ندارد. جمعیتهاي سیاسی و مذهبی تحت پوشش مسائل مذهبی و اجتماعی می توانند فعالیتهاي سیاسی داشته باشند. کویت بـه لحاظ موقعیت جغرافیایی خاص و داشتن منابع سرشار نفت، برقراری روابط با تمام کشورها رادر حفظ ثبات خلیج فارس مثبت می داند. قانون اساسی کویت پایه روابط خارجی رابا تأکید بر احترام متقابل و عدم مداخله در امور دیگران ذکر نمودهاسـت.
مطلب مرتبط: حمله وحشیانه داعش به مسجد شیعیان در کویت +۱۸
جمعیت کویت درسال ۲۰۱۸ برابر با ۴٫۶ میلیون نفر بود کـه از انها ۱٫۴ میلیون شهروند کویت، ۱٫۲ میلیون عرب کشور های دیگر، ۱٫۸ میلیون مهاجر آسیایی[۲۳] و ۴۷٬۲۲۷ نفر آفریقایی بودند.بیشتر جمعیت کشور در استان حولی و کمترین جمعیت در استان جهرا زندگی میکنند. جمعیت غیر کویتیها مقیم این کشور نیز بیشتر در استان حولی ساکن میباشند.
امیدورام هیچ کشوری بـه گنج هاي کشور دیگر چشم داشت نداشته باشد و همچنین سیاست مداران هر کشوری نگهدار سرمایه هاي مهم و منابع طبیعی و ملی ان کشور باشند. امیدوارم امانت دار هاي خوبی باشیم برای نسل هاي آینده ي مان کـه بسیار مهم اسـت.