آیات و احادیث درباره شراب خواری و مست شدن
چرا خوردن شراب در اسلام حرام است ؟
آیات قرآن درباره شراب خواری:
«وَمِنْ ثَمَرَاتِ النَّخِيلِ وَالْأَعْنَابِ تَتَّخِذُونَ مِنْهُ سَكَرًا وَرِزْقًا حَسَنًا إِنَّ فِی ذَٰلِكَ لَآيَةً لِقَوْمٍ یَعْقِلُونَ »
و از میوههاي درختان نخل و انگور مسکرات «ناپاک» و روزی خوب و پاکیزه میگیرید دراین روشنی اسـت برای جمعیتی کـه اندیشه می کنند. «سوره نحل/67»
آیات قرآن درباره شراب خواری:
«یَسْأَلُونَكَ عَنِ الْخَمْرِ وَالْمَیْسِرِ ۖ قُلْ فِيهِمَا إِثْمٌ كَبِيرٌ وَمَنَافِعُ لِلنَّاسِ وَإِثْمُهُمَا أَكْبَرُ مِنْ نَفْعِهِمَا ۗ وَیَسْأَلُونَكَ مَاذَا یُنْفِقُونَ قُلِ الْعَفْوَ ۗ كَذَٰلِكَ یُبَیِّنُ اللَّهُ لَكُمُ الْآيَاتِ لَعَلَّكُمْ تَتَفَكَّرُونَ»؛
درباره شراب و قمار از تو سؤال می کنند، بگو: ‘در آن ها گناه و زیان بزرگی اسـت و منافعی «از نظر مادی» برای مردم دربر دارد، «ولی» گناه آن ها از نفعشان بیشتر اسـت. و از تو میپرسند چه چیز انفاق کنند؟ بگو: از مازاد نیازمندی خود.’ اینچنین خداوند آیات را برای شـما روشن میسازد، شاید اندیشه کنید!». «سوره بقره/219»
احادیث از پيامبر اکرم «ص» در مورد شراب و شراب خواری:
لَعنَ اللّه ُ الخَمرَ؛ و عاصِرَها، و غارِسَها، و شارِبَها، و ساقِیَها، و بائعَها، و مُشْتَرِیَها، و آكِلَ ثَمَنِها، و حامِلَها، و المَحْمولَةَ إلَيهِ .
خداوند شراب و شرابگير و ان را كه درختى براى تهيه شراب بكارد و شرابخوار و ساقى شراب و شراب فروش و خريدار شراب و كسى كه پول شراب فروشى را بخورد و كسى كه ان را حمل كند و كسى را كه شراب برايش حمل شود نفرین كرده اسـت.
حدیث از امام رضا «ع» درباره شراب:
مـا بَعَثَ اللّهُ نَـبيّا اِلاّ بِـتَحْرِيمِ الْخَـمْرِ؛ وَ اَنْ یَـقِرَّلَهُ بِاَنَّ اللّهَ یَـفْعَلُ مـا یَشاءُ.
خداوند هيچ پيامبرى را مبعوث نكرد مگر با حرام كردن شراب، و اينكه اقرار داشت كه خدا آنچه را بخواهد انجام مى دهد. «بحارالأنوار، 79 / 134»
احادیث درباره شراب خواری
حدیث از پيامبر اکرم «ص» درباره نوشیدن شراب:
مَنْ شَرِبَ خَمْرا خَرَجَ نُورُ الاِيمانِ مِنْ جَوْفَهِ.
هر كس شراب بنوشد نور ايمان از قلب او خارج مى گردد. «كنز العمال، 5 / 13180»
احادیث از پيامبر اکرم «ص» درمورد شراب:
لَنْ یَزالُ العَبْدُ فى فُسْحَةٍ مِنْ دِينهِ مالَمْ یَشْرَبِ الْخَمْرَ وَ اِذا شَرِبَها خَرَقَ اللّهُ عَنْهُ سَتْرَهُ و كانَ الشَّیْطانُ وَليَّهُ وَ سَمْعَهُ وَ بَصَرَهُ یَسُوقُهُ اِلى كُلِّ شَرٍّ وَ یَعْرِفُهُ عَنْ كُلِّ خَیْرٍ.
بنده تا شراب ننوشد عرصه دين بر او گشاده باشد و چون بنوشد پرده خدا از او بدرد و شيطان يار و گوش و چشم او شود و وی را بسوى بديها براند و از نيكها منصرف كند. «نهج الفصاحه، حديث ۲۲۹۱»
احادیث از امام علی «ع» درباره شراب خواری:
مَنْ شَرِبَ الْمُسْکرَ لَمْ یقْبَلْ صَلوتَهُ ارْبَعینَ یوْماً وَلَیلَةً
کسی کـه شراب بنوشد خداوند چهل شبانه روز نمازش را نمی پذیرد.
حدیث از پیامبر اکرم «ص» در خصوص نوشیدن شراب:
مَنْ کانَ یؤْمِنُ باللَّهِ وَالْیومِ الْآخِرِ فَلا یجْلِسُ عَلي مائِدَةٍ یشْرَبُ عَلَیها الْخَمْرُ
کسی کـه بـه خدا و رستاخیز ایمان دارد برسفره اي کـه شراب مینوشند نمینشیند.
حدیث از امام صادق «ع» درباره شراب خوار:
چهار گروه وارد بهشت نمیشوند: 1. جادوگر 2.منافق 3. شرابخوار 4. سخن چین «در صورتیکه توبه نکرده باشد» «مستدرک الوسائل جلد 67 »
احادیثی از پیامبر اکرم «ص» در مورد رفتار با شراب خوار:
مَنْ سَلَّمَ عَلى شارِبِ الْخَمْرِ اَوْ عانَقَهُ او صافَحَهُ اَحْبَطَ اللّهُ عَلَیْهِ عَمَلَ اَرْبَعينَ سَنَةٍ.
رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود: هر كس بـه شرابخوار درود كند، يا با او ديده بوسى يا مصافحه كند، خداوند عمل چهل سال وی را از بين مى برد.
حدیث از پیامبر اکرم «ص» درمورد شراب خواران :
لَیْسَ مِنّى مَنِ اسْتَخَفَّ بِصلاتِهِ؛ لايَرِدُ عَلىَّ الحَوْضَ لا وَ اللّهِ؛ لَیْسَ مِنّى مَنْ شَرِبَ مُسْكِرا، لايَرِدُ عَلىَّ الحَوْضَ لا وَاللّهِ.
كسى كه نمازش را كوچک شمارد از من نيست، بخدا قسم او در حوض كوثر وارد بر من نمى شود، و كسى كه ميگسارى كند از من نيست، قسم بـه خدا كه او هم در حوض كوثر بر من وارد نخواهد شد. «بحارالأنوار، 79 / 136»
حدیث از پیامبر اکرم «ص» در مورد شرابخواری:
جُمِعَ الشَّرُّ كُلُّهُ في بَيتٍ؛ و جُعِلَ مِفْتاحُهُ شُرْبَ الخَمرِ .
بديها همه ی در يک خانه جمع شده اند و كليد ان خانه شرابخوارى اسـت .
حدیثی از امام على «ع» درمورد نوشیدن شراب:
لا تَجْلِسوا على مائدَةٍ یُشْرَبُ علَيها الخَمرُ ؛ فإنّ العَبدَ لا یَدْري مَتى یُؤخَذُ .
بر سر سفره اى كه در ان شراب نوشيده مى شود منشينيد؛ زيرا كه آدمى نمى داند چه وقت جانش ستانده مى شود.
احادیث امام باقر «ع» درباره حرام بودن شراب:
إنَّ اللّه َ حَرّمَ الخَمرَ لِفعْلِها و فَسادِها.
خداوند شراب را بـه علّت تأثير بد و فسادانگيز بودن ان حرام فرمود.
حدیثی از امام كاظم «ع» درباره شراب:
إنّ اللّه َ عزّ و جلّ لم یُحَرِّمِ الخَمرَ لاسْمِها، و لكنّهُ حَرّمَها لعاقِبَتِها؛ فما كانَ عاقِبَتُهُ عاقِبَةَ الخَمرِ فهُو خَمرٌ
خداوند عزّ و جلّ شراب را بـه خاطر نامش حرام نكرده بلكه بـه سبب پيامدهاى ان حرامش كرده اسـت. پس ؛ هر چيزى كه پيامدهاى شراب را داشته باشد ان نيز شراب اسـت
