گویش اصلی ساکنان مناطق کوهستانی تالشی و در جلگه گیلکی است.
این شهر با جمعیت ۶۵۳۳ نفر در بخش مرکزی شهرستان شفت قرار دارد.
شهرستان شفت در سال ۱۳۷۴ از شهرستان فومن جدا گردید و شهر شفت مرکز آن شد.
این شهر دارای موقعیت جلگهای و در فاصله ۳۰ کیلومتری جنوب باختری رشت و ۵ کیلومتری جنوب خاوری شهر فومن واقع شده که با توجه به نزدیکی کوهستانهای تالش دارای اقلیم معتدل کوهپایهای است و رودخانه سیامزگی از کنار آن میگذرد.
این منطقه از سه ناحیه جلگه کوهستانی ، جنگل و منطقه خشک ییلاقی تشکیل شده که مهمترین ارتفاعات آن امامزاده ابراهیم به ارتفاع ۱۸۴۰ متر ، کوه سیاه به ارتفاع هزار متر ، کوه کرم خانی به ارتفاع ۹۹۲ متر و خره کش به ارتفاع ۱۲۴۰ متر شناسایی شده است.
رودخانه های مهم شهرستان عبارتند از رودخانه شیخ محله ، چنار رودخان ، امامزاده ابراهیم ، سیاه مزگی است.
گویش اصلی ساکنان مناطق کوهستانی تالشی و در جلگه گیلکی است.
عمده ترین محصولات منطقه برنج ، چای ، فعالیت دامداری ، پرورش کرم ابریشم ، شاه بلوط و عسل می باشد صنایع دستی شهرستان عموماً شال و جوراب که بعنوان صنایع کارگاهی معروف بوده و مهمترین صنایع خانگی نیز بافت حصیر ، زیلو و سبد را می توان نام برد .