انشا درباره روز فتح خرمشهر در عملیات بیت المقدس

مجموعه : انشا
انشا درباره روز فتح خرمشهر در عملیات بیت المقدس

سوم خرداد ماه روز بزرگی برای ما ایرانیان اسـت، چراکه روز آزادسازی خرمشهر در عملیات بیت المقدس اسـت. ما دراین قسمت از مجله تفریحی تالاب برای شـما همراهان عزیز گلچینی از انشاهایی درباره آزادسازی خرمشهر را منتشر کرده ایم.

 

انشا در مورد روز آزادسازی خرمشهر

انشا درباره روز فتح خرمشهر در عملیات بیت المقدس

در روز حساس دفاع مقدس – سوم خرداد 1361 شهر خرمشهر پس از 578 روز اشغال توسط ارتش غرور آفرین عراق بـه دست نیروهای ایرانی آزاد شد. گذشته از اهمیت نظامی و استراتژیک، آزادسازی خرمشهر اکنون بـه سمبل افتخار و سربلندی ملت ایران تبدیل شده اسـت، اوج آنچه ما ان را «جنگ تحمیلی» می‌نامیم.

 

برای ایرانیان، آزادسازی خرمشهر تمایز دو واژه را در فرهنگ لغات ما برجسته کرد: مقاومت و آزادی. بیش از این کـه صرفاً یک پیروزی نظامی باشد، نقطه عطف ان چیزی بود کـه اعتماد ملی ایرانیان را تقویت کرد و ثبات و امنیت سرزمین ما را پس از ان تضمین کرد. و گذشت زمان از اهمیت این داستان نمی کاهد.

 

جنگ ها جزء جدایی ناپذیر شرایط بشری هستند. پیشرفت هاي‌ کمی در تاریخ تمدن بدون جنگ، دفاع از سرزمین ها، افراد و اموال و افسانه هایي کـه آن ها را احاطه کرده اند رخ داده اسـت. آزادسازی خرمشهر، چه از منظر سیاسی و چه نظامی، مبتنی بر «ایمان و درایت» ملت ایران و رهبر وقت ان حضرت آیت‌الله خمینی بود. جدای از فضایل ذاتی ایمان و فداکاری، کیفیت ابتکارات نظامی ایران نیز جهان را مبهوت کرد. بـه این ترتیب، نمیتوان در مورد پیامد های ملی، منطقه اي و بین المللی عملیات نظامی اغراق کرد.

 

عملیات زنجیره اي فتح المبین «پیروزی آشکار»؛ طریق القدس «راه قدس» و ثامن الائمه «امام هشتم شیعیان» نه تنها جنگ صدام را بـه بن بست رساند. بلکه روابط قدرت جدیدی را در امور منطقه اي و بین المللی ایجاد کرد. نتیجه عملیات 24 روزه طریق قدس و شصت روز نبرد سهمگین اسیر بیش از 19 هزار دشمن، 16500 زخمی و کشته سرباز عراقی، آزادسازی بندر استراتژیک خرمشهر، درهم شکستن روحیه عراقی ها بود.

 

ارتش، آزادسازی دو جاده استراتژیک اهواز و خرمشهر و آزادسازی 5700 کیلومتر مربع از خاک ایران. حتی انچه اتحاد نامقدس بین ایالات امریکا و شوروی ان زمان «در رابطه با جنگ» بود، وادار شد بـه قدرت ملت ایران اعتراف کند.

 

پیروزی خرمشهر موازنه سیاسی و نظامی را بـه نفع ایران متمایل کرد و آگاهی ایرانیان را نسبت بـه قدرت فداکاری بـه ایمان و آرمان افزایش داد و نیروی ارتش و سپاه پاسداران انقلاب اسلامی را احیا کرد و کارآمدی را بـه اثبات رساند.

 

حضور آگاهانه ملت و توانمندی‌هاي‌ ارتش ایران، جشن ایران دراین مرحله از جنگ رابا پیروزی چشمگیر تضمین کرد. پس از شکست، عراق «و حامیان منطقه اي و بین المللی ان» موضع خودرا از تهاجم نظامی بـه دیپلماسی و تقاضای برای آتش بس و صلح تغییر دادند. وقایع و شرایط دوران پس از آزادی نیاز بـه بررسی دقیق تری دارد – وظیفه اي برای مورخان – اما کاری کـه اکنون باید انجام دهیم یادآوری کسانی اسـت کـه جان خودرا برای کشور و اعتقادات خود فدا کردند.

 

انشا در مورد فتح خرمشهر

انشا درباره روز فتح خرمشهر در عملیات بیت المقدس

انقلاب 1357 ایران از بسیاری جهات نقطه اوج تلاش هاي‌ مکرر در طول قرن بیستم برای استقرار یک حکومت دموکراتیک در ایران بود. با این حال، سرنگونی قطعی سلطنت بـه طور جدی در مهر 1356 با مرگ مصطفی پسر آیت الله خمینی کـه شایعه شده بود توسط دستگاه هاي‌ امنیتی ترور شده بود، آغاز شد.

 

دور اول تظاهرات ضد دولتی از شهر مذهبی قم آغاز شد و آرام آرام در سراسر ایران گسترش یافت. از همان روزهای آغازین قیام، محمدرضا شاه، سلطان پهلوی ایران، تلاش کرد تا نارضایتی عمومی را سرکوب کند کـه منجر بـه کشته شدن چندین غیرنظامی شد.

 

با پیروی از رسم شیعیان کـه چهل روز پس از مرگ آن ها یاد و خاطره ان مرحوم را گرامی می دارند، فعالان در سراسر کشور مراسم سوگواری را بـه احترام معترضان کشته شده ترتیب دادند. این مراسم عمومی بـه محلی تبدیل شد کـه اعتراضات بیشتر از ان شکل گرفت.

 

چرخه خشونت و زاری کـه بـه طور تصاعدی رشد می کرد، ایران را در هرج و مرج عمیق تر انداخت کـه در نهایت بـه یک خیزش غیرنظامی سراسری تبدیل شد. در مرداد 1357؛ زمانی کـه آتش‌سوزی سینما رکس در تهران و کشته شدن بیش از چهارصد نفر کـه در داخل ان محبوس شده بودند، احساسات عمومی علیه رژیم پهلوی افزایش یافت.

 

تنها چند هفته پس از این رویداد فاجعه بار، موج بـه طور قطعی علیه دولت چرخید کـه در 17 شهریور 1357؛ تانک ها و هلیکوپترهای دولتی بـه سوی هزاران معترض در تهران تیراندازی کردند و ده ها نفر را کشتند.

 

این مراسم کـه بـه جمعه سیاه مشهور اسـت در پوسترهای انقلابی کـه عواقب خونین در خیابان هاي‌ تهران را در حالی کـه متوفیان قربانیان، شهدا و پیشگامان حکومت عادل اسلامی می‌دانستند، بـه تصویر کشیده شد. جمعه سیاه رویداد محوری در طول انقلاب و آغاز پایان حکومت شاه بود.

 

در 25 دی ماه 1357 محمدرضا شاه از ایران گریخت و خمینی در 21 بهمن از تبعید خود در عراق و پاریس بازگشت تا مورد استقبال میلیون‌ها ایرانی شادمان قرار گیرد. خمینی و حامیانش کـه بـه عنوان رهبر آشکار در خلاء قدرت ظاهر شدند، بـه سرعت برای تحکیم قدرت تلاش کردند. نتایج همه ی پرسی ماه بعد انحلال رسمی سلطنت و تشکیل جمهوری اسلامی ایران را اعلام کرد. این تغییرات سریع بلافاصله در پوسترها و دیگر رسانه‌هاي‌ گرافیکی تجلیل شد، زیرا چاپخانه‌هاي‌ ایران دیگر تحت نظارت رژیم پهلوی نبودند.

 

در طول دوره اوج ناآرامی‌هاي‌ مدنی کـه از مهر 1356 تا دی 1357 بـه طول انجامید، معترضان پوسترهایی تولید کردند و انها را بر روی دیوارهای خط‌نگاری شده چسباندند. در نتیجه نمایش نارضایتی عمومی بازتاب خشونت در خیابان هاي‌ ایران انقلابی بود.

 

چند هنرمند ترجیح دادند در پوسترهای خود منظره شهری آشفته را بازآفرینی کنند، کـه بـه این ترتیب شعارهای ضد امپراتوری کـه بر روی دیوارها خط خورده بود را ثبت کردند ودر عین حال از ایدئولوگ هاي‌ اصلی انقلاب از جمله آیت الله خمینی و علی شریعتی تمجید کردند.

 

پوسترهای تولید شده توسط رژیم اسلامی پس از سال 1357؛ انقلاب را از نظر ایدئولوژیک اسلامی دوباره تصور می کردند، حتی اگر این یک قیام متکثر متشکل از گروه‌هاي‌ سکولار و مذهبی بود. با این حال، تشریفات و نمادهای مسلمانان شیعی در تداوم شور انقلابی کلیدی بود. در نتیجه، برنامه هنری جمهوری اسلامی تازه‌تشکیل شده بیش از هر چیز بر جنبه‌هاي‌ شیعی اعتراضات تأکید میکرد تا بـه ادعای حکومت تازه‌تشکیل شده مبنی بر اقتدار معنوی و برتری مشروعیت بخشد.

 

دیوارها محل اختلاف معترضان و رژیم پهلوی بودند، همانگونه کـه می‌توان از لکه هاي‌ سفید رنگی کـه سعی در پاک کردن شعارهای گرافیتی قبلی داشت، مشاهده کرد. در جریان تظاهرات، ایرانیان زخمی یا در حال مرگ از خون خود برای نوشتن «مرگ بر شاه» استفاده می کردند کـه دلیلی بر عزم خود برای سرنگونی شاه بود. سایر معترضان نیز دستان خودرا در خون کشته‌شدگان یا مجروحان فرو می‌بردند و از ان برای نوشتن شعار یا برای گذاشتن اثری مانند عکسی کـه در گوشه سمت چپ بالای پوستر اسـت استفاده میکردند.

 

انشا در مورد عملیات بیت المقدس و آزادسازی خرمشهر

انشا درباره روز فتح خرمشهر در عملیات بیت المقدس

آزادسازی خرمشهر سمبل وحدت ملی اسـت. تهران، 24 اردیبهشت، ایرنا- آزادسازی خرمشهر در جنوب خرمشهر، عظمت وحدت و همدلی مردم و فرماندهان ایران را در اولین روزهای جنگ تحمیلی عراق نشان می‌دهد. خرمشهر شهری مهم با 50 هزار نخل سر بریده اسـت. این شهر سمبل مقاومت در روزهایی اسـت کـه رژیم صدام حسین عراق شروع بـه تهاجم بـه کشور همسایه کرد.

 

در پی تهاجم 31 شهریور 1359؛ مردم ایران در مقابل اشغالگران ایستادگی کردند. رژیم بعث عراق بر این عقیده بود کـه ایرانیان ساکن در مناطق مرزی در مقابل تهاجم ایستادگی نخواهند کرد، اما مقاومت انها متجاوزان را عقب راند.رزمندگان ایرانی توانستند در مدت 34 روز از شهر دفاع کنند و جان خودرا از دست دادند تا جلوی پیشروی نیروهای عراقی را بگیرند. با این حال، مهاجمان با سلاح هاي‌ پیشرفته توانستند در 3 آبان 1359 بـه شهر حمله کنند.

 

سربازان دلیر ایرانی عملیات بزرگ بیت المقدس را در سه مرحله انجام دادند. آن ها در چهارم اردیبهشت 1361 موفق بـه آزادسازی خرمشهر شدند و بـه دلیل رشادت هاي‌ برجسته سربازان ایرانی، این شهر بـه خونین شهر «شهر خون» مشهور شد. آزادسازی خرمشهر نقش اساسی در تحولات سیاسی و نظامی بعدی داشت کـه معادلات منطقه را تغییر داد و نشان داد کـه ایران یک قدرت جدید در منطقه غرب آسیا اسـت. این پیروزی همچنین موقعیت استراتژیک ایران را در طول جنگ هشت ساله با عراق تغییر داد.

 

حضرت امام خمینی «ره» بنیانگذار انقلاب اسلامی در پیامی بـه مناسبت آزادسازی خرمشهر فرمودند کـه خداوند متعال برای آزادسازی شهر بندری مرزی ایران از اشغال نیروهای دشمن یاری رساند.

 

آزادسازی خرمشهر بـه قدری مهم بود کـه رسانه هاي‌ غربی وادار بـه اعتراف بـه این دستاورد بزرگ ایرانیان شدند. فایننشال تایمز گزارش داد کـه شکست عراق در خرمشهر و اسارت هزاران سرباز عراقی توسط نیروهای ایرانی، شکست و تحقیر فاجعه باری برای ارتش عراق اسـت. روزنامه فرانسوی لیبراسیون نوشت کـه در پی بازپس گیری خرمشهر، ایالات امریکا، اروپا و برخی کشور های عربی طرح هایي را برای پایان دادن بـه جنگ عراق و ایران پیشنهاد کردند.

 

در پایان

از دیر باز سرداران و جنگاوران ایرانی در سطور قطور تاریخ ثابت کرده اند کـه جان و مال می‌دهند اما ذره اي از خاک میهن را بـه دشمن نمیدهند و اگر وجبی از دست رفته، از بی لیاقتی سردمداران و حاکمان بوده اسـت.

جدیدترین مطالب سایت