پلههاي اسپانیایی رم و پیازا دی اسپانیا یکی از نمادینترین بناهای شهر ابدی هستند و دلیل خوبی هم دارند. جلوه قدم زدن در وسعت باز Piazza di Spagna و دیدن پلکانی کـه بـه کلیسای Trinità dei Monti و دو برج ناقوس باشکوه ان میرسند، نفسگیر اسـت. ما دراین قسمت از مجله تفریحی تالاب برای شـما همراهان عزیز لیستی از 21 حقیقت در مورد پله هاي اسپانیایی منتشر کرده ایم.
پله هاي اسپانیایی در رم یکی از پربازدیدترین مکان هاي دیدنی شهر اسـت. انها یکی از طولانی ترین و عریض ترین راه پله هاي اروپا هستند و تنها پس از پلکان مشهور پوتمکین، نماد اودسا، در رتبه دوم قراردارند. زمانی توسط جمعیتی کـه روی آن ها نشسته بودند محاصره شده بودند، امروز میتوانیم آن ها را تحسین کنیم کـه از میدان اسپانیا تا کلیسای ترینیتا دی مونتی راه میروند. در بهار، بـه لطف آزالیاهای رنگارنگ ارائه شده توسط مقامات شهر، آن ها علاوه بر این زیباتر میشوند.
آن ها نام خودرا مدیون کاخ موندالسکی، مقر سفارت اسپانیا در مقر مقدس هستند. اسپانیا در ان زمان برای رم و واتیکان حیاتی بود، بـه همین دلیل پله ها بـه پله هاي اسپانیایی مشهور شدند.
مطالب مشابه: سفر به اسپانیا ارزان ترین مقصد گردشگری اروپا
پلههاي اسپانیا، پیاتزا دی اسپانیا را بـه کلیسای قرن شانزدهمی Trinita dei Monti متصل میکند.
آن ها توسط Francesco de Sanctis و Alessandro Specchi طراحی شده اند. بحث هاي طولانی در مورد چگونگی شهری سازی شیب تند درکنار Pincio «تپه اي کـه یکی از هفت تپه اصلی رم اسـت» برای اتصال ان بـه کلیسای Trinita dei Monti «کلیسای تثلیث مقدس» انجام شد. راه حل De Sanctis انتخاب شد.
این توسط کاردینال پیر گورین دو تنسین، وزیر فرانسه بـه مقر مقدس، در زمان پاپ اینوسنت سیزدهم، کـه گاو نر صادر کرد و سال 1725 را سال مقدس اعلام کرد، سفارش داده شد. این گاو نر درسال 1724؛ پس از مرگ او، اعلام شد و جشن جوبیلی تحت فرمان پاپی بندیکت سیزدهم برگزار شد.
21 حقیقت در مورد پله هاي اسپانیایی
مطابق با معماری باروک، ایده ایجاد چشم اندازهای طولانی و عمیق بود کـه در پس زمینه اي تاریخی بـه اوج میرسید.
انها از سنگ تراورتن استخراج شده در نزدیکی تیوولی ساخته شده اند. در قسمت بالای ان ها، تراس هاي بزرگی وجوددارد کـه از ان میتوانید محیط اطراف را تحسین کنید. بالای پله ها، کلیسای تثلیث مقدس قرار دارد. کلیسا با نماد گرایی موجود در شکل راه پله برجسته شده اسـت. یک هرم از سه تراس «اشاره بـه تثلیث مقدس» مانند یک موج اقیانوس گسترده شده اسـت.
خطوط مواج برای تأکید بر حرکت بـه عنوان نماد زندگی درنظر گرفته شده بود. پایین ترین و عریض ترین قسمت ترکیب بـه معنای نماد قدرت روح القدس بود. پلکان یادبود با تراس هاي باغ متعددی کـه در بهار و تابستان با گل آراسته شده اسـت تزئین شده اسـت.
شورای شهر یک نمایشگاه بهاری سالانه از آزالیا، نمادی از بهار رومی، برگزار می کند. حدود یک ماه تا پایان دوره گلدهی روی پله ها میمانند و سپس بـه نهالستان هاي دوستانه منتقل میشوند. نمایش هاي مد نیز روی پله ها برگزار میشود ودر ماه دسامبر صحنه عیسی کریسمس در آنجا ظاهر میشود.
این کلیسا بـه دستور لویی دوازدهم، پادشاه فرانسه، کـه مالک زمین بود «قبلاً یک تاکستان وسیع وجود داشت» ساخته شد. کار ساخت و ساز تقریبا در تمام قرن شانزدهم ادامه داشت. این کلیسا بـه سبک گوتیک با سنگ هاي ناربون «شهری در فرانسه» ساخته شده اسـت.
درسال 1585 توسط پاپ سیکستوس پنجم تقدیم شد. بـه منظور اتصال تپه پینسیو با کلیسای سانتا ماریا ماگیوره، ساخت جاده اي صادر شد. پس از ساخته شدن جاده، مشخص شد کـه پایین تر از کلیسا قرار دارد. برای حل این مشکل، معمار یک پلکان دوتایی با دو تراس منتهی بـه کلیسا طراحی و ساخت.
ابلیسک در ابتدا در «باغ هاي سالوستی» قرار داشت. از گرانیت قرمز ساخته شده و 13.91 متر ارتفاع دارد و بـه گونه اي قرار گرفته اسـت کـه موقعیت نه چندان محوری کلیسا را نسبت بـه پله ها اصلاح کند.
تفاوت در ارتفاع بـه وضوح کلیسا را از شهر پایین جدا میکرد. پروژه هاي متعددی برای اتصال کلیسا بـه پیاتزا دی اسپانیا وجود داشت، اما هرگز بـه نتیجه نرسیدند. تا این کـه فرانسوی ها، بـه عنوان صاحبان زمین و پاپ اینوسنت سیزدهم، پروژه پلکان De Sanctis را درسال 1720 تصویب کردند و ساخت پله هاي اسپانیایی آغاز شد. ساخت و ساز «واقع در نزدیکی سفارت اسپانیا» برای جشن صلح بین فرانسه و اسپانیا بود.
در ابتدا خیابانی از صنعت گران، کارگاهها و اصطبلهاي متواضع بودو اکنون گالریهاي هنری و رستورانهاي مد روز را در خود جای داده اسـت. اگر چه در مرکز شهر قرار دارد، اما فضای باغ خودرا با درختان معطر و تاکستان ها حفظ کرده اسـت، و ان را بـه گزینه اي ایده آل برای هنرمندان، نقاشان، مجسمه سازان و فروشندگان عتیقه تبدیل می کند.
این جشنواره میزبان جشنواره هنری سنتی “100 نقاش ویا مارگوتا” اسـت کـه توسط شهردار و استان رم حمایت میشود، کـه سالها زمینه اي برای کشف هنرمندان جدید بوده اسـت. برای این دوره، Via Margutta تبدیل بـه یک گالری هنری میشود کـه در ان بیش از 1000 اثر هنری از جمله نقاشی رنگ روغن، طراحی و آبرنگ بـه نمایش گذاشته میشود.
جولیتا ماسینا، فدریکو فلینی، رناتو گوتوزو «نقاش و سیاستمدار»؛ مارینا پونتوریری «نویسنده، بازیگر، کارگردان، صاحب سبک» و آمریگو توت «مجسمهساز مجارستانی و بازیگر گاه بـه گاه» از ساکنان تاریخی این خیابان بودند.
مطالب مشابه: بهترین نقاط گردشگری در تور اسپانیا و موریس..
بـه ابتکار پاپ پیوس پنجم، یک فواره جدید تزئین شده با مجسمه اي کـه خدایی باستانی مرتبط با چشمه ها و آب را بـه تصویر میکشد، در امتداد خیابان ساخته شد. این رقم بـه دلیل زشتی زیاد، ساکنان خیابان را خوشحال نکرد. آن ها ان رابا میمون مقایسه کردند و بـه ان بابوینو «بابون» لقب دادند. این نام بـه سرعت برای کل خیابان، کـه قبلاً Via Paolina نامیده می شد، انتخاب شد. فرانتس فهرست در شماره 89 در آنجا زندگی میکرد.
امروزه این خیابان با نفیس ترین مغازه ها و کافه گرکو مشهور اسـت – شاید مشهور ترین قهوه خانه رم، کـه درسال 1760 تأسیس شده اسـت «این قهوه خانه قدیمیترین قهوه خانه رم و دومین قهوه خانه قدیمی در ایتالیا، پس از کافه فلوریان در ونیز اسـت».
افراد مشهوری در این جا ظاهر میشدند: استاندال، گوته، بایرون، فهرست و کیتس برای نوشیدن قهوه. در Via dei Condotti 11؛ تا زمان مرگش درسال 1937؛ مخترع رادیو Guglielmo Marconi زندگی میکرد.
درسال 1986؛ طراح مد والنتینو شکایتی را برای تعطیلی مؤسسه بـه دلیل «صدا و بوهای مشمئزکننده» در زیر کاخ شش طبقه خود در نزدیکی Via Condotti تنظیم کرد. برای ناراحتی برخی از رومی ها، مک دونالد بر موانع غلبه کرد و راه اندازی شد.
بـه شکل یک قایق نیمه غرق شده اسـت کـه آب از کناره هاي ان جاری اسـت. این فواره توسط پاپ اوربان هشتم ساخته شد ودر سال 1627 توسط پیترو برنینی و پسرش جیانلورنزو برنینی تکمیل شد. شکل فواره برای بزرگداشت سیل کـه درسال 1598 میدان اسپانیا را غرق کرد انتخاب شد. افسانه اي وجوددارد کـه در طول سیل، یک قایق تنها از Tiber بـه Plaza de España راه یافت، جایی کـه پس از کاهش آب در آنجا مستقر شد. .
این کاخ توسط جیان لورنزو برنینی طراحی شده اسـت کـه نمای اصلی را ایجاد کرده اسـت. بقیه ساختمان بـه فرانچسکو بورومینی سپرده شد کـه سبکش مورد علاقه پاپ اینوسنت X بود. این کاخ دارایی فراسرزمینی سریر مقدس اسـت.
این یک جماعت لهستانی بود کـه اعضای ان از اطراف شاعر آدام میکیویچ بودند. درسال 1842؛ نخستین نذرها در دخمه هاي کلیسای سنت سباستین در پشت دیوارها گرفته شد. علاوه بر قوانین معمول رهبانی، رستاخیزداران فعالیت هاي اطلاعاتی مربوط بـه آرمان لهستانی را انجام دادند.
لهستان در ان زمان بین سه کشور تقسیم شده بود. چندین نقاشی از هنرمندان لهستانی، از جمله هنریک سیمیرادزکی، در فضای داخلی ساختمان حفظ شده اسـت. بقایای فانی بانیان جماعت نیز در این جا دفن شده اسـت. این کلیسا بـه ندرت برای عموم باز اسـت.
نمای کاخ با درگاه ها و پنجره هاي جالبی بـه شکل ماورهای عظیم تزئین شده اسـت. در روم باستان این مکان را خانه هیولاها می نامیدند. دراین خانه برای 12 سال «1702-1714»؛ ملکه Marysienka Sobieska، بیوه پادشاه لهستان جان سوم Sobieski زندگی کرد. یادآوری این واقعیت – نشان جان سوم سوبیسکی ودر کنار ان نشان رسمی خانواده ماریسینکا در زیر ایوان روکوکو با شش ستون قرار گرفته اسـت.
هنگامی کـه ماریسینکا بـه رم آمد، با ثروت دربار خود تأثیر زیادی گذاشت. همراهان او شامل 300 نفر، 30 کالسکه، 500 اسب و حتی چند شتر بود. هنگامی کـه او در خیابان هاي رم قدم می زد، ساکنان را شوکه کرد زیرا خدمتکاران همراه او لباس ترکی پوشیده بودند.
اسپانسر این بازسازی بولگاری بود کـه 1.5 میلیون یورو بـه این منظور کمک کرد. جواهرسازان Bulgari از لحاظ عاطفی با پله هاي اسپانیایی مرتبط هستند، زیرا Via Sistina را، جایی کـه نخستین فروشگاه این شرکت درسال 1884 افتتاح شد، با Via Condotti، جایی کـه نمایشگاه انها امروز در ان قرار دارد، پیوند میدهند.
طبق قانون، اینکار و نشستن روی پله ممنوع اسـت.
مطالب مشابه: عکس هایی دیدنی از پارک 20 هزار هکتاری در اسپانیا
در پایان
یک نقطه عطف رومی از قرن هجدهم، آن ها شاعران، نویسندگان، هنرمندان و همه ی افراد را در طول قرن ها مجذوب خود کرده اند. مناظر وسیع شهر کـه انها بـه کسانی کـه بـه اندازه کافی شجاع هستند تا از پلههاي متعدد ان بالا بروند، از بهترینهاي رم اسـت. ودر حالی کـه پله هاي اسپانیایی ممکن اسـت محبوب باشد، حقایقی در مورد تاریخچه انها وجوددارد کـه تعداد کمی از انها واقعاً میدانند.